บทที่ 21
บ๗ที่ 21
ในตอนนี้ ในหัวของเขามีทำนองเพลงดังขึ้น “มั่นใจสายตาแล้วว่า นั่นคือโทรศัพท์ของฉัน!”
จึงรีบหยิบโทรศัพท์ออกมาจากตู้ปลา หน้าจอว่างเปล่า!
เหยียนอี้ฝางกวาดสายตาของเขาไปรอบห้อง ไม่มีแม้แต่เงาคน เขามั่นใจได้ว่าโม่เสว่หานหนีไปจากที่เกิดเหตุแล้ว
“ฉิบหาย!” เหยียนอี้ฝางเสีย