ตอนที่ 2 ไม่ใช่ครั้งแรกตั้งนานแล้ว

ต๭นที่ 2 ไม่ใช่ครั้งแรกตั้งนานแล้ว ยังไม่ทันหายอึ้ง เธอก็เห็นเจียงลู่เพื่อนรักดึงแขนของจางเยวี่ยเจ๋อเข้ามา ช็อก！ ไม่อยากจะเชื่อ สายตาของหลีโน่ก็เบิกกว้างขึ้นอีกรอบ ตอนนี้ สายตาอ่อนๆของเจียงลู่ก็กวดเข้ามาที่เตียงยับยู่ยี่อย่างมีเจตนาไม่ดีแอบแฝง และยังตั้งใจหยุดแปปนึง เตียงขาวๆสะอาด ทำไมไม่มีคราบเลือด？นี่เป็นสิ่งที่เธอคาดไม่ถึงจริงๆ！หรือว่า เธอเสียครั้งแรกไปนานแล้ว！ถ้ารู้งี้เธอก็ไม่ต้องมาคิดหนัก！ ทั้งที่ดีใจอย่างงงๆ ใบหน้าของเจียงลู่กลับจงใจทำเป็นเสียใจ： “หลีโน่ วันนี้เป็นวันเกิดพ่อฉัน คุณทนหน่อยไม่ได้เหรอ？ทำไมต้องทำ……ทำเรื่องนี้ด้วย？แล้วยังโหวกเหวกเสียงดังอีก？ไร้ประโยชน์จริงๆปีนี้ ฉันดีต่อคุณอย่างลึกสุดหัวใจ ส่วนเยวี่ยเจ๋อก็คิดถึงคุณตลอดไม่เคยลืม！” แบบนี้เอง ท่าทางของเธอแบบนี้ ก็ไม่ใช่ครั้งแรก！ เมื่อเปิดปากพูด น้ำเสียงของจางเยวี่ยเจ๋อก็ไม่ทน：“ผู้หญิงที่เสแสร้ง ชั้นต่ำแบบนี้！มีอะไรให้พูดดีๆด้วย？” “เยวี่ยเจ๋อ อย่าทำแบบนี้สิ！ยังไงก็ตามฉันอดไม่ได้ที่จะรักคุณ ในใจก็รู้สึกผิด！” “คุณมันจิตใจดีเกินไป！” …… เห็นทั้งสองเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ในหัวของหลีโน่ก็งงไปหมด：เสแสร้ง？ต่ำ？ บ้าเอ้ย！คนนึงบอกว่ารักเธอ แต่กลับทิ้งเธอที่งานแต่ง ทำลายครอบครัวของเธอ จนวันนี้ไม่มีแม้แต่คำอธิบาย？ อีกคน คอยถามสารทุกข์สุกดิบ เข้าใจเธอมาตลอดและยังโกรธแค้นเขามากกว่าเธอ“คนเลว”ลับหลังกลับแบบนี้…… ใครกันแน่ที่เสแสร้ง？ใครต่ำกว่า？ คิดไม่ถึงว่าตัวเองจะรักมาสามปี ผู้ชายที่รอมาสามปีได้ยินคำพูดหยาบคายออกจากปากเหมือนมีอะไรดับสูญไป ลุกขึ้น หลีโน่พูดออกไปพร้อมยิ้มอย่างเย็นชา： “แต่ละคน！ยากจริงๆ พวกเราเข้าใจความรู้ความเข้าใจของ‘แต่ละคน’แล้ว！” ผลักดันสองคนออกไป หลีโน่เงยขึ้นไปที่เสื้อผ้าแล้วเข้าไปในห้องน้ำ จำไม่ได้ว่าจะกลับบ้านยังไง พอปิดประตูน้ำตากลับไหลไม่หยุด—— ตอนนี้เองที่บาร์ซิงเยว่ เฟิงหีโม่ที่เพิ่งเข้าไปที่ห้องส่วนตัวของบาร์ซิงเยว่ แล้วเจอทางลี่เสิ้งพอดี ดึงแขนของเขา ทางลี่เสิ้งตาถนนออกมา： “พี่เฟิง ตาของพี่——”เปลี่ยนสีแล้ว！ เขาเสียครั้งแรกไปแล้ว？ ไม่อยากจื่อจริงๆ เขามองไปรอบๆอยู่หลายที สายตาของทางลี่เสิ้งดูอึ้งไป แต่ทันใดนั้นหน้าของเฟิงหีโม่ก็เหมือนถูกคนสาดหมึกใส่ “พี่เฟิง ลูกไก่ที่ไหน เสน่ห์เยอะขนาดนี้ ถึงได้เข้าตาพี่？” ตาของเขาก็ตัวเองคุ้นเคยดี“สีดำ”เปลี่ยนเป็น“สีดำ”ทางลี่เสิ้งปิดความตกใจไม่อยู่ ถ้าไม่เจอกับตัวเอง ก็ยากที่จะเชื่อจริงๆ！ ตระกูลเฟิงมีอยู่สองคน วัยรุ่นและมีอนาคต หล่อเหลาไร้ชีวิต คนนึงคนเจ้าชู้ อีกคนขยาดผู้หญิง ก็เป็น“ยีนพิเศษของตระกูลเฟิง”ยังไงก็ต้องอยู่ที่เฟิงอีถิงคน“เจ้าชู้” กลับคิดไม่ถึงว่าเขาที่เกลียดผู้หญิงสุดๆกลับเสียบริสุทธิ์ไปก่อน！ “นายไม่พูดไม่มีใครว่าเป็นใบ้หรอกนะ！”คนเราไม่ควรเอาเรื่องส่วนตัวแย่ๆของคนอื่นมาพูด！ ในตอนนี้ตาก็ยังเจ็บ เตือนเฟิงหีโม่ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ทำให้หัวใจเขาร้อนแรงอีกครั้ง จึงแยกออกจากชายคนนั้นแล้วเดินก้าวใหญ่เข้าไปในห้องส่วนตัว วันถัดมา ตื่นมาอย่างมึนงง หลีโน่ถึงพบว่าในมือยังกำกล่องสีฟ้า ข้างในเป็นต่างหูเพชรลายผีเสื้อ ในตอนนี้ ส่องแสงอยู่ใต้ไฟ ต่างหู ตอนนั้นจางเยวี่ยเจ๋อขอหมั้นแล้วให้มา แต่ตอนนี้—— ทันใดนั้นหัวใจก็เจ็บ เธอสะบัดมือเข้าไปในลิ้นชัก ทันใดนั้นก็รู้สึกคลื่นไส้ เธอหมุนตัววิ่งเข้าห้องน้ำ： “อ้วก——”