ตอนที่ 17 จัดการคนที่รกตา

ต๭นที่ 17 จัดการคนที่รกตา เธอต้องการปิดเขาจริงๆ แต่เขาเป็นแขกของครอบครัวนี้ และเธอไม่มีเหตุผลที่จะทำเช่นนั้น กับคนนี้ เธอจะแกล้งทำเป็นไม่รู้จักก็ไม่ดี แต่จะเย็นชาเกินเกินไปก็ไม่ได้ "คุณคิดว่ามีใครอีกล่ะ?"จิรายุมองเข้าไปข้างใน พอรู้ว่าไม่มีใครสังเกตเห็นเขาทั้งคู่ เลยมองเธออย่างร้อนแรง เธอรังเกียจแววตาแบบนี้ของเขา เธอหันกลับไป ไม่สนใจเขา “ นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่วิธีที่จะปฏิบัติต่อแขกผู้เข้าบ้านนะ หยิบรองเท้าแตะเฉยๆยังไม่มีเลยเหรอ”เขาถามอีกครั้ง พูดช้าๆและทำให้เธอยิ่งรำคาญแล้วใหญ่ เธอไม่ต้องการให้เพียงฟ้าดูออก เลยเอารองเท้าแตะแล้วโยนลงบนพื้น ทันใดนั้นเขาก็เข้าใกล้เธอแล้วพูดเบาๆ"ฉันคิดถึงคุณ ฉันมาเพื่อพบคุณเป็นพิเศษ!" อาริยาเหลือบมองเขาด้วยความโกรธ และกำลังจะสวนคำกลับไป ก็เห็นว่าเพียงฟ้าแต่งกายเรียบร้อยวิ่งมาแล้ว บนผมยังมีรอยน้ำอยู่เลย “จิรายุ คุณมาแล้วเหรอ？” "มารยาทไปไหนหมดพี่ชายก็ไม่เรียก" "ไม่เรียก!"“เพียงฟ้าแลบลิ้น ตลก เขาเป็นคนรักของเธอ ถ้าเรียกพี่ชาย เขาจะถือว่าเธอเป็นแค่น้องสาวของเขาตลอดไป？？ "พวกคุณพูด!ฉันยังมีงานต้องทำ ไม่อยู่ด้วยละ!"อาริยากล่าวทักทาย แล้วก็หันหน้าและกลับเข้าห้อง ในใจพลางคิดไปว่า เพียงฟ้ายังเป็นเด็กไร้เดียงสาอยู่เลย เขามาดีแบบนี้ถือว่ารู้หน้าแต่ไม่รู้ใจ ต้องหาโอกาสบอกเธอ “ ฉันรู้ว่านายจะมา ซุปถั่วเขียวก็สุกหมดแล้ว รอครู่นึงนะ เดี๋ยวฉันจะเอาไปให้นาย!” หลังจากที่เพียงฟ้าพูดจบ ก็รีบไปที่ห้องครัวและนำซุปมาให้ พอกำลังจะถือ จิรายุก็เดินมาพอดี "ฉันจะดื่มที่นี่ละกัน พี่ชายเธอล่ะ อยู่ไหน？”เขาถามโดยเหมือนไม่ใส่ใจ “ ไม่รู้สิ ออกไปแต่เช้า ก็แปลกๆ ปกติเขาอยู่ที่บ้านทุกวัน พอเพิ่งแต่งงานวันแรก ก็ออกบ้านแล้ว จิรายุมีรอยยิ้มประชดที่มุมปากปรากฏขึ้นอย่างเงียบๆ ทุกอย่างตามที่เขาคิด พิชัยรับไม่ได้ที่เธอเสียบริสุทธิ์ "เธอช่วยพี่ทำอะไรหน่อยได้ไหม?" จิรายุเปลี่ยนหัวเรื่องฉับพลัน "บอกมาสิ ว่ามีอะไร ตราบใดที่ฉันสามารถทำได้ จะทำอะไรก็ ... " "ไม่ขนาดนั้นหรอก มีงานยากก็ไม่ให้เธอทำหรอก ผู้หญิงตัวเล็กแบบนี้ ไปซื้อหมอนเย็นที่ซุปเปอร์มาร์เกตให้หน่อย นี่ตัง！” สำหรับน้องชายของคุณไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตเงิน!" จิรายุหยิบแบงค์สีแดงสองใบจากกระเป๋าของเขาให้กับเพียงฟ้า เขามักจะคิดว่าเธอยังคงเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก เป็นเด็กที่ยังคงชอบขอทริปกับตนเองอยู่ "หมอนอะไรแพงจัง? ไม่เอาเงินหรอก เดี๋ยวฉันซื้อให้!" หมอนเป็นของรอบตัวเขา ถ้าเขาหลับทุกคืนด้วยหมอนที่เธอให้ ... แค่คิดถึงเธอก็รู้สึกโรแมนติก "ไม่ต้องให้ นี่แกยังไม่ได้ทำงานเลย!" "จะซื้อให้! มิฉะนั้นฉันจะไม่ซื้อให้นาย" “ก็ได้ ไปซื้อเลยละกัน " เขาตั้งใจจะให้เธอออกไป จิรายุในตอนนี้ขี้เกียจทะเลาะกับเธอในเวลานี้ นายต้องการไผ่หรือหมอนน้ำไหม" "อะไรก็ได้ตามใจเธอ!" ! "ฉันไปแล้ว!"เพียงฟ้าพูดพลาง แล้วก็ออกไปเหมือนพายุหมุน พอมั่นใจว่าเธอจะไม่กลับมาในเร็วๆนี้ จิรายุก็ไปถึงหน้าประตูของพิชัยและอาริยา อาริยาเพิ่งได้ยินเสียงปิดประตู คิดว่าจิรายุไปแล้ว ในใจของเธอก็รู้สึกดีขึ้น เพียงฟ้าอยู่ที่นี่ เขาก็ไม่ควรยุ่งกับเธอ แต่เมื่อเธออยู่ที่นี่เธอรู้สึกอึดอัดใจ มันไปแล้ว เธอจะได้ใช้เวลาวุ่นกับงานต่อ เธอมองจอไม่กระพริบ เธอไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าของมันที่กำลังเดินอย่างไร้เสียง "อา!" เธอกรีดร้องอย่างหวาดกลัว ขณะที่เขากอดเธอจากด้านหลัง รลมหายใจเข้าที่หูของเธอ