บทที่ 5 ผมรอคุณ

บ๗ที่ 5 ผมรอคุณ อัญญาไม่กล้าเอาเรื่องที่เธอแต่งงานบอกให้กับที่บ้าน ขณะที่เธออยู่บนรถกับภาสกร เธอได้สัญญากับเขาไว้ เขาถึงยอมส่งเธอกลับบ้าน บนรถ เธอได้เล่าเรื่องระหว่างเธอกับธนัทให้กับภาสกรฟัง เธอไม่ได้พูดละเอียด พูดแค่ว่าเธอกำลังจะแต่งงานกับธนัท แต่ก่อนแต่งงานเธอโดนหักหลัง ไม่ใช่แค่คนสองคน แต่เป็นฝูง ดังนั้นเธอเลยเลิกกับเขา ก็เลยไปอยู่ที่ร้านเหล้า …… เรื่องราวหลังจากนั้นภาสกรก็รู้หมดแล้ว เธอไม่ได้พูดต่อ ภาสกรให้คนขับรถจอดรถไว้หน้าบ้านของเธอ แต่เขาไม่ได้ปลดล็อกประตูทันที เขามองไปที่อัญญา อัญญาเปิดประตูไม่ได้“ทำอะไร？” “ไม่เชิญผมเข้าไปนั่งในบ้าน？”ภาสกรถามเธอ “ฉันบอกกับนายแล้วไม่ใช่เหรอ？ตอนนี้มันยังไม่เหมาะ ……” “งั้นบอกผมหน่อยว่าจะจัดการเรื่องระหว่างคุณกับแฟนเก่าให้เสร็จได้เมื่อไร？” “เร็วสุดที่ฉันจะทำได้” “เร็วสุดเมื่อไหร่”ตอนนี้ภาสกรดูเหมือนคนวุ่นวายไม่มีเหตุผล“หนึ่งวันก็แปลว่าเร็วสุดได้ สองวันก็แปลว่าเร็วสุดได้ สามวันห้าวันสิบวันครึ่งเดือน ก็แปลว่าเร็วที่สุดได้ ผมไม่อยากรอ……” อัญญาสับสนเล็กน้อย“คุณ……” ภาสกรจับมือเธอ“ ผมชอบคุณ” คำสารภาพที่ฉับพลันทำให้อัญญาตะลึง“เอ่อ……？ไม่ใช่ไม่ใช่ ……คุณบอกว่าคุณชอบเพียงคนเดียว？คุณ……” ภาสกรพยักหน้า “ใช่ ผมชอบเพียงคนเดียว ผมชอบคุณเพียงคนเดียว” อัญญาอยากดึกมือตัวเองออก “คุณพูดแบบนี้ไม่มีความหมายเอามากๆ” ท่าทีของภาสกรดูคับข้องใจ“คุณไม่เชื่อผม ก่อนที่จะพบคุณ ผมไม่เคยชอบใคร และไม่รู้ด้วยว่าควรชอบคุณอย่างไร” อัญญาขำ“ฉันว่าแล้ว นายตกหลุมรักฉันตั้งแต่แรกพบ？” “ถ้าบอกว่าใช่ละ？” อัญญาเริ่มรู้สึกปวดหัว “ภาสกร……” “พวกเรารู้จักกันยังไม่ถึงยี่สิบสี่ชั่วโมงเลย” “ไม่เป็นไร ผมมีเวลามากมายให้เราได้เรียนรู้กัน ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเราเป็นสามีภรรยาถูกต้องตามกฎหมายแล้ว ดังนั้นไม่ต้องกลัว” ตอนนี้อัญญาไม่รู้ว่าควรพูดอะไร“ฉันหวังว่านายจะเข้าใจ ตอนนี้ฉันยังไม่มีความรู้สึกแบบนั้นกับนาย แต่……”อัญญาถอนหายใจ“แต่ฉันสัญญา เราแต่งงานกันแล้ว ฉันจะจบที่นาย” ภาสกรยิ้มอย่างมีความสุข “แต่ฉันบอกให้คุณรู้ไว้ ฉันไม่ใช่คนที่จะให้อภัยคนที่ทำผิด”ขณะที่อัญญาพูด สายตาเธอจริงจัง“ถ้านายทำผิดกับฉัน ฉันจะไม่ลังเลที่จะจากนายไป” ภาสกรจับมือเธอไว้ “ผมไม่มีทางให้คุณจากผมไป” เขาจับมือเธออีกครั้ง แล้วเมื่อไรเธอจะได้ไป？ เขาจูบบนหัวของเธอ“ผมรู้ว่าตอนนี้คุณยังไม่ชินที่มีผมอยู่ ผมจะพยายามทำให้คุณชิน อย่าเบื่อผมนะ…… และผมก็หวังว่า ก่อนที่คุณจะจัดการเรื่องธนัทเสร็จ คุณจะชอบผม” ดูเหมือนหัวใจของอัญญาจะล้มลงในไม่ช้า “แค่นิดเดียวก็ยังดี”ภาสกรหัวเราะอย่างอ่อนโยน“ลงไปเถอะ ผมจะรอคุณ” หลังจากที่อัญญาลงรถ ไม่ได้เข้าบ้านทันที แต่เธอยื่นดูรถของภาสกรจากไป เขาถึงเดินเข้าบ้าน แต่สิ่งที่เธอคาดไม่ถึง เมื่อเธอเข้าบ้าน พบธนัทนั่งอยู่ในบ้าน