ตอนที่2 คน...ที่ไม่อยากเจอ

ป๭นด์ลุกขึ้นยืนเพื่อนแนะนำตัว’’สวัสดีครับ...ผมชื่อปอนด์’’มือที่จับกับจันอยู่ก็เอาไว้ด้านข้าง หลังจากที่แนะนำตัวเสร็จ ปอนด์นั่งลง จันมีความรู้สึกว่าครายกังวลแล้วเลยปล่อยมือออกจากเขา เขาก็เช่นกัน ถึงคิวที่บิ๊กและกอล์ฟพวกเขาสองคนทำได้ดี แต่ไม่นานทั้งสองก็กลับมากังวลและขนลุกขึ้นมาอีกครั้ง มันเป็นเสียงของ’จัสมิน’ใช่มั้ย? ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงของหญิงสาวพูดชื่อตัวเอง’’สวัสดีค่ะ..ฉันชื่อจัสมิน’’เสียงของเธอมีความมั่นใจ และสายตาของเธอมองมาที่ทั้งคู่ ด้วยสายตาที่สะใจที่ทำให้ทั้งคู่อึ่งได้ ปอนด์และจันได้ยินดังนั้นก็รีบหันไป เห็นคนที่ยืนอยู่มีใบหน้าที่คุ้นเคย ใบหน้านี้คนที่ไม่อยากเจอที่สุดคือจัน จัสมินแอบชอบปอนด์ อย่าเรียกว่าแอบเธอไม่ได้แอบชอบ แต่เธอชอบแบบเปิดเผย เพื่อนทุกคนที่โรงเรียนเก่ารู้ดี จัสมินไม่ชอบให้ผู้หญิงคนไหน เข้าใกล้ปอนด์ โดยเฉพาะจัน... จันทำหน้าอึ่งแล้วนึกในใจ’นี่!นางบ้าไปแล้วรึไงเนี่ย ตามมาถึงที่นี่..!เพื่อ..มา..ตาม..ผู้ชายคนเดียว’ ปอนด์ตั้งสติได้ก่อนรีบหันมาหาจัน และยกมือสกิตเธอ เธอสะดุ่ง!หันมาทางเขา แล้วพูดขึ้น’’ชีวิตมัธยมของฉันพังแน่!’’เธอพูดด้วยแววตาที่สิ่นหวัง เธอใช่น้ำเสียงทีาเบาจนได้ยินกันแค่สองคน เขาได้แต่พูดปอบใจเธอ’’ไม่ถึงขนาดนั้นหรอ’’เธอพูดแบบหมดหวัง’’มันเป็นเรื่องของนายใช่หรอ...เธอชอบนาย แล้วฉันเกี่ยวอะไรมายุ่งกับฉันทำไม’’ เพื่อนทั้งห้องแนะนำตัวเสร็จเรียบร้อยหมดทุกคน ครูพูดขึ้นมาเชิงแซว’’ในห้องใครมีแฟนแล้วบางจ๊ะ’’ ไม่มีใครยกมือแต่ทุกคนยิ้ม... ครูเห็นดังนั้นก็พูดขึ้นอีกครั้งพร้อมเดินมาที่ปอนด์และจัน’’ไม่มีเลยหรอจ๊ะ’’ครูพูดไปยิ้มไป จัสมินเห็นดังนั้นก็ไม่พอใจ คิดจะแกล้งจันที่บังอาจมายุ่งคนของเธอ ผ่านไปพักใหญ่ก็ถึงเวลาพักเที่ยง ทุกคนได้ยินเสียงสัณญาณ ครูจัณญาบอกให้หัวหน้าห้องบอกชั้น’’เอาล่ะ!นี้ก็ไปพักกันได้แล้ว หัวหน้าห้องที่เลือกไว้ทำหน้าที่เร็ว’’แพรวลุกขึ้นบอกชั้น’’นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ!’’ นัเรียนทุกคนในห้องลุกขึ้นยืนแล้วพูดพร้อมกัน’’ขอบคุณค่ะ/ครับคุณครู’’ครูจัณญาเดินออกนอกห้องไป จันบิดขี้เกียจแล้วพูด’’ปอนด์ ไปกินข้าวกัน’’ ’’ชวนบิ๊กกับกอล์ฟไปด้วยดิ’’ ’’เออๆ...ชวนสองคนข้างหน้าไปด้วยนะ’’พูดจบทั้งสองก็หันไปชวนเพื่อน ’’แกสองคนชื่ออะไรนะ?’’จันถามขึ้นทั้งสองหันกลับมา แพรวตอบอย่างรวดเร็ว’’ฉันชื่อแพรว ส่วนนี้อะชื่อกัน’’แพรวพูดด้วยน้ำเสียงที่ชัดเจน และถามต่อด้วยความสงใส’’ถามทำไมหรอ?แล้วเธอล่ะชื่ออะไร?’’จันรีบเอ่ยปากชวนและแนะนำตัว’’ฉันชื่อจัน...แค่จะชวนกินข้าว ไปมั้ยล่ะ’’แพรวได้ยินดังนี้รีบตอบด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น’’ไปๆๆ!ไปดิ’’ ’’นี่!พวกนายบิ๊กกอล์ฟไปกินข้าวด้วยกันมั้ย’’ปอนด์หันมาถามพวกเขา บิ๊กกับกอล์ฟกำลังจะถามเขา แต่เขามาถามก่อนเลยตอบได้อย่างรวดเร็ว’’ไปดิ!เรากำลังจะไปชวนนายอยู่พอดี’’ ’’งั้นพวกเราไปกันเลยมั้ย?’’จันถามขึ้น เห็นปอนด์พยักหน้า เลยเดินออกจากห้อง และเดินตรงไปที่โรงอาหาร ถึงโรงเรียนอาหารทุกคนแยกย้ายกันไปซื้อของ เสร็จแล้วกลับมาเจอกันที่โต๊ะ หลังจากกินเสร็จก็ตกลงกันว่าจะไป นั่งที่โรงยิมเพื่อพูดคุยกัน แต่โชคไม่ดีที่จัสมินเดินผ่านมาพอดี เธอตรงเข้ามาที่ปอนด์ เธอกอดคอเขาอย่างไม่มียางอาย ปอนด์ส่งสายตาให้จันช่วย แต่จันไม่อยากเข้าไปยุ่งกลัวโดนแกล้งอีก เธอไม่อยากมีปัญหา แต่ปอนด์ส่งสายตาน่าส่งสารมาทางเธอ แพรวที่เห็นสถานะการณ์ตอนนี้ เธอสะกิดบอกให้จันช่วยเขา เธอพูดเสียงเบาให้จันได้ยิน’’จัน!เธอช่วยเขาเถอะ ยัยนี้จะกินหัวเขาอยู่แล้วนะ’’เธอพูดด้วยน้ำเสียงขอร้อง จันใจอ่อนคิดจะแกล้งจัสมิน ที่เธอเคยแกล้งจัน จันลุกขึ้นเดินตรงไปที่ทั้งสอง ด้วยแรงของจันที่เยอะอยู่แล้วบวกกับสิ่งที่เธอต้องการทำ ทำให้จัสมินสู้แรงเธอไม่ไหว ได้แต่โวยวาย’’นี่!เธอจะทำอะไรของเธอเนี่ย’’เธอพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ จันทำสิ่งที่ไม่มีใครขาดคิด เธอนั่งลงบน’ตัก’ของเขา ทุกคนอึ่ง! เอามือไปคล้องคอเขาแล้วพูดขึ้น’’นี่!จัสมิน เธอควรเลิกยุ่งกับแฟนคนอื่นได้แล้วนะ’’เธอพูดพรางจ้องหน้าจัสมิาด้วยความสะใจ จัสมินไม่พอใจเป็นอย่างมาก เดินตรงไปที่เธอจะไปเอามือของจันออกจากคอปอนด์ แต่ยังไม่ทำอะไรเขาพูดขึ้นมา’’คุณเลิกยุ่งกับผมเถอะ!คุณก็เห็น ว่าผมมีแฟนแล้ว’’ปอนด์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น พร้อมกับอุ้มจันลงจากตัก จับมือเธอและบอกให้เพื่อนเดินตามมา’’ไป!พวกเรา’’