บทที่15 ไป

บ๗ที่15 ไป เจียนเจียกรูจี้ไปสักพัก เห็นเจ้านายกน้านิ่ง เธอก็ทำตัวไม่ถูก เฮ่อหยินหน้าไร้อารมณ์ เขาอยากจะดุใส่เธอหรอ จากผู้หญิงฉลาดๆ ทำไมกลายเป็นปัญญาอ่อนไปได้ละ? ขมวดคิ้ว แล้วตีไปที่ก้น พูดนิ่งๆ : “กลับไปค่อยจัดการเธอ” “ฮือฮือ คุณเฮ่อหยิน อย่าเลยนะ……” เจียนเจียหรูอ้อน ผลักตัวเขาไปมาเบาๆ “ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ กลับอย่าหาอะไรมาดีฉันเลยนะ ถ้าอยากตีจริงๆ เอาชนะใจฉันจะดีกว่า” “งั้นเธอก็ไม่ต้องเขียนรายงานจบใช่ไหม?” เจียนเจียหรูขยับมุมปาก เจ้านาย คุณเคยเรียนอ่านใจมาใช่ไหม? เฮ่อหยินมองไปที่เธอ เห็นเธอทำปากปากจู๋หน้ามุ่ย ไม่รู้คิดอะไรอยู่ ในตาใสๆ นั่นเต็มไปด้วยความสนใจ ราวกับตุ๊กตา บนหน้าอกขาวยังมีรอยแดงๆ ที่ตัวเองทิ้งไว้ ทำให้ความปรารถนาในใจถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้สมองคิดเรื่องนั้นตลอด จูบไปแล้วหนึ่งที เจียนเจียหรูถูกเขาจูบอยู่ หลังจากนั้นไม่นานก็รู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างมากระทบที่ตัว ทำให้ตัวอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมอกของเขา “กลับไปค่อยจัดการเธอ” เจียนเจียหรูอ้าปากค้างและต่อสู้เพื่อเอง : “ฉันเป็นผู้ใหญ่แล้ว ฉันอาย ไม่ให้ตีก้นฉันหรอก ……” เฮ่อหยินยิ้มมุมปาก เหมือนรูปวาดที่มีชีวิต “อย่าพูด หน้ากับก้นเธอมองไปมองมาก็คล้ายกันเหมือนกันนะ” “…...” ที่พูดจะถูกฟ้าผ่า! เจียนเจียหรูลอยหน้า ปีนกลับลงมาจากตัวเขาไปนั่งที่นั่งเดิม เอาหน้ามองไปที่หน้าต่าง เฮ่อหยินทำในสิ่งที่เขาพูด กลับไปที่บ้านพัก ก็เล่นเธอซะน่วม วันที่สองเจียนเจียหรูตื่นขึ้นมา ร่างการเหมือนแตกเป็นเสี่ยงๆ โหดเหี้ยมมากกก เฮ่อหยินเป็นสัตว์ร้ายที่ไร้มนุษยธรรม! เจียนเจียหรูแบกร่างที่ยับเยินกลับมาที่โรงเรียน รูมเมทก็ต่างทำดีกับเธอ จนเธอทนแทบไม่ไหว ไม่ต้องให้เขาหางานดีๆ ให้ฉันหรอก แต่ให้เขาแนะนำผู้ชายดีๆ ให้สักคนได้ไหม เจียนเจียหรูยิ้มแหยๆ เธอก็ไม่ได้อวดอะไรพวกนั้น พวกนั้นไปเอามาจากไหน? เจียนเจียหรูส่งรายงาน ก็ไปทำงานที่บริษัทเลย อยู่ห้องที่เฮ่อหยินซื้อให้เธอ ผ่านจุดที่ชีวิตมั่นคงมาแล้ว ตั้งแต่เรียนจบจนทำงาน ไม่ได้เจอหน้าเฮ่อหยินมาสองเดือนกว่าแล้ว โทรหาเจ้านายแบบคนรัก จริงๆ แล้วจะโทรหาเขาก็ต่อเมื่อคิดถึงเขามากๆ ถึงจะโทรหาเขา เขาพูดฉันยุ่งมากมาประโยคเดียว ก็วางสาย ไม่ให้โอกาสเธอได้พูดอะไรบ้างเลย เจียนเจียหรูเอาความสนใจทั้งหมดไปไว้ที่งาน วันนึง บังเอิญรับสายหลินถิง นัดเจอเธอที่Dorsett Plaza พอถึงที่นัดหมาย สั่งของหวาน ทั้งหมดราคาไม่เบา หลินถิงอิจฉา แต่ว่าอิจฉาก็เลยดูถูก ยิ้มเยาะเย้ย : “เป็นเพื่อนกันมีอะไรก็บอกฉันจะดีกว่านะ ฉันเห็นแฟนเธอไปเปิดห้องกับผู้หญิงคนอื่นแล้ว เขาไปในโรงแรมนั่นหลายสิบนาทีแล้ว” หัวใจของเจียนเจียหรูเจ็บจบแทบทนไหว เหมือนโดนวางอยู่ในกองไฟ แต่ก็ยังยิ้มอยู่ “เธอเห็นผิดไปหรือป่าว” หลินถิงอิจฉาเจียนเจียหรูมาโดยตลอด อยากจะเห็นเธอทุกข์ใจ ตอนนี้มีโอกาสนั้นแล้ว จะปล่อยผ่านไปได้ไง? เธออยากจะทำให้เจียนเจียหรูไม่มีหน้าไปเจอใคร ！ ยืนขึ้นจับข้อมือแล้วลากเจียนเจียหรู ทั้งลากทั้งพูดว่า : “ไป พูดเราไปจับชู้กัน”