已经是第一章了
ตอนที่ 102 นั่นเพราะมีน้ำลายของฉันอยู่หน่ะสิ
ตอนที่ 102 นั่นเพราะมีน้ำลายของฉันอยู่หน่ะสิ
“กับข้าวในโรงอาหารก็พอทานได้นะไม่ได้แย่ขนาดนั้นค่ะ ถึงแม้ว่าจะเทียบกับที่ป้าอ้อยทำไม่ได้แต่ว่าก็มีพวกปลา เนื้อ ไก่ เป็ด อยากกินอะไรส่วนมากก็จะมีหมดค่ะ”
ในมือของวัจสาก็ยังหมุนปากกาไปเรื่อยๆ นี่คือการกระทำเล็กๆที่เธอติดนิสัยไปซะแล้ว เพียงแค่มีปากกาอยู
已经是最新一章了
加载中
