已经是第一章了
บทที่ 20
บ๗ที่ 20
“ในเมื่อเธออยากจะแต่งงาน ทำไมไม่พิจารณาฉันดูสักหน่อย?” เหยียนอี้ฝางพูดประโยคนี้ออกมา ทำให้โม่เสว่หานตกใจจนทำตัวไม่ถูกอยู่สักพัก นั่งอยู่บนตัวเขาไม่ขยับเขยื้อน
“นาย......พูดอะไร?” โม่เสว่หานรู้สึกว่าตนเองไม่ได้หลอนไป แต่เป็นเหยียนอี้ฝางที่สมองพิการไปแล้ว
เหยียนอี้ฝางพลิ
已经是最新一章了
加载中
