ตอนที่ 6 ผู้ชายเลวๆก็มีคนรักด้วย

ต๭นที่ 6 ผู้ชายเลวๆก็มีคนรักด้วย เชียวจิ่งเห้านั่งเอนหลังพิงที่เก้าอี้หวาย ในมือของเขามีแก้วไวน์แดง ดวงตาจ้องมองมาที่เธอ ถัดจากเขามีผู้ชายสองคนที่ใส่ชุดคลุมอาบน้ำ และดูเหมือนว่าเมื่อกี้เพิ่งจะคุยอะไรกัน เพราะเธอปรากฏตัวเลยขัดจังหวะไป ถึงแม้ว่าระยะทางจะห่างไกลออกไปหลายสิบเมตร แต่ซูฉิงยังคงรู้สึกได้ว่าเชียวจิ่งเห้ากำลังจ้องมองเธอให้รีบเดินไป มันทำให้เธอรู้สึกเหมือนโดนหนามแหลมแทงเล็กน้อยภายในใจ เธอไม่ได้เปลี่ยนเป็นเสื้อบิกินี่ตามที่เขาบอกให้เปลี่ยน และดูเหมือนว่าเขาเริ่มที่จะไม่พอแล้ว เธอค่อยๆเดินไปทางที่เขานั่งอยู่ แต่ละก้าวนั้นช้ามาก หวังว่าจะสามารถเบี่ยงเบนความสนใจของพวกเขาออกไปจากเธอได้ อย่างนี้เธออาจจะยังสามารถหาโอกาสหนีไปในขณะที่พวกเขาไม่สนใจได้ แต่ว่า สายตาของเชียวจิ่งเห้านั้นก็จ้องมาทางเธออย่างไม่ละสายตา ทำให้เธอไม่มีโอกาสคิดที่จะแอบเลย และไม่รู้ว่าผู้ชายที่อยู่ข้างๆเขานั้นพูดอะไร ทำให้เขาหัวเราะออกมา กว่าสามสิบกว่าก้าวนี้ เธอใช้เวลากว่าสองสามนาทีจึงจะเดินไปถึง ยังไม่ทันที่จะหยุดเดิน ผู้ชายอ้วนที่นั่งอยู่ด้านซ้ายของกลุ่มนั้นก็ลุกขึ้นยืน และดึงซูฉิงเข้าไป ให้นั่งลงตรงที่พวกเขานั่งเมื่อกี้ จากนั้นเขาก็นั่งยองๆลงถัดจากเธอ “ นี่คุณชายเชียวคุณไปหาผู้หญิงที่สวยงามแบบนี้ที่ไหนกัน ? ลักษณะแบบนี้ เปรียบกับห้องนี้ได้เลย ” ส้่งหมิงกวาดสายตาไปรอบๆตัวของซูฉิง พร้อมกับยกแขนของเธอขึ้น ซูฉิงแอบไปข้างๆอย่างอายๆเล็กน้อย แต่เธอก็ชนติดกับแขนเก้าอี้หวายที่อยู่ข้างๆแล้ว แทบจะไม่มีที่ซ่อนตัวอะไรเลย คนกลุ่มนี้มองเธอเหมือนกำลังดูแสดงอะไร และเชียวจิ่งเห้าก็ไม่ได้พูดอะไรเลย เพียงแค่แสดงออกด้วยรอยยิ้มและค่อยๆจิบไวน์ช้าๆ “ คุณชายเชียว คุณไม่ได้ตอบตกลงกับคนอื่นไว้ว่าจะสอนว่ายน้ำหรอ ? เขาคงจะรอนานแล้ว ” หญิงสาวสวยที่สวมบิกินี่เซ็กซี่สีแดงตัวใหญ่ปรากฏตัวต่อหน้าซูฉิง เธอนั่งลงตรงที่พักแขนของแขนเก้าอี้หวายข้างเชียวจิ่งเห้า แนบกายชิดติดกับเขาราวกับไม่มีกระดูก มือข้างหนึ่งลูบไปลูบมาบนเสื้อเชิ้ตสีขาวของเขา และเอาหน้าออกไปถูแขนของเขาโดยเจตนาหรือไม่เจตนา เพียงแต่ในตอนที่เธอพูดนั้น สายตากลับมองหมุนไปที่รอบๆร่างกายของซูฉิง ซูฉิงไม่ได้มองไป เธอมองไปทางอื่นด้วยความรู้สึกเขินอายเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ช่างกล้าหาญจริงๆ ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนี้ยังกล้าจะทำสิ่งที่ร้อนแรงเช่นนี้ ประกอบกับการส่งสายตายั่วยวนแบบนั้น คนอื่นๆไม่ได้ตอบสนอง และดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องแปลกด้วย เชียวจิ่งเห้าไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ค่อยๆยิ้มขึ้นที่มุมปาก จากนั้นก็ตบมือไปที่มือของเธอที่อยู่บนหน้าอกเขา ดูเหมือนว่าจะเป็นการยืนยัน และรอยยิ้มบนใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นก็กว้างขึ้น พร้อมกับมองไปที่ซูฉิงด้วยสายตาเหยียดหยามเล็กน้อย ซูฉิงรู้สึกถึงความไม่เป็นมิตรที่มาจากผู้หญิงคนนี้ ตั้งแต่เมื่อกี้ตอนที่เธอเดินมา เธอก็สังเกตเห็นได้ว่าผู้หญิงคนนี้นั้นรักเชียวจิ่งเห้า ดังนั้นจึงเต็มไปด้วยความระมัดระวังตัวเอง ไม่ใช่ว่ามีข่าวลือ ว่าเชียวจิ่งเห้าจะแปลกไปอย่างมาตอนอยู่บนเตียงหรอ ? แล้วทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงดูไม่กลัวเลยสักนิด ? ซูฉิงเริ่มที่จะนับถือความกล้าหาญของเธอแล้ว ในตอนที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ซูฉิงก็รู้สึกว่าเธอถูกโอบกอดเข้าไปอยู่ในอ้อมแขน ลมหายใจที่เต็มไปด้วยกลิ่นเหล้ามาประคบหน้าเธอ ใบหน้าที่ทะลึ่งของส้่งหมิง ทำให้ซูฉิงรู้สึกรังเกียจเป็นอย่างมาก ที่แท้แล้วก็เป็นศูนย์รวมของคนพวกนี้ และคนรอบข้าของเชียวจิ่งเห้าก็ไม่ได้เป็นอะไรที่ดีเลย เธอพยายามหลีกเลี่ยงแขนของเขา แต่ใครจะรู้ว่าเขาจะยิ่งกอดเธอแน่นขึ้น และหัวเราะขึ้นมาเสียงดังพร้อมกับพูดว่า “ ที่แท้เด็กของคุณชายเชียวก็บริสุทธิ์ มันจะดีกว่าที่คืนนี้ให้พี่ฉันไปกับเธอสิ ! บนเตียงฉันนะอ่อนโยนกว่าเชียวจิ่งเห้าเยอะ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ! ”