已经是第一章了
ตอนที่20 บางทีก็คงจะเสียดาย
ตนที่20 บางทีก็คงจะเสียดาย
ตั้งแต่ที่แยกกับทามินีและนิเวทน์ เลศยาก็ค่อยๆผ่อนคลายลง
แค่เพียงเธอลงเอยกับโตษิน แต่สายตาของโตษินกลับมองหาแค่ทามินี ราวกับรอคนที่จากไปไกลแล้ว
ท่าทางเขาเริ่มกลับมาเย็นชาอีกครั้ง
ด้วยความเดือดดาลในหัวของเลศยา กลิ้งลงมาท่วมตัวเธอ เธอบีบมือแน่น และ
已经是最新一章了
加载中
