บทที่ 46   1/    
已经是第一章了
บทที่ 46
บ๗ที่ 46 เหยียนอี้ฝางมองไปที่แหวนอย่างมีความสุข จับไปที่ใบหน้าของโม่เสว่หาน แล้วค่อยๆจูบลงไป พนักงานคิดเงินเรียบร้อย คืนบัตรให้เหยียนอี้ฝาง “ขอให้ทั้งสองมีความสุขนะคะ!” ทั้งสองเดินออกจากร้านเครื่องเพชร เสียงโทรศัพท์ของเหยียนอี้ฝางดังขึ้น แม่ของเขาโทรมา กดรับ “แม่ มีอะไรไหมครับ?”
已经是最新一章了
加载中