ตอนที่ 1 พัวพันทั้งคืน

ต๭นที่ 1 พัวพันทั้งคืน เล่มแรก ทิพานันกับกรัสวัน เรื่องที่โชคดีที่สุดในชีวิตฉันคือ ปีนั้น วันนั้น ช่วงเวลานั้น ฉันพบกับเธอ เรื่องที่โชคร้ายที่สุดของฉันคือ ฉันเคยทำร้ายคุณ เรื่องที่โชคร้ายและโชคดีของฉัน มันเกี่ยวข้องกับคุณทั้งหมด เช่นเดียวกับชีวิตของฉัน คุณจะยอมอภัยให้กับสิ่งเลวร้ายของฉันไหม ——กรัสวัน โรงแรมGK ห้อง5203 ผ้าม่านจะหนาแค่ไหนก็บังแสงแดดไม่ได้ ในห้องสว่างไปหมด บนเตียงคู่ที่กว้างใหญ่ผู้หญิงกำลังนอนหลับฝันดี ผ้าห่มสีขาวที่ดีเยี่ยมไหลลงไปทำให้เผยผิวกายที่ดีงามของส่วนบนออก ผิวที่ขาวเหมือนหยกนั้นมีลอยจูบสีแดงอ่อนๆและมีรอยกัดเล็กน้อยเพราะรุนแรงไปหน่อย ผิวพรรณที่ขาวของเธอทำให้รอยแดงพวกนั้นดูเด่นมาก ใครเห็นใครก็รู้ว่าเมื่อคืนนี้ผู้หญิงคนนี้ผ่านอะไรมา เธอมีรอยสักรูปผีเสื้อที่สวยงามอยู่ที่หัวไหล่ เหมือนจริงและมีสง่าราศี ตอนที่ทิพานันตื่นมานั้น ในห้องที่สวยงามนั้นมีเพียงเธอคนเดียว ผมที่ยาวเงางามปกปิดร่อยรอยที่ชัดเจนบนแผ่นหลัง ความสวยอันยั่วยวนที่อยู่ระหว่างสาวน้อยกับผู้หญิงมีเสน่ห์ดึงดูดและน่าหลงใหล ใบหน้าที่บริสุทธิ์ ย้อมไปด้วยเสน่ห์ ร่องรอยบนร่างกายกับความเจ็บปวดที่ระหว่างขานั้นทำให้เธอรู้อย่างชัดเจน เธออยู่ในช่วงปีที่สวยงามนั้น เธอได้อุทิศตัวเธอให้กับชายที่ชื่นชอบ พอรู้อย่างงั้นก็เขาเอาแต่ดูแลเธอ ผู้ชายหลงรักเธอ เมื่อคืน เป็นวันเกิดครบอายุ 20 ปีของเธอ และยังเป็นวันเกิดที่ดีที่สุดในชีวิตของเธอ พี่เดชทัตไปไหน ทิพานันมองไปรอบๆ ห้อง ไม่เห็นแม้แต่เงาคน เมื่อคืนความทรงจำที่เบลอๆ เริ่มชัดเจนขึ้น ทิพานันหน้าแดง เขารักเดชทัตมาก เดชทัตก็รักเธอมาก ดูแลเธอ แต่เธอมักรู้สึกไม่พอใจ พวกเขาเป็นเหมือนคนรัก แต่ก็ไม่ใช่ ไม่มีความหลงใหลเหมือนคู่รัก เธอมักรู้สึกไม่พอใจเสมอ ภาพของเมื่อคืนที่ทำให้รู้สึกอายยังติดอยู่ในสมองตลอด แรงดันที่รุนแรงของผู้ชาย เหงื่อที่ถูกส่ายลง ลมหายใจกระเส่า ฝ่ายลุกที่ควบคุมเกม มันต่างจากเดชทัตที่ปกติแล้วแสนจะอ่อนโยน ทิพนันคิดถึงเรื่องตลกกับเพื่อนสนิท เวลาผู้ชายถอดเสื้อออกก็เหมือนกับสัตว์ร้าย พี่เดชทัตของเธอก็เป็นหรอ เขาหัวเราะเล็กน้อย ในใจยังคิดอยู่ว่าพี่เดชทัตยังเอาใจใส่เราเหมือนเดิม ถ้าทั้ง2ตื่นขึ้นมา กลัวจะอึดอัด ทิพานันเก็บเสื้อที่กระจัดกระจาย แล้วค่อยๆเข้าไปห้องน้ำ แช่น้ำอย่างสบายๆ เขาหยาบคายมาก ที่ทำให้เธอเจ็บปวด เมื่อคืนได้กันหลายยก ไม่สนว่าจะเป็นครั้งแรกของเธอรึเปล่า หน้าของเธอไม่รู้ว่าแดง หรือเขินเหมือนไฟที่กำลังลุกไหม้ แช่น้ำเสร็จ รู้สึกสบายขึ้นมาหน่อยที่ระหว่างขา ทิพานันแต่งตัวเรียบร้อย กำลังคิดอย่างงงๆ เดชทัตยอมรับในตัวเขาแล้ว พวกเขาทั้ง2มีความเกี่ยวข้องกันแบบคู่รักหรอ? น่าจะใช่แล้ว เขาบอกให้เธอมา เมื่อคืนพวกเขา2คนก็อยู่ด้วยกัน น่าจะเป็นคู่รักกันแล้วแหละ ทิพานันดีใจมาก ช่วงเวลานี้ เธอคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลกแล้ว อย่างไรก็ตาม เรื่องบนโลกนี้ไม่อาจคาดเดาได้เสมอ ในตอนที่เธอมีความสุขที่สุด ก็อาจจะมีเรื่องร้ายเกิดขึ้น มือถือของทิพานันดังขึ้นมา โทรศัพท์ของเธอได้ถูกตั้งค่าให้เปิดเครื่องเอง เมื่อคืน ..... มาหาเขาแล้วก็ปิดเครื่อง ตอนเช้าก็เปิดเครื่องเอง โทรศัพท์คว่ำอยู่ พอพลิกดูเป็นเบอร์ของเดชทัต ..... “พี่เดชทัต พี่....” “ทิพานัน เธอทำให้ฉันผิดหวัง” น้ำเสียงของเดชทัตมีความเย็นชาที่เต็มไปด้วยความโหดร้าย ความปลื้มปีติของทิพานัน ความรักที่เขินอายและไร้เดียงสาถูกน้ำเย็นถังนี้สาดจนไม่เหลือสักหยด สมองเธอว่างเปล่า ไม่รู้ว่าทั้งหมดเขาพูดอะไร พี่เดชทัตผิดหวัง? ผิดหวังเรื่องอะไร? หรือที่ผิดหวังที่เธอไม่รู้จะทำให้เขามีความสุขยังไง เธอรู้เขาเคยมีผู้หญิงมาก่อน นี่เป็นครั้งแรกของเธอ...เดี่ยวก่อนนะ ยัยโง่ทิพานัน เธอกำลังคิดอะไรอยู่? ถ้าเธอเอาความบริสุทธิ์ของเธอให้ไปอย่างเต็มใจ แต่แรกมาด้วยคำว่าผิดหวังของฝ่ายตรงข้าม คุณมีอะไรให้น่าเสียใจอีก? คุณเคยมาถึงจุดนี้รึยัง? หัวใจ เจ็บจนหายใจไม่ออก เขายังคงได้ยินเสียงสงบของตัวเอง “พี่เดชทัต พี่กำลังพูดอะไรอยู่?” “เมื่อวานเธอเป็นคนชวนเอง แถมสัญญากับฉันว่าจะไปที่โรงแรม ฉันรอเธอไป1คืน เธอรู้ไหม? ทิพานัน เธอทำเหมือนฉันเป็นลิงงั้นหรอ?” น้ำเสียงของเดชทัตเต็มไปด้วยน้ำเสียงของความโกรธ ทิพานันเหมือนโดนฟ้าผ่า! เขารอเธอทั้งคืน แล้วคนเมื่อคืนเป็นใคร?