บทที่ 25
บ๗ที่ 25
“ฉันรู้สึกว่า เธอควรจะหุบปากไว้ดีกว่านะ” เหยียนอี้ฝางยิ้มแล้วเดินเข้ามาใกล้ ๆ โม่เสว่หานตกใจจนตัวสั่น ยกมือขึ้นปิดปากโดยอัตโนมัติ
ไม่สามารถถูกเขาบีบบังคับให้จูบได้อีกแล้ว ถึงแม้ว่าจะรู้สึกไม่เลว แต่หนุ่มน้อยประเภทนี้ก็มียาพิษเป็นพัก ๆ ถ้าติดเชื้อแล้วก็ไม่มียารักษา
เหยีย