已经是第一章了
ตอนที่36 ทำไมถึงพูดว่าจะลืมก็ลืมเลย
ตนที่36 ทำไมถึงพูดว่าจะลืมก็ลืมเลย
ภายในห้องเงียบสนิทมีเพียงเสียงลมหายใจเท่านั้น ลู่หยาวนั่งลงแล้วกลั้นลมหายใจรออยู่แปปนึง ก็ไม่มีคนโทรกลับมา
สุดท้าย เธอก็กัดฟันปิดโทรศัพท์ไป นอนลงแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม
ภายในใจไม่รู้ว่าหดหู่หรืออะไร อยู่ๆก็ไม่ง่วงนอน ปิดไฟแล้วก็พลิกไปพลิกมาอย
已经是最新一章了
加载中
