ตอนที่ 2 คู่นอนของเขา

ต๭นที่ 2 คู่นอนของเขา ฟางหยิวหยุดหายใจ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเสียใจ สายที่รัดแน่นในหัวใจของเธอก็แตกออกทันที เขาเป็นประธานบริษัทเหยน เธอจะไปเป็นแฟนของเขาได้ยังไงกัน? เธอ....ไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย ในเวลานี้ เธอดูเหมือนจะเข้าใจบางสิ่งบางอย่าง คนที่ใช้เวลาตลอดทั้งคืนกับเธอเมื่อวานนั้นไม่ใช่เด็กยากจนอีกต่อไป เหยนเฉินจากไปแล้ว ทิ้งเธอไว้ในบ้านหลังใหญ่คนเดียว เขาไม่ต้องการให้เธอมาเป็นแฟน แต่ก็ไม่ได้ไล่เธอไป เขาคงอยากรักษาความสัมพันธ์บนเตียงกับเธอไว้ ตำนานที่กล่าวขานถึงกิ๊ก? หรือว่าจะเป็นเพียงคู่นอน? ฟางหยิวรู้ตัวเองดี หลังจากที่คิดทบทวน เธอก็ออกจากบ้านหลังนี้ เธอเป็นคนจน แต่เธอก็เป็นคนที่มีความคิด …… ในห้องทำงานของประธานบริษัทเหยน หลังจากที่ผู้ช่วยได้ยื่นเอกสารให้เขา "เธอจากไปหลังจากที่ทำความสะอาดบ้านเรียบร้อยแล้ว นี่คือบัตรของคุณ เธอไม่ได้เอาไปด้วย" เหยนเฉินขมวดคิ้ว ริมฝีปากบางของเขา แสดงให้เห็นถึงความสงสัย หญิงสาวที่ไม่ต้องการเงิน? แต่อยากจะเป็นแฟนของเขา เหอะ... ด้วยเสียงเบาบาง เหยนเฉินพยายามไม่นึกถึงเรื่องคืนนั้น นิ้วมือที่ดูสะอาดเลื่อนดูเอกสารอย่างรวดเร็ว ทุกวันนี้มีเอกสารมากมายที่รอให้เขาตัดสินใจ เรื่องรักๆใคร่ๆของหนุ่มสาวมันทำให้เสียเวลา เขาไม่มีเวลาว่างหรอก …… หลังจากที่ประตูก็บ้านพักได้ล็อกไป ฟางหยิวก็รู้สึกเสียใจมาก นี่ก็ห้าปีแล้ว กว่าเธอจะหาเขาเจอมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เธอจะยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้เลยหรอ? หลังจากที่คิดทบทวนแล้ว เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีของเธอไว้และนั่งรอเขาอยู่หน้าประตู ไม่ว่าจะเป็นแฟนของเขา กิ๊กของเขาหรือว่าจะเป็นคู่นอนของเขา ขอแค่เพียงได้อยู่ข้างกายเขา แค่นี้ก็ดีมากแล้ว.... ฟางหยิวคิดเช่นนั้นและทำเช่นนั้น เมื่อรอ ไม่คิดเลยว่าจะล่วงเลยถึงหกชั่วโมง เธอสวมชุดสีแดงที่ใส่ในงานเลี้ยงเมื่อวาน นั่งตัวสั่นอยู่ท่ามกลางสายลมของฤดูใบไม้ล่วง …… หลังจากที่เหยนเฉินไปงานเลี้ยงเสร็จ ตอนที่กลับไปยังบ้านพักก็เป็นเวลาเช้าตรู่แล้ว "ประธานเหยน คุณเมามากแล้ว ฉันจะช่วยพยุงคุณเข้าไปในบ้านนะ" เสียงผู้หญิงที่มีเสน่ห์ดังมาจากที่นั่งคนขับ นั่นคือดาราสาวหน้าใหม่ซูยู่ เธอสวยและเซ็กซี่มาก อีกทั้งยังมีเสน่ห์มากๆ ฟางหยิวเห็นรถคันหนึ่งขับเข้าในบ้านพักจากระยะไกล เธอเห็นซูยู่ที่สวยงามกำลังกอดชายหนุ่มที่ดูโดดเด่นไว้ เพียงแต่ว่ามันไกลเกินไป เธอไม่แน่ใจว่าผู้ชายคนนั้นคือเหยนเฉินไหม ที่จริงไม่ใช่ไม่แน่ใจหรอก เธอแค่ไม่อยากยอมรับก็แค่นั้น เขาเดินเข้ามาอย่างโซซัดโซเซ เธอเห็นซูยู่กำลังลูบไล้กล้ามหน้าอกของชายคนนั้น และยังปลดเข็มขัดเขาออกอีกด้วย ถึงแม้ว่าผู้หญิงจะเป็นฝ่ายเสนอตัว แต่เหยนเฉิน....ก็ไม่ได้ปฎิเสธ มันก็เหมือน....เหมือนกับเรื่องเมื่อวาน เหมือนที่เธอกอดเขาไว้ เรียกชื่อของเขา และขอร้องให้เขาไม่จากเธอไปอีก หลังจากนั้นเธอก็จำไม่ได้ว่าเสื้อผ้าหลุดออกไปได้ยังไง ฟางหยิวจำไม่ได้เลย เธอจำได้เพียงว่าเหยนเฉินทำให้เธอหลงใหลในตัวเขาอย่างบ้าคลั่ง เธอยิ้มเยาะเย้ยให้กับตัวเอง ความขมขื่นที่มีอยู่ในใจ ดวงตาร้อนผ่าว เหมือนมีอะไรบางอย่างจะไหลออกมา แต่ก็กลั้นไว้อย่างสุดความสามารถ เมื่อเห็นว่าซูยู่กำลังทำอะไรกับชายที่รักของเธอ ฟางหยิวพยายามกลืนความคมขื่นลงไป และพูดออกมาอย่างอ่อนโยนว่า "เฉิน ที่พูดตอนเช้า? ยังนับอยู่ไหม?" ในหมู่บ้านพักของคนรวย ในเวลานี้ ไม่มีคนอยู่เลย จู่ๆก็มีเสียงของหญิงสาวโผล่ออกมา ทำให้ซูยู่หันไปมองฟางหยิวที่อยู่ด้านหลังด้วยความตกใจ ดวงตาที่สวยงามเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เหยนเฉินเงยหน้าขึ้นมองไปยังเธอ และซูยู่ก็มองไปที่เธอเหมือนกัน ฟางหยิวรู้สึกโกธรมาก ผมที่ยาวสลวยโดนลมพัดจนยุ่งเหยิง เธอมีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก ในค่ำคืนที่มืดสนิท ผิวของหญิงสาวสว่างมาก ชุดสีแดงนั้นทำให้เธอดูสวยมาก ดวงตาคู่นั้นดูเหมือนจะเปื้อนหมึกสีดำและเป็นสีดำที่เปร่งประกาย ดวงตาคมของเหยนเฉินมองไปที่เธอ เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้สวยกว่าตอนกลางวันหลายเท่า เขาที่โดนลูบไล้จากซูยู่ แต่ก็ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ จู่ๆก็มีความรู้สึกขึ้นมา