บทที่29เป็นพิษ
บ๗ที่29เป็นพิษ
หลินเซี่นงเชินรู้สึกมึนเล็กน้อย วันนี้เธอพูดกับตัวเองออกมาเช่นนี้สองครั้งแล้ว ดวงตาเต็มไปด้วยความแปลกใจ “คุณกล้าพูดออกมาอีกครั้งไหม!”
ลู่อ้ายฉีไม่มีแรงที่หันศีรษะกลับมา ทั้งหมดนี้เป็นคำพูดจากหัวใจตัวเอง หลับตาลง “ฉันเหนื่อยแล้ว ฉันอยากพักผ่อน”
หลินเซี่นงเชินใช้