ตอนที่ 6 เธอป่วย   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 6 เธอป่วย
เโาไม่สามารถควบคุมตัวเองไว้ได้และพุ่งตรงกลับเข้าไปในห้องผ่าตัดอีกครั้ง แล้วคว้าข้อมือของซูหน่วนหน่วน แล้วพูดข่มขู่อย่างรุนแรง : : “ซูหน่วนหน่วน ถ้าคุณกล้าที่จะตายล่ะก็ ผมจะฆ่าพ่อของคุณ ครอบครัวของคุณ และทุกๆคนที่เกี่ยวข้องกับคุณให้ตายทุกคน! แล้วจะฝังพวกเขาไปกับคุณด้วย!ผมพูดจริงทำจริงนะ ซูหน่วนหน่วน ผมไม่อนุญาตให้คุณตาย!” ลู่จิ่นเฉินสูญเสียความเป็นเหตุเป็นผลไปแล้ว เขาพูดข่มขู่อย่างรุนแรง ปลายนิ้วของซูหน่วนหน่วนขยับ ในที่สุดที่ด้านข้างจอแสดงผลของสัญญาณชีพ ก็มีการกระเตื้องกลับมาอีกครั้ง ลู่จิ่นเฉินจับนิ้วมือของเธอ แล้วพูดเสียงดังมากขึ้น: “ได้ยินแล้วนะ ซูหน่วนหน่วน ผมห้ามไม่ให้คุณตาย คุณก็ห้ามตาย!” “เลือดหยุดไหลออกมาแล้ว! เร็วเข้า รีบถ่ายเลือดให้เธออีกครั้ง และรีบเตรียมตัวทันที เลย...” คุณหมอยุ่งวุ่นวาย หลังจากที่ได้ทำการช่วยชีวิตแล้ว สถานการณ์ของซูหน่วนหน่วนก็บรรเทาลงอย่างสมบูรณ์ จนเมื่อซูหน่วนหน่วนถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัด ในตอนที่ส่งไปถึงห้องผู้ป่วยทั่วไป ก็เป็นเวลาฟ้ามืดแล้ว ลู่จิ่นเฉินยืนเฝ้าอยู่ข้างเตียงจ้องมองใบหน้าซีดเผือดของซูหน่วนหน่วน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยวคามเศร้าสลด เขาไม่เข้าใจผู้หญิงคนนี้เลยจริงๆ... ชอบเงินมากขนาดนั้น แต่กลับไม่เคยร้องขอจากเขาเลย ตอนนี้ตั้งท้องแล้ว เห็นได้ชัดว่าสามารถใช้ลูกสร้างความมั่นคงให้ตัวเองได้ โบยบินไปได้ถึงยอดไม้ แต่เธอกลับ...ดื้อรั้นที่จะทำแท้งเสียอย่างนั้น และยังเกือบจะเสียชีวิตในระหว่างที่ทำแท้ง นี่เธอ...คิดอะไรอยู่กันแน่? แกร่ก--คุณหมอเปิดประตูห้องผู้ป่วยเข้ามา “คุณผู้ชายท่านนี้ ขอถามหน่อยค่ะ คุณคือสามีของคุณซูใช่ไหม?” ลู่จิ่นเฉินเงียบอยู่เป็นเวลานาน แต่ก็ไม่ได้คัดค้าน และถามว่า : “มีอะไรเหรอครับ?” “คืออย่างนี้นะคะ...” คุณหมอเปิดดูรายงานผลการตรวจร่างกายและกล่าวว่า “ฉันเพิ่งได้รับผลการตรวจอย่างละเอียดของคุณซู และพบว่าเลือดของเธอ...” “คุณชายครับ!” ทันใดนั้นในเวลานี้เอง ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างกะทันหัน บอดี้การ์ดคนหนึ่งเดินเข้ามาและรีบพูดว่า “นายท่านเรียกให้คุณกลับไปครับ บอกว่ามีเรื่องด่วนต้องการพูดกับคุณ” ลู่จิ่นเฉินหน้านิ่วคิ้วขมวด เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการกลับไป ชายคนนั้นรีบเข้ามาแล้วพูดว่า : “นายท่านบอกว่า นี่เป็นเรื่องด่วนมาก คุณต้องรีบกลับไปทันทีครับ!” ลู่จิ่นเฉินเหลือบมองซูหน่วนหน่วนที่นอนสงบนิ่งอยู่ ในใจคิดว่าจะไปสักชั่วโมงหรือสองชั่วโมง ไม่น่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอย่างแน่นอน สุดท้ายแล้วเขาก็พยักหน้า และตามบอดี้การ์ดกลับไปยังบ้านเก่าตระกูลลู่ แต่สิ่งที่ลู่เต๋อไห่เรียกว่าเรื่องด่วนนั้น ที่จริงแล้วกลับเป็นการนะนำคู่หมั้นให้กับลู่จิ่นเฉิน! “คุณพ่อ ถ้าหากเรียกให้ผมกลับมาแล้วมาพูดเรื่องน่าเบื่อแบบนี้ ให้อภัยผมด้วยที่ไม่สามารถอยู่เป็นเพื่อนได้!” พูดจบเขาก็ลุกขึ้นจะเดินออกไป ลู่เต๋อไห่ตบโต๊ะอย่างแรง และพูดด้วยความโกรธเคืองว่า “แกยังคิดถึงซูหน่วนหน่วนผู้หญิงสารเลวคนนั้นอยู่ใช่ไหม? หล่อนก็เป็นแค่ผู้หญิงราคาถูกที่เห็นเงินแล้วตาโต ไม่คู่ควรที่จะแต่งงานเข้าตระกูลลู่ของเราแต่แรกแล้ว!” “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับหล่อนผมแค่ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงาน และไม่สนใจคู่หมั้นที่พ่อแนะนำให้ผมด้วย ไม่สนใจเลยสักนิด! ถ้าพ่อชอบผมก็ไม่ว่าอะไรหรอกถ้าพ่อจะแต่งให้มาเป็นแม่เลี้ยงผม!” “หน้าโง่!”ลู่เต๋อไห่โกรธจัด “ฉันคิดทุกอย่างเพื่อตระกูลลู่ แกยังกล้าที่จะไม่ฟัง!” ลู่จิ่นเฉินไม่สนใจคำพูดของเขาเลย ตอนนี้เขาเป็นผู้มีอำนาจในตระกูลลู่ จัดการเรื่องกิจการอย่างเด็ดขาด กุมอำนาจอยู่ในมือ จึงไม่กลัวคำขู่แค่สองสามคำของลู่เต๋อไห่เลย แล้วเขาก็ก้าวเท้ายาวๆออกจากบ้านตระกูลลู่ หลังจากที่เขาเดินออกไปแล้ว พ่อบ้านเก่าแก่คนหนึ่งก็เดินมาข้างหน้า แล้วกระซิบบอกลู่เต๋อไห่ว่า : “แผนการที่จะนำตัวซูหน่วนหน่วนไปล้มเหลวแล้ว ตอนนี้คุณชายกำลังเฝ้ามองเธออย่างใกล้ชิด พวกเราเริ่มต้นได้ไม่ดีเลยครับ” ลู่เต๋อไห่ท่าทางมืดครึ้ม พ่อบ้านเก่าแก่ยังพูดอีกว่า : “ ดูจากอารมณ์ของคุณชายแล้วถึงแม้พวกเราจะเอาคุณซูไปซ่อนไว้ เขาก็จะใช้ทุกวิถีทางเอาตัวหล่อนออกมาจนได้ และยิ่งไปกว่านั้นถ้าหากต้องมองเห็นคุณซูตายล่ะก็ คุณชายจะต้องโศกเศร้ามากแน่ๆถ้าอย่างนั้น แทนที่พวกเราจะ...” เขาแนบข้างหูลู่เต๋อไห่ และพูดกระซิบเสียงต่ำ .... ซูหน่วนหน่วนหลับไปสองวัน ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมา การทำแท้งและการเสียเลือดเป็นจำนวนมาก ทำให้ร่างกายของเธออ่อนแอมาก และต้องพักอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์เต็มๆ ในตอนที่ออกจากโรงพยาบาล คางและลำคอของเธอยังคงมีรอยฟกช้ำที่มองเห็นได้อยู่และยิ่งไปกว่านั้นซูหน่วนหน่วนไม่รู้ว่าทำไมร่างกายถึงได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างทันทีทันใด ผิวของเธอมีแนวโน้มฟกช้ำได้ง่าย เพียงการชนแค่เล็กน้อย ก็สามารถทิ้งรอยที่ดูน่ากลัวไว้ได้ เธอเคยแอบตรวจดูข้อมูลในอินเตอร์เนต ที่เธอเป็นอยู่คือโรคเลือด ดูเหมือนว่าพิษในร่างกายของเธอ กำลังแทรกซึมเข้าไปในตัวเธอทีละน้อย... หลังจากที่ออกจากโรงพยาบาล ลู่จิ่นเฉินยังคงพาเธอไปพักรักษาตัวที่วิลล่าของเขา แต่ว่าครั้งนี้ ลู่จิ่นเฉินไม่กลับมาเลยสักครั้ง เขาไม่สนใจไยดีเธออย่างสมบูรณ์ ราวกับว่าลืมเธอไปแล้วจริงๆ ร่างกายของซูหน่วนหน่วนค่อยๆฟื้นตัวความคิดที่จะจากไปก็หนักแน่นมากขึ้นเช่นกัน เธอไม่ต้องการให้ลู่จิ่นเฉินมองดูเธอตาย... **************************************************** 
已经是最新一章了
加载中