ตอนที่ 9 ถ้าเกิดว่าเธอตั้งท้องไม่ได้

ต๭นที่ 9 ถ้าเกิดว่าเธอตั้งท้องไม่ได้ พยาบาลยืนรออยู่ที่ประตู ร้องตะโกนอยู่เป็นระยะ “คุณดารุอยู่ดีก็อาการทรุดหนัก เพิ่งเข้าไปที่ห้องฉุกเฉิน คุณรีบเข้าไปดูเธอเถอะค่ะ” “อะไรนะ” นวัตว์สีหน้าเปลี่ยน หมุนตัวแล้วพุ่งตัวออกไปข้างนอก สำหรับไอริณและโสนนท์ที่เหลืออยู่ในห้อง เขาไม่สนใจแม้แต่จะมองสักนิด ไอริณรีบผละออกทันทีจากคนที่จับเธอไว้แล้วพุ่งตัวไปผลักชายชุดดำที่ล้อมโสนนท์ไว้ รีบไปประคองเขาไว้ในอ้อมกอด “โสนนท์ เธอเป็นยังไงบ้าง โอเคไหม” หน้าตาของโสนนท์เต็มไปด้วยเลือด เขาส่ายหัวแล้วพูดว่า “ฉันไม่เป็นไร ริน ไม่ต้องห่วงฉัน” สักพักน้ำตาของไอริณก็ไหลลงมา ร้องไห้แล้วพูดไป เธอไม่ควรทำให้เพื่อฉันขนาดนี้ มันไม่ควรเลย ฉันไม่คู่ควรกับการทำของเธอขนาดนี้ “คู่ควรสิ” โสนนท์ใช้มือที่เต็มไปด้วยเลือด ลูบไปที่หน้าของไอริณ “เพื่อเธอแล้ว บุกน้ำลุยไฟก็คุ้ม” ไอริณน้ำตาไหล จิตใจก็สับสน เธอไม่ควรทำให้โสนนท์ต้องมาลำบาก ที่จริงแล้วเธอไม่สามารถรักตอบโสนนท์ได้ บางทีเพราะว่านวัตว์จากไปแล้ว ชายชุดดำที่อยู่ในห้องจึงทำเพียงแค่คอยสังเกตการณ์อยู่ข้างๆ ไม่เปิดโอกาสให้เขาหนีไปได้ ไอริณประคองโสนนท์ไปที่เตียง รบกวนให้ชายชุดดำไปตามหมอมาสักสองคน แต่ทว่าไม่มีใครสนใจเธอ เธอจึงทำได้เพียงแค่รินน้ำร้อน แล้วก็เช็ดทำความสะอาดใบหน้าที่เปื้อนเลือด ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ นวัตว์ก็กลับมา เขาเปิดประตูเข้ามา สีหน้ายิ่งดูไม่ดี ไอริณรีบยืนขึ้น บังโสนนท์ไว้ด้านหลัง “โสนนท์ยังไม่ตายอีกเหรอ หยุดทำไม ฉันพวกให้หยุดแล้วเหรอ” นวัตว์พูดอย่าโกรธและเท้าข้างหนึ่งก็ถีบเข้าที่ประตู สายตาจ้องไปที่ไอริณด้วยความเกลียดชัง มองเธอที่ปกป้องนวัตว์ สายตาเหมือนกับไฟลุกโชน ชายชุดดำที่เพิ่งหยุดไปเมื่อสักครู่ เริ่มลงมืออีกครั้ง ลากโสนนท์ลงมาอีกครั้ง “อย่า...” ไอริณร้องขัดขวางเสียงดังลั่น แต่ก็ไม่มีประโชน์ “ไอริณ อย่ามาแสดงละครอะไรอีก ดารุป่วยหนักมาก ตอนนี้กำลังเปลี่ยนไตอยู่ เธอรีบไปเตรียมตัวเดี๋ยวนี้ เขาพูดด้วยเสียงต่ำอย่างเยือกเย็น พยาบาลสองคนเดินเข้ามาด้านหลัง ลากไอริณให้เดินออกไป ไอริณขัดขืน รีบดึงที่เสื้อผ้าของนวัตว์ คุกเข่าขอร้อง “คุณต้องการไตฉัน ฉันให้คุณ ปล่อยโสนนท์ไป แม้กระทั่งชีวิตฉัน ฉันก็ให้ได้ นวัตว์มองลงมาที่เธอด้วยสายตาเข้ม “เพื่อเขา แม้แต่ชีวิตเธอก็ให้ได้งั้นเหรอ” “ใช่” ในหัวของไอริณมีแค่คำตอบเดียว “ปล่อยเขาไป คุณต้องการอะไร ฉันรับปากคุณทั้งหมด ไม่ว่าจะต้องขายร่างกาย ฉันก็ไม่ลังเลแม้แต่นิดเดียว นวัตว์ตอบเสียงเย็น “ดี ไอริณ เธอพูดเองนะ” เขาเดินถอยหลังไปนิดเดียว ปลดมือของไอริณออกจากเสื้อผ้า พูดเสียงเย็นว่า “พาเธอไปห้องผ่าตัด เตรียมผ่าตัดเปลี่ยนไต ไอริณมือไม้อ่อนไม่ขัดขืน ยอมให้ตัวเองถูกลากไป “ริน อย่า...” โสนนท์ร้องเสียงดัง “หุบปากของเขาซะ แล้วโยนออกไป ต่อไปถ้ายังโผล่หน้ามาอีก เอาให้ตาย” เขาพูดทิ้งท้าย แล้วก็เดินหมนุตัวจากไป ไอริณถูกลากไปที่ห้องผ่าตัด ก่อนที่จะปิดประตู สายตาของนวตว์จ้องไปที่หมอที่ยืนอยู่ข้างๆ “ครั้งนี้อย่าให้มีอะไรผิดพลาดอีก เก็บเขาไว้ ฉันต้องการให้เขายังมีชีวิตอยู่” ทรมานคนที่มีชีวิต เทียบกับคนที่ตายแล้ว สนุกกว่ากันเยอะ ไอริณถูกเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัด เมื่อประตูปิดลง เธอมองเห็นดารุที่ลุกขึ้นนั่งในทันที เธอไม่ได้อยู่ในอาการโคม่า ทั้งหมดคือการแสดง “รีบฆ่าเธอให้ตาย” เธอตะโกนอย่ารีบเร่ง ไอริณนอนนิ่ง ต่อให้เธอร้องตะโกนโหวกเหวก ต่อให้เป็นความเป็นความตายของตัวเอง เธอก็ไม่สนใจแล้ว มีแค่หมอที่ยืนอยู่ข้างๆ พูดอย่างลำบากใจ คุณดารุ เมื่อสักครู่คุณนวัตว์สั่งไว้ ให้ไว้ชีวิตเธอ” ท่าทีของดารุเปลี่ยนไปในทันที “นังแพศยานี่ตายยากจริง” นวัตว์ยังจะให้เธอมีชีวิตอยู่ต่อ ทุเรศซะจริงๆ เธอกลอกตาไปมาแล้วยิ้มพร้อมกับสั่งว่า “งั้นก็ไว้ชีวิตเธอ ทำให้มดลูกของเธอพัง ฉันจะทำให้เธอต่อไปมีลูกก็ไม่ได้ จะได้ไม่เหมือนผู้หญิงปกติธรรมดาทั่วไป”