ตอนที่9   1/    
已经是第一章了
ตอนที่9
ตอนที่9 บริษัทเกมทำการจัดส่งของได้ไวมากผ่านไปเพียงแค่สองสามวันเซี่ยหลิงหลิงก็ได้โน๊ตบุ๊คiMacหนึ่งเครื่องมาอยู่ในมือ เธอประกอบเครื่องโน๊ตบุ๊คอย่างมีความสุขโชคดีที่มีเฉิงรุ่ยคอยช่วยอยู่ข้างๆมือข้างนึงของเซี่ยหลิงหลิงจับโต๊ะเอาไว้ก่อนจะยักคิ้วถาม:“นายไม่มีทางรู้แน่ๆว่าฉันได้โน๊ตบุ๊คเครื่องนี้มายังไง” เฉิงรุ่ยเหลือบมองเธอช้าๆเขาเงียบไม่ต่อประโยคอย่างไม่ไว้หน้าเซี่ยหลิงหลิงแต่กลับเปิดคอมขึ้นมาตรวจสอบโปรแกรมป้องกันไวรัส “ฉันได้มาจากการลุ้นรางวัลในเกม!” “อ่อ” เซี่ยหลิงหลิง:“......”เบื่อคนๆนี้จริงๆ ท่าทีไม่หือไม่อือไร้จิตวิญญาณเหมือนคนแก่อายุราวเจ็ดแปดสิบดูไม่มีพลังเอาซะเลยนึกภาพไม่ออกเลยจริงๆว่าเวลาที่เขามีความรักขึ้นมานั้นจะเป็นยังไงหรืออาจจะคบกับผู้หญิงที่ลักษณะนิสัยคล้ายๆกันกินอาหารขยะทุกวันและนั่งประดิษย์ประดอยนู่นนี่นั่นอยู่บ้านการสนทนาสื่อสารกันผ่านทางมือถือเท่านั้นล่ะมั้ง เซี่ยหลิงหลิงกระตุกหนังตาดูเป็นฉากที่ไม่สวยงามเท่าไหร่เลย ในระหว่างที่เธอใจลอยอยู่โน๊ตบุ๊คก็ถูกประกอบจนเสร็จมันขึ้นว่าได้ต่อเข้ากับอินเทอร์เน็ตแล้วเซี่ยหลิงหลิงยิ้มหวานแล้วตบไปที่ไหล่ของเขา:“ไอ้น้องชายมีความสามารถเหมือนกันนะเนี่ย” “ตอนเย็นอยากกินเกี๊ยว” รอยยิ้มของเซี่ยหลิงหลิงแตกสลายหายไป:“ทำเกี๊ยวมันยุ่งยากเราไปซื้อแบบแช่แข็งดีกว่า” ชายหนุ่มตรงหน้านั้นรูปร่างสูงโปร่งสวมเสื้อฮู้ทสีดำขับให้ผิวขาวดุจน้ำนมรูปตาเรียวยาวนั้นกำลังมองต่ำมองจากมุมของเซี่ยหลิงหลิงแล้วเธอสามารถมองเห็นขนตาหนาและงอนยาวของเขาและจมูกที่โด่งเป็นสันจนเกินเหตุมันดูดีซะจนน่าโมโห เขาถอนหายใจเบาๆทำเสียงกระซิบกระซาบ:“เจ็บมือ” เซี่ยหลิงหลิง:“......นายถอดเฝือกออกแล้วไม่ใช่เหรอคิดจะแกล้งกันเหรอ?” เฉิงรุ่ยตอบอย่างจริงจัง:“อืม” “......” เธอไม่รู้จะต่อปากต่อคำกับเขายังไง เกี๊ยวร้อนๆแป้งบางๆไส้แน่นๆแค่ดูก็เรียกน้ำย่อยได้ดีมากๆแล้วเซี่ยหลิงหลิงตักออกมาให้เฉิงรุ่ยหนึ่งถ้วยกำลังรีบตักเกี๊ยวให้ตัวเองอยู่เธอยังไม่ได้ไปนั่งที่โต๊ะเฉิงรุ่ยเองก็ยังไม่ได้ลงมือทานอาหารรอให้เซี่ยหลิงหลิงนั่งลงทานพร้อมกัน มือถือของเซี่ยหลิงหลิงวางอยู่บนโต๊ะแล้วจู่ๆก็มีเสียงติ๊ดติ๊ดดังขึ้นมาแล้วหน้าจอก็สว่างขึ้น มองมาจากมุมของเฉิงรุ่ยสามารถมองเห็นเนื้อหาบนหน้าจอได้อย่างพอดิบพอดี [เซ่ยหลิงฉันคือเฉินฝังฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอพรุ่งนี้เธอมีเวลามั้ย?] “......” “วู้วร้อนมากร้อนมาก!” เซี่ยหลิงหลิงยกชามเกี๊ยวแล้วรีบวิ่งมาวางไว้บนโต๊ะทานข้าวเธอเห็นมือถือสว่างขึ้นมาเฉิงรุ่ยนั่งทานเกี๊ยวด้วยท่าทีที่ไม่สนใจอะไรหยิบมือถือขึ้นมาบนนั้นปรากฏประโยคที่เฉินฝังส่งมาก เจ้าหมอนี่ตามราวีไม่เลิกเลยจริงๆถูกบล็อกไปนับครั้งไม่ถ้วนขนาดนี้ก็ยังไม่ยอมลดละเซี่ยหลิงหลิงรำคาญจนไม่รู้จะบรรยายยังไงแล้ว ในจังหวะที่เธอกำลังจะบล็อกเบอร์ของเฉินฝังนั้นเฉิงฝันก็ได้ส่งข้อความมาอีกฉบับ [ถ้าเธอไม่ยอมมาเจอฉันล่ะก็ฉันคงจะต้องใช้วิธีการอันเฉียบขาดแล้วล่ะ] เซี่ยหลิงหลิงยิ้มเยาะก่อนจะรีบตอบกลับไป [ฉันแคปไว้หมดแล้วถ้านายกล้าทำอะไรฉันจะรีบแจ้งตำรวจทันที] [ถ้าเธอไม่มาเจอฉันฉันจะปล่อยหลักฐานที่เราเคยอยู่ด้วยกันทุกอย่าง] เมื่อเห็นประโยคนั้นเซี่ยหลิงหลิงอยากจะกรอกตาหลายๆตลบ ถ้าจะส่งหลักฐานอะไรมาให้เฉิงรุ่ยดูเฉิงรุ่ยไม่มีทางสนใจอะไรอยู่แล้วคงจะลบมันทิ้งทั้งๆที่ยังไม่ได้เปิดดูด้วยซ้ำหากแชร์ลงโซเชียลเซี่ยหลิงหลิงก็ไม่รู้สึกอะไรคนที่ยอมเป็นชู้ไม่ใช่เธอเธอไม่จำเป็นต้องละอายใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นและก็ไม่แคร์ว่าในโลกออนไลน์นั้นจะวิจารณ์หรือคิดเห็นยังไง หากเฉินฝังต้องการจะดึงให้เธอไปขายหน้าด้วยเธอก็ยอม เซี่ยหลิงหลิงตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว [แล้วแต่นาย] เกี๊ยวเริ่มเย็นแล้วเฉินฝังทำให้เซ่ยหลิงหลิงรู้สึกไม่อยากอาหารแล้วเธอเคาะตะเกียบอย่างใจลอยน่าเสียดายเธอไม่มีความสามารถพอที่จะทำให้เฉินฝังไม่กล้ากลับมายุ่งกับเธออีกเธอทำได้แค่คิดหาวิธีอื่น เฉิงรุ่ยชะงักท่าทีในการกินเกี๊ยวลงในมุมที่เซี่ยหลิงหลิงมองไม่เห็นเขาก็แสดงอาการแปลกๆออกมา เฉินฝังพูดจริงทำจริง ตกกลางคืน เซี่ยหลิงหลิงกลับเข้าห้องแล้วนอนพักผ่อนคิดว่าเฉินฝังคงไม่ทำอะไรที่มันเกินเหตุใครเล่าจะรู้ว่าท่าทีของเธอในตอนนั้นจะเป็นการยั่วโมโหเฉินฝังถึงได้เริ่มรู้สึกอาลัยอาวรณ์เจ้าของร่างคนเดิมและไม่ว่าจะยังไงก็จะขอทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสองให้ได้ ก็เอาซี๊ต่อให้ทั้งคู่จะไม่เคยมีความรักต่อกันหากได้รู้เห็นว่าภรรยากำลังสวมเขาให้ตัวเองอยู่จะรอดูว่าจะยังสามารถนิ่งเฉยได้อยู่มั้ย? เฉินฝังมีเบอร์มือถือของเฉิงรุ่ยเขาแอบบันทึกเบอร์โทรเอาไว้ตอนที่เจ้าของร่างคนเดิมไม่รู้ตัวเพราะคิดว่าสักวันคงได้ใช้เขาก้มหน้าก้มตาพิมพ์ข้อความยาวเหยียดพร้อมแนบลิงก์เมลหนึ่งฉบับเพื่อจะทำให้สามีของเซี่ยหลิงได้ตาสว่างว่าภรรยาตัวเองได้ทำอะไรเอาไว้บ้าง เฉิงฝันรอคอยการตอบกลับของเฉิงรุ่ยด้วยท่าทีพึงพอใจ เวลาผ่านไปนานก็ยังไม่มีการตอบกลับเขาเริ่มกระวนกระวายเดาไปว่าอีกฝ่ายอาจกำลังทะเลาะกับเซี่ยหลิงอยู่? เฉิงฝันไม่รู้เรื่องอะไรเลยในตอนนี้ว่าเฉิงรุ่ยไม่เคยรับหรือเปิดอ่านข้อความของเบอร์แปลกเลยเขากดลากข้อความยาวๆพร้อมลิงก์นั้นลงถังขยะทันทีรวมเข้าไปอยู่ในกลุ่มโฆษณาในที่สุด เซี่ยหลิงหลิงนอนเล่นมือถืออยู่บนเตียงเสียงเพลงจากเกมAnipopดังขึ้นมาเ)นครั้งคราวเธอนึกว่าเฉินฝังจะเริ่มลงมือทำอะไรแล้วแต่ตอนนี้กลับไม่มีข้อความข่าวสารอะไรเลยสักอย่างรอไปรอมาก็รู้สึกง่วงก่อนจะค่อยๆหลับไป เฉินฝังรอมาหลายชั่วโมงก็ยังไม่ได้เรื่องอะไรเลยสักนิดส่งซ้ำไปอีกรัวๆก็ยังไม่ได้การตอบกลับอยู่ดี ใบหน้าแสดงอาการเย็นชาก่อนจะลองใช้เบอร์โทรศัพท์ของเฉิงรุ่ยไปเสิร์ชหาในวีแชทแล้วส่งคำร้องขอเป็นเพื่อนไปให้เขารายละเอียดในนั้นเขียนไว้ว่า:ข้อความที่ส่งไปให้นายไม่คิดจะตอบกลับหน่อยเหรอ?ดีแล้วจะเสียใจทีหลัง! ผ่านไปไม่กี่นาทีปรากฏข้อความตอบกลับจากเฉิงรุ่ย “ไหนล่ะ?” เฉินฝัง:???ไหนล่ะ??เจ้าบ้านี่กำลังกวนประสาทเขาอยู่ใช่มั้ย! เขากดอารมณ์โกรธเอาไว้:“ส่งขอความไปซ้ำๆตั้งหลายครั้งนายไม่เห็นเลยหรือไง!” ผ่านไปอีกหลายนาทีก็มีข้อความของเฉิงรุ่ยส่งกลับมา “เจอแล้วมันอยู่ในถังขยะ” เฉินฝัง:“......” เฉิงรุ่ยไล่ดูข้อความของเฉินฝังด้วยความรวดเร็วไม่มีอะไรนอกจากมีแต่คำพูดที่บอกว่าเจ้าของร่างคนเดิมนั้นนำเงินของเขาไปเลี้ยงผู้ชายบอกว่าเจ้าของร่างคนเดิมนั้นต้องการจะแต่งงานกับเฉินฝังถึงได้ต้องการจะหย่าสุดท้ายก็แปะลิงก์เอาไว้บอกว่าเป็นภาพหลักฐานที่ทั้งคู่พรอดรักกันบนเตียง ห้องสมุดที่มืดสนิทแสงสว่างจากหน้าจอโน๊ตบุ๊คหน้าด้านข้างของเฉิงรุ่ยไม่แสดงอาการใดๆ “......”เขามองออกตั้งแต่แวบแรกรูปภาพหลายๆรูปนั้นเป็นภาพตัดต่อทั้งหมด ฝีมือการตัดต่อของอีกฝ่ายนั้นดูมีความชำนาญขั้นสูงหากคนธรรมดาทั่วไปมาเห็นทันทีที่เห็นก็อาจจะถูกหลอกเอาได้ง่ายๆ แต่นี่คือเฉิงรุ่ย ท่าทางการคลิกเมาส์ของเขามีความเร็วมากได้ยินเพียงแค่เสียงคลิกคลิกคลิกแป้นพิมพ์ถูกกดอย่างต่อเนื่องก่อนจงใจผ่อนคลายอริยาบทลง เขาแฮกเข้าข้อมูลภายในคอมพิวเตอร์ของเฉิงรุ่ยในเวลาอันรวดเร็วลบหลักฐานทั้งหมดที่อยู่ในคลาวด์และฮาร์ดไดรฟ์จนหมดเกลี้ยงเอารูปที่เขานอนกับผู้หญิงคนอื่นๆปล่อยออกไปทั้งอัลบั้มแถมยังไม่ลืมที่จะส่งมันไปให้กับพ่อแม่ของเฉิงฝันอีกด้วย แค่นี้ทุกอย่างก็เรียบร้อยสวยงามใช้เวลาเพียงสั้นๆก็ทำการ“ตอบโต้”ได้สำเร็จลุล่วง โดยรวมแล้วเฉิงรุ่ยยังคงดูปกติอยู่ปกติซะจนสามารถหยิบยาคูลท์ขึ้นมาดื่มได้อีกขวดเขาปิดโน๊ตบุ๊คลงก่อนจ้าเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำด้วยอริยาตอนที่เชื่องช้าเหมือนเดิม อีกฝั่งหนึ่งเมื่อเฉินฝังรู้สึกตัวอีกทีก็มีสายเรียกเข้าจากทั้งของครอบครัวและเพื่อนๆโทรเข้ามารัวๆจนมือถือแทบจะระเบิดวุ่นวักวุ่นวายแถมยังยกใจจนหน้าซีดเผือดเอาซะจนไม่ได้หลับไม่ได้นอนทั้งคืนแถมครอบครัวก็รู้ความจริงหมดแล้วเยี่ยมจริงๆเธอไม่มีหน้าเข้าไปอยู่ในกลุ่มผู้หญิงรวยอีกต่อไปแล้ว ทุกคนต่างรู้กันหมดแล้วว่าเขาเคยนอนกับผู้หญิงมาแล้วกี่คนหลอกใช้ประโยชน์จากผู้หญิงมีฐานะและแม้แต่เพื่อนสาวจอมปลอมอย่างหลี่อวี๋นยังรีบตัดความสัมพันธ์กับคนรักเก่าคนนี้ด้วยเหมือนกัน ทีนี้เขาก็จบเห่อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว ...... เซ่ยหลิงหลิงรออยู่หลายวันรอว่าเมื่อไหร่เฉินฝังจะเริ่มลงมือแก้แค้นสักทีแต่จนแล้วจนเล่าก็ไม่ได้รับข่าวคราวอะไรจากเขาเลยแม้แต่น้อย เธอกำลังเดาว่าเป็นเพราะเฉินังคิดว่าเรื่องนี้เป็นไปได้ยากก็เลยถอยหรือมีทางออกอย่างอื่นแล้วแต่ไม่ว่าจะยังไงก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเซี่ยหลิงหลิงอยู่แล้วเพราะเธอเองก็แฮปปี้กับการที่ได้ตัดสัมพันธ์กับเฉิงฝันอย่างสิ้นเชิง ไม่ได้ล็อคอินเข้าเล่นเกมหลายวันแล้วเซี่ยหลิงหลิงเองก็ไม่ได้มีอารมณ์อยากจะเล่นเท่าไหร่ อยู่ดีๆเธอก็นึกขึ้นมาได้ว่าในตอนที่ได้เล่นเกมด้วยกันนั้นไม่แน่ใจว่างาดำภาคใต้หรือยำยำจัมโบ้กันแน่ที่ได้เอ่ยชื่อของเกมอีกเกมนึงขึ้นมาเกมนั้นชื่อว่า《หรูเมิ่งลิ่ง》 เซี่ยหลิงหลิงเคยได้ยินชื่อ《หรูเมิ่งลิ่ง》รู้จักเพราะมันขึ้นเทรนด์การค้นหาอันดับหนึ่งรูปแบบการออกแบบาภาพวาดของเกมออนไลน์เวอร์ชั่นนี้มีความสวยสดงดงาม,ตั้งค่าความสนุกได้อย่างมากมายทุกอย่างในเกมล้วนเป็นงานฝีมือระดับชาติสร้างสรรค์ออกมาด้วยความตั้งใจ เร็วๆนี้ได้ปล่อยเกมออกมาสั้นๆเพียงเดือนเดียวก็ได้มีผู้สมัครเป็นสมาชิกเข้าเล่นเกมแล้วเป็นจำนวนมากกจนทำให้เซิร์ฟเวอร์แสดงผู้เข้าใช้งานเต็มในหลายๆครั้งจนต้องใช้วิธีการต่อคิวกันเพื่อเข้าไปเล่น แต่ว่า...... 《หรูเมิ่งลิ่ง》ชื่อนี้ฟังแล้วรู้สึกคุ้นหูจัง? เซี่ยหลิงหลิงไม่ได้คิดอะไรมากบทกวีมีเยอะแยะมากมายหรืออาจจะเพียงเพราะว่าเป็นบทกวีของสมัยซ่งถึงได้รู้สึกคุ้นเคยกระดานรองวาดที่สั่งไปก็ยังอยู่ระหว่างส่งแล้วบังเอิญว่าช่วงสองวันนี้เธออยู่ว่างๆพอดีเธอจึงอยากจะลองเปลี่ยนเกมเล่นดูบ้าง เกมนี้ละกัน!
已经是最新一章了
加载中