บทที่ 41 ปิดปากซึ่งกันและกัน   1/    
已经是第一章了
บทที่ 41 ปิดปากซึ่งกันและกัน
บ๗ที่ 41 ปิดปากซึ่งกันและกัน มองเงาของเธอที่หายไปตรงมุมตึก ใบหน้าของเมิ่งจงเหลียนทะมึนขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา กดต่อสายออกไป “คนยังดีอยู่ไหม?” ปลายสายได้ยินเสียงเขา รีบเอ่ยตอบ “ท่านประธานโปรดวางใจ คุณหนูใหญ่ปลอดภัยดี สำหรับปริมาณยาชาในแต่ล่ะครั้ง พวกเราควบคุมมันเป็นอย่างดีครับ จะไม
已经是最新一章了
加载中