บทที่ 2 ตั้งครรภ์ลูกแฝด

บ๗ที่ 2 ตั้งครรภ์ลูกแฝด ตั้งแต่ครั้งก่อนที่เธอทำอย่างนั้นกับผู้ว่าจ้างกู้ฮอนก็ไม่เคยไปที่บ้านพักตากอากาศของผู้ว่าจ้างอีกเลย ผู้ช่วยบอกว่า ถ้าครั้งนี้เธอยังไม่ตั้งครรภ์อีก ก็จะเตรียมการในครั้งต่อไป กู้ฮอนรออย่างเงียบๆ ในวันหยุดสุดสัปดาห์ของโรงเรียน ตามปกติ จะมีสายลมเบาๆพัดไปทางทะเลสาบ กลุ่มเพื่อนๆร่วมชั้น เล่นหยอกล้อกันอยู่ที่ทะเลสาบ กู้ฮอนนั่งห่างออกไปอยู่คนเดียว ใบหน้าที่อ่อนเยาว์ของเพื่อนๆภายใต้แสงอาทิตย์ ความเศร้าโศกเสียใจก็เข้ามาในหัวใจของเธอ เธอหวังว่าตัวเองจะยังคงเป็นเหมือนเมื่อก่อน แม้ว่าชีวิตจะยากลำบาก อย่างน้อยเธอก็มีสิทธิ์ที่จะไล่ล่าหาความสุข "กู้ฮอน!" เสียงพูดขึ้นส่งมา เธอมองกลับ ด้วยดวงตาที่เปียกชื้น ยี่เฟิง ขวัญใจของคนในโรงเรียน เขาเป็นคนที่เพียบพร้อมและหน้าตาดี เป็นชายในฝันของผู้หญิงเกือบทั้งโรงเรียน "ทำไมต้องหลบหน้าฉันด้วย?" ร่างของยี่เฟิงยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ดวงตาของกู้ฮอนสั่นเล็กน้อย "เปล่า" "ฉันได้ยินมาว่า ช่วงนี้บ้านของเธอกำลังมีปัญหา? อยากให้ฉันช่วยอะไรไหม?" ยี่เฟิงนั่งลงข้างเธอ ในไม่ช้า พวกเราก็กลายเป็นจุดสนใจในสายของคนอื่น "ไม่ล่ะ ขอบคุณนะ"กู้ฮอนรู้สึกอึดอัดเล็กน้อย "กู้ฮอนเธอเป็นอะไรหรือเปล่า? ทำอย่างกับฉันเป็นคนแปลกหน้า" ยี่เฟิงหวั่นใจเล็กน้อยและยื่นมือมาจับมือเล็กๆของเธอ นิ้วมือของกู้ฮอนสั่นเล็กน้อย "ยี่เฟิง นายอย่าทำแบบนี้......" "กู้ฮอน ฉันได้ยินนักเรียนคนอื่นพูด เมื่อไม่นานมานี้มีรถยนต์หรู มารับเธอที่ประตูโรงเรียน มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?" แท้จริงแล้ว เรื่องที่ผู้ช่วยส่งรถไปรับเธอในวันนั้น ได้แพร่กระจายไปทั่วโรงเรียนแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคำถามของยี่เฟิง เธอยิ้มอย่างขมขื่น "นายต้องการจะถามอะไร?" "ฉันไม่เชื่อข่าวลือเหล่านี้ตั้งแต่แรก แต่ท่าทางของเธอที่ทำกับฉัน ทำให้ฉันสงสัย......" ยี่เฟิงหยุดพูด "ยี่เฟิง!"กู้ฮอนสูดลมหายใจลึกๆและลุกขึ้นยืน "ใกล้จะสอบปลายภาคแล้ว ฉันต้องไปทบทวนหน่อย" พูดจบ เธอหมุนตัวเตรียมจะเดินออกไป "กู้ฮอน! เธอกำลังหนีใช่ไหม?" ยี่เฟิงรีบจับมือของเธอ "เธอเป็นเหมือนที่เขาลือกันจริงๆเหรอ มีคนเลี้ยงดูอยู่ใช่ไหม?" "......" เธอใจสั่นเล็กน้อย รู้สึกเหมือนมีเข็มทิ่มแทงอย่างรุนแรง ความเจ็บปวดแพร่กระจายไปทั่วร่างกาย "ทำไมเงียบล่ะ?" ยี่เฟิงกำมือของเธอแน่น "กู้ฮอน ฉันยุ่งเรื่องเธอมากไปเหรอ? มิตรภาพหลายปีของเรามันไร้ค่าสำหรับเธอแล้วเหรอ?" "......"กู้ฮอนเงยหน้าขึ้น จ้องมองใบหน้าที่ดูอ่อนเยาว์และหล่อเหลานั้น ราวกับพยายามจดจำเขาในทุกๆอย่าง ลึกก้นบึ้งของหัวใจ ยี่เฟิงที่เคยผ่านช่วงวัยเด็กของเธอ เป็นความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นที่สุดของเธอ เขานั้นสำหรับเธอแล้ว ที่ทำทุกวิธีทางเพื่อจะเข้าใกล้แสงอาทิตย์นั้น แต่ตอนนี้ ตัวเธอที่แสนจะสกปรก จะมีคุณสมบัติอะไรไปไล่ล่าแสงอาทิตย์นี้อีก? "พูดมาสิ!กู้ฮอน บอกฉัน ว่าข่าวลือเหล่านั้นมันไม่จริง......" กู้ฮอนที่อดทนมานาน ก่อนที่จะยิ้มขึ้นด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดต่อหน้า ยี่เฟิง เธอพูดว่า "ยี่เฟิง ขอโทษนะ ลืมฉันเถอะ" ไม่มีใครรู้ ว่าต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนในการปฏิเสธคนที่คุณรัก เธอผลักเขาออกไป และหันกลับอย่างเด็ดเดี่ยว ก่อนที่ตัวเองจะน้ำตาไหลออกมา เธอกลัวที่จะต้องเผชิญหน้ากับความจริงใจของเขา "กู้ฮอน......" ยี่เฟิงมองตามแผ่นหลังนั้นและตะโกนอย่างเศร้าใจ *** เธอวิ่งและรีบพุ่งเข้าไปในห้องน้ำ เมื่อน้ำตาของเธอไหลลง เธอก็เดินผ่านเพื่อนคนอื่นและเข้าไปในห้องน้ำทันที ปิดประตูและร้องไห้ หลังจากนั้น ก็นำที่ตรวจครรภ์ที่เตรียมมาออกจากกระเป๋านักเรียน เมื่อแถบสีแดงสองแถบปรากฏบนที่ตรวจครรภ์ นิ้วมือของเธอก็สั่นไหวขึ้นมาทันที! ในที่สุด เธอก็ตั้งครรภ์แล้ว...... นิ้วมือสัมผัสกับท้องโดยไม่รู้ตัวและน้ำตาไหลอีกครั้ง ในท้องของเธอมีอีกหนึ่งชีวิตเล็กๆ อย่างไรก็ตาม เธอก็รู้ว่าชีวิตเล็กๆนี้ เป็นเพียงแค่คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเธอเท่านั้น... เก้าเดือนต่อมา นิวยอร์ก ภายในห้องคลอดกู้ฮอนที่ใกล้จะคลอดเต็มที "กู้ฮอน มา มองมาทางฉัน เชื่อใจฉัน ไม่ต้องกลัว!" "นายแพทย์ลินดา ช่วยฉัน ได้โปรดช่วยฉันด้วย......" ใบหน้าที่สวยงามของกู้ฮอนถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อ เพราะลูกฝาแฝดของเธอทำให้ท้องของเธอใหญ่กว่าหญิงตั้งครรภ์ปกติมาก ด้วยเหตุนี้ จึงเป็นเรื่องยากมากที่จะคลอดออกมา "วางใจได้ ฉันจะช่วยคุณ!" "กรี๊ด......" กู้ฮอนตะโกนร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด "แว๊ๆ -" เสียงเด็กทารกร้องไห้ ลินดาอุ้มทารกตัวเล็กส่งไปยังกู้ฮอน: "ขอแสดงความยินดีด้วยคะ เป็นเด็กผู้ชาย!" กู้ฮอนร้องไห้อย่างตื้นตันขณะที่เด็กทารกคนแรกร้องออกมา นี่คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอ "ลูก ลูกของฉัน......" ตั้งครรภ์มาเกือบสิบเดือน เด็กคนนี้ที่มีสายเลือดของเธอ แล้วเธอจะตัดใจได้อย่างไร? หลังจากได้ยินเสียงทารกร้องไห้ในห้องคลอด พยาบาลหญิงหลายคนก็บุกเข้ามา "นายแพทย์ลินดา ส่งเด็กมาให้พวกเราด้วย" กู้ฮอนตัวสั่น เป็นคนของผู้ว่าจ้างส่งมา! พยาบาลเดินเข้ามาและอุ้มทารกขึ้น กู้ฮอนทนไม่ไหว น้ำตาไหลออกมาราวกับสายน้ำ "ขอให้พวกคุณ ดูแลเขาให้ดีด้วย......" "แน่นอนอยู่แล้ว! เขาเป็นถึงเลือดเนื้อเชื้อไขของคุณผู้ชายของเรา! ส่วนเงินที่เหลือได้ถูกส่งไปไว้ในบัญชีของ คุณกู้เรียบร้อยแล้ว หลังจากนี้คุณกู้ไม่ต้องเป็นห่วงอีกต่อไป!" พยาบาลพูดเสร็จ ก็เอาลูกไปใส่ในตู้อบและออกจากห้องคลอดอย่างรวดเร็ว "ลูก......" มือที่กู้ฮอนจับผ้าปูเตียงยังคงเปื้อนไปด้วยเลือด เหมือนกับว่าไออุ่นของลูก ยังคงอยู่ที่ปลายนิ้วของเธอ เธอร้องไห้ออกมา ความเจ็บปวดที่ต้องแยกจากกันของแม่และลูก เป็นเรื่องที่ทุกข์ทรมานมาก...... ทันใดนั้น อาการปวดท้องก็รู้สึกอีกครั้ง "โอ๊ย นายแพทย์ลินดาท้องของฉัน......มันปวด......" "หายใจเข้า ใช่ หายใจออก......คุณกล้าหาญมาก! ขอบคุณพระเจ้า ในที่สุดก็ปกป้องเด็กคนที่สองไว้ได้! มาเถอะ มาทำต่อ......" "ขอบคุณคะลินดา......" กู้ฮอนรู้สึกขอบคุณอย่างมาก ลินดาได้เริ่มทำคลอดอีกครั้งหนึ่ง......