บทที่ 23
บ๗ที่ 23
โม่เสว่หานลุกขึ้น มองเหยียนอี้ฝางอย่างระมัดระวัง “นาย......จะทำอะไร?”
เหยียนอี้ฝางโยนโทรศัพท์ที่ตายตั้งแต่เมื่อวานแล้วให้เธอ มีเหตุผลที่พูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำ “เธอทำโทรศัพท์ของฉันพังแล้ว บัญชีนี้คิดยังไง?”
“โทรศัพท์นายเป็นคนเปิดประตูเองมันถึงได้ตกลงไป ทำไมถึงโทษฉันได