ตอนที่10 แต่งงานกับผมนะ

ต๭นที่10 แต่งงานกับผมนะ ลู่สิงโจวอุ้มซูเถียนเถียนขึ้นรถ ขับไปทางโรงพยาบาล ถนนหนทางไม่ค่อยดี แผลบนหน้าผากของซูเถียนเถียนมีเลือดไหลอีกครั้ง เธอพิงอยู่บนเก้าอี้ สุดท้ายก็ไม่สามารถควบคุมตนเองได้ สลบไปเพราะเลือดไหลเยอะเกิน ตื่นมาอีกครั้ง เธออยู่ในโรงพยาบาลส่วนตัว นอกหน้าต่างมืดหมดแล้ว เป็นเวลากลางคืน ลู่สิงโจวนั่งเฝ้าอยู่ข้างๆ ก้มหน้ามองโทรศัพท์ " ลูกละ !" ซูเถียนเถียนจับมือลู่สิงโจวไว้ ถามอย่างรีบร้อน :" ลูกของฉันละ ?" ลู่สิงโจวจับมือเธอไว้ ปลอบใจเธอ :" ไม่เป็นไร เด็กผ่าตัดเสร็จแล้ว ตอนนี้ยังไม่เป็นไร ..." ในใจของซูเถียนเถียนก็ยังกังวลอยู่ ลงเตียง :" ฉันจะไปดูด้วยตา ..." ลู่สิงโจวพยุงเธอ สองคนเดินมาถึงห้องicu มองด้านในผ่านกระจก ร่างกายของเด็กเล็กไปนอนอยู่ในกล่องรักษาอุณหภูมิ ร่างกายมีแต่หลอด บนหน้ามีหน้ากากออกซิเจน มองไม่ชัดเจน ซูเถียนเถียนก็ยังกังวลอยู่ :" ฉันอยากเข้าไปดู ..." ลู่สิงโจวดึงเธอไว้ :" ตอนนี้เขาเพิ่งผ่าตัดเสร็จ ร่างกายอ่อนแอมาก ไม่รบกวนไม่ได้ เขาไม่เป็นไรจริงๆ ผมได้ติดต่อโรงพยาบาลของต่างประเทศแล้ว รอให้แผลผ่าตัดของเด็กหายหน่อย ก็รีบย้ายโรงพยาบาล " ซูเถียนเถียนมองร่างกายที่ผอมโซของลูก กดความกังวลไว้ พยายามให้ตนเองผ่อนคลายลง :" ขอบใจนะ ลู่สิงโจว " ลู่สิงโจวพูดเบาๆว่า :" ซูเถียนเถียน คุณยังจำได้ไหมว่าคุณสัญญากับผมอะไรไป ?" ซูเถียนเถียนกำมือพยักหน้า ลู่สิงโจวกอดเธอ พูดอย่างอ่อนโยน :" งั้นผมให้คุณแต่งงานกับผม พรุ่งนี้พวกเราก็ไปทำสัญญาสมรส " ซูเถียนเถียนพิงไหล่ของเขา ไม่พูดอะไร เธอรู้ว่าลู่สิงโจวชอบเธอ เธอจึงไล่เขาออกไปตอนที่เธอมีครรภ์ เธอไม่อยากทำลาย และให้เขารอ ... " แต่ ในใจฉัน ยังมีจางอวี่หลินอยู่ ..." " ไม่เป็นไร ผมรอได้ ตอนนี้ ผมจะให้คุณกลายเป็นภรรยาของผม เป็นของผมในทางการ " สายตาของลู่สิงโจวมืดมาก :" คุณตกลงไหม ?" ซูเถียนเถียนมองลูกในห้องicu หลับตา :" ฉันตกลง " รุ่งเช้าของวันถัดไป ลู่สิงโจวก็พาซูเถียนเถียนไปที่ทำการฯ ซูเถียนเถียนมองตึกที่ทำการฯ เหมือนกำลังคิดอะไรแต่ก็ไม่ได้คิด เรื่องที่เธอหย่ากับจางอวี่หลิน ได้ออกหนังสือพิมพ์แล้ว จางอวี่หลินได้ประกาศในงานนักข่าวแล้วว่า เขากับซูเถียนเถียนไม่เคยมีความรักกัน ความสัมพันธ์เรื่องสามีภรรยาไม่เคยเริ่มเลย ซูอีเมิ่งไม่ใช่มือที่สาม คำพูดที่ซูเถียนเถียนพูดใต้ตึกบริษัทเป็นเพราะไม่ได้สมบัติที่พอใจ ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพราะซูเถียนเถียน เพื่อเงินแล้วทำไป ความผิดทุกอย่างเป็นซูเถียนเถียนหมด ไม่เกี่ยวอะไรกับซูอีเมิ่ง ซูเถียนเถียนอยากร้องไห้ เธอกัดฟัน ให้ตนเองนึกถึงลูกอย่าไปนึกพวกความแค้น ส่งเอกสารให้แก่พนักงานที่ทำเรื่องการสมรส กำลังจะลงว่าทั้งสองเป็นสมรส พนักงานงง :" คุณซูเถียนเถียน ในระบบแสดงว่า คุณตอนนี้ยังมีสามีอยู่ ..." ซูเถียนเถียนตกใจ :" อะไรนะ ?" เธอเซ็นสัญญาหย่าแล้วไม่ใช่หรอ ? เธอนึกว่า แค่เธอเซ็นชื่อลงไป ตามนิสัยของจางอวี่หลิน พวกเธอสองคนก็จบแล้ว " เรื่องจริงนะ ไม่เชื่อก็มาดูสิ คุณยังไม่ได้ทำการหย่ากับสามีที่แล้ว " พนักงานพูดอย่างใจดี :" พวกคุณยังไม่ได้มาทำสัญญาหย่ากันใช่ไหม ..." ซูเถียนเถียนอื้ง ไม่รู้ว่าตนเองจะดีใจหรือจะเสียใจ ลู่สิงโจวจับมือของซูเถียนเถียนอย่างแรง :" พวกเราไปหาจางอวี่หลิน ให้เขามา ทำสัญญาหย่ากับคุณ ..." ซูเถียนเถียนไม่ยอม :" ไม่ !" ลู่สิงโจวมองเธอ :" ซูเถียนเถียน เขาทำแบบนี้กับคุณแล้ว คุณยังรักเขาอยู่หรอ ? อย่าลืมเรื่องที่คุณตกลงกับผม ? คุณอย่าลืมนะ ว่าลูกคุณยังอยู่ในห้องicu รอออกนอกประเทศอยู่ ?" คำสุดท้ายเป็นโข่มขู่ทั้งนั้น คอของซูเถียนเถียนแห้งมาก เธอพิจารณา สุดท้ายก็ยอม :" ฉัน ... ได้ พวกเราไปหาเขา หน้าร้าย ..."