บทที่34 ขึ้นรถผมเถอะ

บ๗ที่34 ขึ้นรถผมเถอะ มองเธอช่วยคนนอก ทันใดนั้นตัวเองก็ไม่พอใจขึ้นมา “ผมต้องกลับก่อน พวกคุณพักผ่อนเยอะๆ รอคุณออกจากโรงพยาบาลผมจะกลับมารับคุณ” ทันใดนั้นหลินจื้อโซงลุกขึ้นยืนและอำลา เหมือนกับมองไม่เห็นทั้งสองคนกำลังจะทะเลาะกัน ” ตกลง ลาก่อน” ลู่อ้ายฉีดึงสายตากลับมา พูดพลางยิ้มก