บทที่ 39 ฉันเอาตามนั้นก็ได้ 1

บ๗ที่ 39 ฉันเอาตามนั้นก็ได้ 1 “คุณพักอยู่ที่ไหน” มู่จิ่งเหยียนไม่สนใจสายตาของคนขับรถ กดไป๋หลิงซีไว้กับเบาะหลัง สายตาลุ่มลึกยากที่คาดเดา สีดำเข้มราวกับหมึกที่ลบไม่ออก จ้องเขม็งไปที่ผู้หญิงเบื้องล่างที่ขยับตัวไม่ได้ ไป๋หลิงซีหันหน้าไปด้านข้าง แอบเก็บอาการหวั่นไหวเอาไว้ในใจ ไม่อยาก