ตอนที่16 นี่คือของปลอม

ต๭นที่16 นี่คือของปลอม แววตาของทุกคนต่างก็หยุดอยู่บนตัวของเย่หลินฮวน มีแขกไม่น้อยที่รู้จักเธอ ได้ยินคนข้างๆ ต่างก็รู้ว่าเธอก็คือลูกสะใภ้คนโตตระกูลลี่ที่ถูกจำคุกมาสามปี ได้รับความสนใจไม่น้อยเลยทีเดียว สถานการณ์ในงานค่อยๆ เงียบลง คุณท่านลี่มองเธอ “เธอเข้าใจเรื่องภาพวาด?” เย่หลินฮวนมองดูภาพซัมซง ยิ้ม “เข้าใจไม่เยอะค่ะ แต่ว่าเคยศึกษาวิชาตัวหนังสือที่อยู่บนภาพวาดค่ะ” ลี่หยู๋ซินที่อยู่ข้างๆ เผยหน้าที่ดูถูกออกมา เห็นว่ามีคนเยอะจึงไม่ได้พูดออกมา เย่หลินฮวนคนที่ไม่ได้รับความเอ็นดูจากคนในบ้าน ปกติเคยแตะต้องอักษรโบราณด้วย? ช่างกล้าจริงๆ สามารถเสียหน้าเพื่อดึงดูดความสนใจจากคนรอบข้างได้จริงๆ คุณท่านลี่ กำลังลังเลที่จะหลีกออกจากโต๊ะ จากนั้นก็เปิดปากพูดว่า “งั้นเธอลองมาดูสิ” เย่หลินฮวนพยักหน้า แล้วเดินเข้าไปใกล้ “นี่คือภาพถ่ายซัมซงของซูซัมซิว คนในเรียกสั้นๆ ว่าซัมซง” แค่ประโยคเดียวก็ทำให้คุณท่านลี่รู้สึกอบอุ่นขึ้นมา คนในคนนอกไม่แตกต่างกันมากนัก แต่แค่คำพูดสองคำนี้ก็เป็นความเป็น อยู่ของภาพนี้แล้ว “ในตอนที่ซูซัมซิวทำภาพวาดซัมซงนี้พึ่งมีชื่อเสียง เพื่อนที่จะป้องกันให้มีการขายของปลอม ดวงอาทิตย์ในรูปนี้ของเขา ใช้ผงไข่มุกแท้ เวลาที่แสงส่องลงไปจะมีแสงหักเหส่องไปทางกระรอกที่อยู่บนต้นไม้ ถึงแม้จะเป็นคนวงการนี้ลอกเลียนแบบ ก็ไม่มีทางควบคุมการหักเหของแสงทั้งหมดนี้ได้” “เฮ้ย? ฉันเห็นรูปนี้แสงก็ส่องไปทางกระรอกไม่ใช่หรอ?” ผู้คนรอบเกิดคำถาม “เป็นของจริงนิ” เย่หลินฮวนส่ายหัว และชี้ไปทางตำแหน่งที่แสงหักเห “บนภาพวาดนี้ แสงส่องอยู่บนตัวของกระรอกไม่มีผิด แต่ว่าผงไข่มุกผ่านมานานหลายปีขนาดนี้ คงจะเป็น ฝุ่นไปตั้งนานแล้ว จะมีแสงขึ้นมาได้ไงล่ะ” พอประโยคนี้ถูกพูดออกมา แขกในงานต่างก็อึ้งไปหมดเลย มีบางส่วนที่หยักหน้าเห็นด้วย คิ้วของคุณท่านก็ขมวดขึ้น ยกมือลูบรูปภาพไปไม่กี่ที แล้วขมวดคิ้วอ่อนๆ ในใจมีความต่อต้านแล้ว “เจิ้งหลิน เก็บภาพเถอะ” เขาพูด บนหน้าของลู่เจิ้งหลินมีความไม่พอใจเล็กน้อย อยากจะหาหลุมมุดเขาไปจริงๆ “เป็นไปไม่ได้” สีหน้าของอันจิ่วยิ่วกลับเปลี่ยนไป แล้วมองเย่หลินฮวนอย่างไม่พอใจ “นี่เป็นของสะสมของกู้สิงไขเชียวนะ เขาจะสะสมภาพวาดของปลอมได้ไงล่ะ?” “กู้สิงไข? ท่านประธานบริษัทกู้?” เย่หลินฮวนมองหน้าเธอ แล้วเผยแววตาแปลกออกมา “คุณหญิงลู่พึ่งบอกว่าได้ซื้อมาจากชาวฮ่องกงไม่ใช่หรอคะ?” คำพูดไม่กี่คำทำให้เธอโกรธ อันจิ่วยิ่วติดกับดักแล้ว ในวินาทีที่รู้ว่าตัวเองพูดผิด สีหน้าของอันจิ่วยิ่วเปลี่ยนไปเลย ทั้งงานวุ่นวายไปหมด ในก็รู้ว่าท่านประธานบริษัทกู้เสียชีวิตกันทั้งบ้านแล้ว ของในบ้านต่างก็ถูกเก็บไปหมด ลูกสาวคนเดียวของกู้สิงไขกู้ลิงเฉิงยังเป็น ว่าที่ภรรยาของลู่เจิ้งหลินอีก ของสะสมของอดีตพ่อตามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร สีหน้าของคุณท่านลี่แย่ลงทันที มองลู่เจิ้งหลินอย่างไม่พอใจ แล้วถามว่า “เจิ้งหลิน นี่หมายความว่าอะไร?” “คุณปู่ครับ ผมรู้แค่ว่าคุณปู่ชอบภาพนี้ ผมจึง……” เย่หลินฮวนยืนอยู่ข้างๆ ตัวของคุณท่าน แล้วพูดตัดคำพูดของลู่เจิ้งหลิน เป็นคำเตือน “คูณลู่ ภาพวาดนี้เป็น ของปลอมหรือเปล่าไม่เป็นไร พวกเราที่เป็นหลานๆ มีใจก็มากพอแล้ว คุณปู่ไม่คิดมากหรอก แต่ว่าของที่มาอย่างไม่ถูกต้อง คุณให้คุณปู่อย่างนี้เลย สามารถทำร้ายคนได้เลยนะ”