บทที่ 47(ตอนจบ)
บ๗ที่ 47
“อี้ฝางพูดถูก ลั่วเสว่! ตอนนั้นย่าดีกับเธอมาก แต่เธอไม่สนใจอี้ฝางและเห็นแก่ตัว ปล่อยให้ทุกคนรอแล้วเธอก็หนีไปต่างประเทศ ถ้าวันนี้ต่างประเทศไม่วุ่นวาย เธอจะกลับมาหาอี้ฝางเหรอ อี้ฝางตามใจเธอจนทำให้เธอทำอะไรตามอำเภอใจ ฉันรู้สึกผิดหวังในตัวเธอมาก!”
เหยียนกั๋วเจิ้นพยุงแม่ตัวเองเข้