บทที่4 ของขวัญวันครบรอบ

บ๗ที่ 4 ของขวัญวันครบรอบ ตกกลางคืน นอนกลิ้งไปมา รอให้เฮ่อหยินหลับสนิท เจียนเจียหรูคลานออกมาจากอกของเขา เธอต้องหาที่ห้องสักหน่อย ดูสิว่าจะหาเบาะแสบางอย่างเจอไหม เพื่อพิสูจน์ว่าเขาเคยมาแต่งงานแล้ว เธอปิดตู้โดยไม่มีเสียง เธอยอมใจตัวเองจริงๆ ที่ช่างรอบคอบแบบนี้ แสงจันทร์ลอดเข้ามา ที่พื้นเยือกเย็น ข้างหลังของเจียนเจียหรูก็เย็น เธอเหมือนรู้สึกอะไรได้บางอย่าง หันกลับมามองอย่างมึนๆ เธอเห็นเฮ่อหยินยืนอยู่ตรงนั้น แสงจันทร์ส่องมาที่หน้าเธอยิ่งส่องมายิ่งทำให้เธอสวย เหมือนกับแวมไพร์ เขาสวมใส่ชุดนอน พิงไปบนประตู กอดอก ใช้สายตายิ้มแห้งๆ แล้วมองไปที่เธอ เจียนเจียหรูช่วงนี้โชคไม่ค่อยดี ทำอะไรก็ไม่ราบรื่น เธอค่อยๆ คลานออกมาจากตู้เสื้อผ้าช้าๆ ยิ้มแช่ง : “จริงๆ แล้วฉันจำได้ว่าวันนี้เป็นวันครบรอบสามปีที่เรารู้จักกัน ฉันเตรียมของขวัญไว้ให้เธอแล้วชิ้นนึง ต้องซ่อนเอาไว้ถึงจะเซอร์ไพรส์” เฮ่อหยินยืนมือมากระดิกนิ้ว เหมือนกับโจรกำลังจะปล้น เจียนเจียหรูยืนทื่ออยู่ตรงนั้นไม่ขยับ ยิ้มแหยๆ เจ้านาย อดใจไว้หน่อยไม่ได้หรอ? ใจร้อนแบบนี้ รอฉันหน่อยไม่ได้หรอ ！เฮ่อหยินมองเวลาบนนาฬิกาบนข้อมูล พูดอย่างเย็นชา : “วันนี้ครบรอบสามปี ผ่านวันนี้ไปก็ไม่มีความหมาย เอาออกมาเถอะ” เจียนเจียหรู จิ้งจอกตัวน้อยต้องแพ้ให้กับจิ้งจอกตัวใหญ่ เธอกัดริมฝีปากล่าง : “ได้ได้ได้ ฉันให้นาย!” รีบเขาไปในห้องน้ำ หยิบกรรไกรตัดผมมาหยิบนึง ใช้สองมือทำปมไว้ตรงกลาง ยัดเข้าไปในมือของเฮ่อหยิน พูดอย่างเขินอาย : “มัดผมให้แสดงถึงการเป็นสามีภรรยากัน ถึงแม้เราไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน แต่นี่ก็แสดงถึงความในใจของฉัน นายเก็บไว้นะ” พอพูดจบก็รีบวิ่งกลับไปที่ห้อง รีบเข้าไปในผ้าห่ม พระเจ้าอวยพรเธอ เธอสามารถหลอกเขาได้ ผ่านไปสักพัก ผ้าห่มถูกเปิดออก เขาเข้ามากอดจากข้างหลัง : “เจียนเจียหรู” “หะ?” หัวใจดวงน้อยๆ ของเจียนเจียหรูเต้นแรงอย่างมีความสุข รอสักแป๊บนึงก็ไม่เห็นเขาพูดอะไร เธอหันกลับมาช้าๆ สายตาก็หยุดอยู่ที่ใบหน้าของเขา ทุกกระเบียดนิ้วถูกแกะสลักอย่างดีจริงๆ ดึงดูดให้คนมองจริงๆ ขณะที่เธอกำลังดื่มด่ำกับความหล่อจนหยุดมองไม่ได้เลย เขาก็ลืมตาขึ้นทันที เขาก็สลับขึ้นมาค่อมบนตัวเธอ จูบที่ปากแดงๆ ของเธอ เหมือนกับเมฆฝน วันที่สองขณะที่เจียนเจียหรูนอนอยู่ เขาก็ยื่นกล่องของขวัญมาให้ : “ของขวัญครบรอบสามปี” ไม่ใช่พ้นเมื่อวานไปแล้ว ของขวัญก็ไม่มีประโยชน์แล้วไม่ใช่หรอ? “ในบ้านใครเป็นใหญ่? “ความคิดของเธอไม่สามารถเอาชนะดวงตาที่แหลมคมคู่นั้นของเจ้านายได้เลย” “ผู้ชาย นายไม่ต้องตั้งใจมาเน้นย้ำ ไม่มีใครรู้จักนายมากกว่าฉันแล้ว นายเป็นผู้ชาย” เจียนเจียหรูพึมพำ ดูสิ ก็แพ้ให้ลัทธิแพ้ผู้ชายอีกแล้ว! เฮ่อหยินขมวดคิ้ว : “นักเรียนเราพูดเรื่องการมีเพศสัมพันธ์กันได้ไหม?” โอ้โห ทำท่าทางหงุดหงิด ตอนนายมีอะไรกับฉันทำไมไม่บอกว่าฉันเป็นนักเรียนละ? เจียนเจียหรูก็ไม่ต่อปากต่อคำกับเธอ ก้มหน้าลงแกะของขวัญอย่างสวยๆ เป็นต่างหูเพชรหนึ่งคู่ ใสมากๆ สวยมากๆ ในสายตาของเธอเป็นประกายมากกว่าเพชรซะอีก หอมไปที่แก้มของเฮ่อหยินทีนึง “คุณเฮ่อหยิน ฉันรักเธอจะตายแล้ว……” เฮ่อหยินยิ้มที่มุมปาก กลับมาทำตัวปกติ พูดอย่างหน้านิ่งๆ : “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่า มัดปมบอกรักนั่นคือเธอทำตบตาฉัน” เจียนเจียหรูมองเขาอย่างตกอกตกใจ “ต่อไปตั้งใจหน่อย” เฮ่อหยินมองไปที่ตาของเธออย่างลึกๆ แล้วเดินออกไป