已经是第一章了
บทที่ 30 เรื่องของผม ไม่ใช่ธุระกงการของคุณ
บ๗ที่ 30 เรื่องของผม ไม่ใช่ธุระกงการของคุณ
โตษินเข้าไปในห้องรับแขก เลศยาเพิ่งแต่งตัวเสร็จ นั่งพักผ่อนอยู่บนโซฟาเล็ก
“โตษิน! คุณมาแล้ว!” เลศยานั่งอยู่บนโซฟามองเขาด้วยความเสียใจเล็กน้อย แต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความสุข คนที่ไม่รู้จักก็มองในปฏิกิริยาแรกคือความเศร้า เป็นคนงามที่ได้รับบาดเจ็บที
已经是最新一章了
加载中
