ตอนที่ 13 ต้องการหัวใจเธอ

ต๭นที่ 13 ต้องการหัวใจเธอ ฉันติดหนี้เธอ...” ไอริณยิ้มอย่างขมขื่น ไม่มีแรงที่จะคิด “น่าจะเป็นเพราะฉันติดหนี้เธอจริงๆ ไม่อย่างนั้น...” ไม่อย่างงั้น ฉันตอนนี้ก็คงไม่ต้องมานั่งทนทุกข์ทรมาน ที่ไม่มีทางจะหนีได้เลย “นวัตว์ คุณอยากทำอะไรก็ทำเถอะ ฉันยังไงก็ได้” เธอทิ้งตัวลงนอน หันหลังให้กับคนทั้งคู่ ไม่อยากเห็นหน้าพวกเขา “คุณจะให้ฉันเป็นคนใช้เขา ฉันก็จะเป็น ตอนนี้ฉันเหนื่อยแล้ว จะพักผ่อนแล้ว พวกคุณออกไปเถอะ นวัตว์คิ้วขมวด เดินไปดึงผ้าห่ม พูดอย่างโกรธๆว่า “ไอริณ นี่มันอะไรของเธอ” นี่ถึงกับไม่หันมามองตอนเขาพูด นี่ไม่เห็นเขาในสาบตาเลยรึยังไง ไอริณก็โมโหขึ้นมาในทันที เธอลุกขึ้นนั่ง จ้องไปที่นวัตว์ พูดเสียงดังว่า “นวัตว์ เธอจะให้ฉันทำอะไร ฉันก็จะทำ ฉันก็ฟังที่คุณบอกแล้วไง ยังจะต้องการอะไรอีก ประโยคที่เธอพูดทำเอานวัตว์นิ่งไปเลย เขาไม่เข้าใจเหตุผลเลยว่าทำไมเขาไม่ชอบใจถึงท่าทีเพิกเฉยของผู้หญิงคนนี้ หรือว่าเธอคงจะไม่สนใจเขาจริง แต่ว่าก่อนหน้านี้ เธอก็พูดอย่างชัดเจนว่าเธอรักเขา นวัตว์จับคางของเธอ แล้วพูดอย่างช้าๆทีละคำว่า “ ไอริณ เธอต้องรู้สถานะเธอตอนนี้นะ ว่าเธอคือคนของฉัน การฟังว่าฉันต้องการให้เธอทำอะไรนั่นคือสิ่งที่เธอควรทำ อย่ามาใช้ท่าทีน้ำเสียงที่เหมือนว่าเธออยู่เหนือฉันมาใช้กับฉัน เธอไม่เพียงแต่ ต้องฟังฉัน แต่เธอต้องเคารพฉันด้วย เขาบีบมือแน่นขึ้นจนคางของเธอเจ็บระบมไปหมด น้ำตาเธอคลอเบ้า แต่ริมฝีปากยังคงยิ้มอย่างประชดประชัด ความหมายของเขาก็เธอ เธอไม่เพียงแต่ต้องยอมรับการตบตีของเขา แต่เธอยังต้องขอบคุณที่เขาตบตีเธอด้วย ในสายของเขาไอริณมันช่างต่ำต้อยขนาดนั้น “นวัตว์ ต่อไปไม่ว่ายังไงฉันก็เป็นแบบนี้แหละ ถ้าคุณไม่พอใจ ก็ไม่ต้องมาพูดกับฉัน ฉันเองก็ไม่ได้อยากจะเห็นหน้าคุณ “เธอไม่อยากเห็นหน้าฉัน” มือของเขาบีบแรงขึ้นเหมือนกับจะบีบกระดูกให้แตก “งั้นเธออยากเห็นหน้าใคร โสนนท์งั้นเหรอ ไอริณฉันบอกเธอเลยนะ เธอต้องเป็นเด็กดีคอยรับคำสั่งจากฉัน ถ้าเกิดว่าเธอดื้อไม่ฟังฉัน ฉันจะส่งคนไม่ตัดนิ้วของโสนนท์มาต้มให้เธอกินเอง” เธอกระพริบตาแล้วเม้มปากแน่น เมื่อเขาเห็นเธอมีที่อ่อนลง ใจของนวัตว์ก็สงบลง ปล่อยมือจากคางของไอริณ สบตาตาเธอด้วยสายตาเย็นชา “ไอริณ จำคำที่ฉันพูดวันนี้ไว้ให้ดี ถ้าครั้งหน้ายังทำท่าทำทางซังกะตายแบบนี้อีก ถ้ามันเกิดอะไรขึ้นมาเธอก็รับผิดชอบเอาเอง” เขาพูดจบ ก็พาดารุเดินออกไปปิดประตูเสียงดัง ไอริณได้ยินเสียงปิดประตูลั่น เธอก็พยายามหลับตาปี๋ หนึ่งอาทิตย์หลังจากนั้น ดารุก็ออกจากโรงพยาบาล ไอริณก็กลายเป็นคนรับใช้ของดารุอย่าเป็นทางการ คอยดูแลทุกอย่างในชีวิตประจำวันของของดารุ ตอนที่อยู่ต่อหน้านวัตว์ ดารุก็แสดงบทบาทของน้องสาวที่น่ารักอ่อนโยน แต่ลับหลังเขา เธอก็ถูกดารุกลั่นแกล้งทรมานสารพัด ลักษณะภายนอกของไอริณก็ดูปกติดีทุกอย่าง อาจจะมีแค่สีหน้าที่จะดูขาวซีด แต่ถ้าหากว่าถอดเสื้อผ้าเธอออก ก็จะพบว่าทั้งตัวของเธอไม่มีสักที่ที่เป็นปกติ ทั้งหมดคือเกิดจากน้ำมือของเธอ ยังมีทั้งรอยแผลเป็นจากฝีเข็มและน้ำร้อน ไอริณก็ไม่พูดอะไร เธอเหมือนกับซากศพที่เดินได้ แต่ก็ยังอดทนมีชีวิตต่อไป แต่สิ่งที่ดารุต้องการไม่ใช่แค่นี้ หลังจากนั้นหนึ่งเดือน ดารุก็เกิดภาวะหัวใจล้มเหลว เธอถูกส่งเข้าโรงพยาบาลเพื่อตรวจรักษา “คืออาการเกิดจากการวางยาพิษอ่อนๆทำให้เกิดภาวะหัวใจล้มเหลว ตอนนี้ส่งผลร้ายแรงถ้าเกิดไม่ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ ก็อาจจะ...”หมออ่านผลจากกระดาษตรวจผลด้วยท่าทีลังเลและเสียดาย “คุณนวัตว์ หมอแนะนำคุณว่าต้องเริ่มหาหัวใจที่เข้ากันได้ มิฉะนั้นก็คงต้องเตรียม...รับกับผลที่จะเกิดขึ้น “มันจะเป็นอย่างนั้นไปได้ยังไง” สีหน้าของดารุขาวซีดอย่างไม่น่าเชื่อ ร่างกายสั่นสะท้าน นวัตว์รีบประคองเธอ “นวัตว์ ชีวิตฉันก็มีพี่เป็นคนดูแลรับผิดชอบมาโดยตลอด จะพี่พี่ยังงั้นเหรอที่ทำร้ายฉัน ผ่านไปตั้งนานแล้ว เธอยังอยากจะให้ฉันตายอย่างนั้นเหรอ...” ดารุพูดด้วยท่าทีที่เจ็บปวดทั้งน้ำตา “เธอเกลียดฉันขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงกล้าวางยาจะเอาชีวิตฉัน