ตอนที่ 6 ถ้าฝืนก็อย่าเลย

ต๭นที่ 6 ถ้าฝืนก็อย่าเลย จิรายุนอนโดยไม่ขยับ และไม่สนใจเลือดที่รั่วไหลออกจากอกซ้าย เขารู้ดี ว่าเธอไม่ได้ลึกเกินไป เพียงแค่เจาะตรงผิวเนื้อนอกเอง อาริยาถอดกางเกงยีนส์ออกโดยไม่ลังเลใจเลยสักนิด "เธอทำให้ฉันรู้สึกเหมือนเธอเป็นกุลสตรีที่เสียสละเพื่อชาติ ใจกว้างเผื่อแผ่เพื่อคนที่รัก"จิรายุยิ้มที่มุมปาก “ ฉันไม่มีอารมณ์ที่จะตลกขบขันกับคุณ เข้ามาเลย!” เธอพูดอย่างเยือกเย็น และนอนลงข้างเขา "เธอเลือกตัวเลือกที่สามสินะ แล้วทำไมเธอไม่ถอดเสื้อบนล่ะ?"เขากลิ้งตัวทับเธอไว้ข้างใต้ แล้วถามอย่างสงสัย "ฉันแค่อยากจะจบให้โดยเร็ว ฉันไม่ต้องการหน่วงเวลา ซึ่งแบบนี้ก็จะไม่มีผลกับสิ่งที่คุณกำลังจะทำ"เธอพูดอย่างเยือกเย็นเช่นเดิม "เร็วเข้า!" จิรายุกลับลุกขึ้นอีกครั้ง และนั่งข้างๆเธอ ยิ้มเย้ยหยันด้วยว่า "ถ้าต้องฝืนใจขนาดนี้ก็อย่าเลยแล้วกัน ฉันไม่ชอบมีอะไรกับศพที่นอนตายเหมือนกัน" ความแตกต่างระหว่างเธอกับศพที่ตายคืออะไร นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ เขาต้องการเธอก็จริง แต่นี่ไม่ใช่จุดประสงค์ทั้งหมดของเขา เขาต้องการให้เธอสนุกกับมัน แล้วให้เธอตกหลุมรักเขา "แกต้องการอะไรกันแน่?"เขาต้องการเธอขอร้องเขาด้วยความยินดีปลื้มใจด้วยงั้นรึ? "ฉันต้องการให้เธอเต็มใจทำ!" "จิรายุ แกมันเป็นบ้ารึไง แกคิดเหรอว่าฉันจะยินดีกับสิ่งที่แกทำ" "ไม่ยินดีเต็มใจก็ได้ แต่อย่างน้อยให้ฉันได้เห็นผู้หญิงที่มีชีวิตชีวาหน่อย ฉันไม่ใช่สุภาพบุรุษอะไร ถ้าทำให้ฉันไม่พอใจ บางทีอาจสูญทั้งร่างของเธอ และคนรักของเธอก็เป็นไปได้" "แก ... "อาริยากำหมัดของเธอด้วยความเกลียดชัง เธออยากแทงเขาให้ตายสมใจอยาก ให้มันจบๆไปเหลือเกิน เธอมองพื้นดินโดยตามสัญชาตญาณ มองหามีดที่โยนลงไปนั้น จิรายุดูเหมือนจะรู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร และพูดเบาๆไปว่า"จะเปลี่ยนใจก็ยังทัน!" ใบหน้าที่มีรอยหย่นของพ่อแม่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง อาริยามือสั่นไปพลางแล้วถอดเสื้อยืดแขนสั้นของตนออก เธอยิ้มอย่างสรดใจ และเชิญชวนเขา"มาสิคะ!" เสียงนั้นเบาลงและนุ่มนวลมาก จิรายุมีอะไรบางอย่างที่แปลกๆในใจผุดขึ้นมา ไม่รู้ว่ามันคือความสมเพชหรืออะไร เพื่อปกปิดความรู้สึกนี้เขาจึงทิ้งตัวหาเธอ