ตอนที่ 5 ใบรับรอง

ต๭นที่ 5 ใบรับรอง ก่อนออกไป เจียงลู่ยังทิ้งบอบม์ไว้ด้วย ผ่านไปนานแล้ว หลีโน่ก็ยังรักษาท่าทางนี้ จะอ้วกก็ยังลืม： “มีแล้ว？เธอคงไม่ซวยขนาดนั้นหรอก？ครั้งเดียวก็ติดเลย？” ข้างในใจก็นับวันเวลา ประจำเดือนก็ยังไม่มา！ ยังคงรู้สึกงุนงง สับสน สีหน้าของหลีโน่ซีดขาว หมุนตัวไปอย่างอึ้งๆงงๆ สายตาโกรธเคืองสีฟ้านั่นมองเข้าไปโดยไม่เตือนอะไร ปกคลุมไปด้วยความหม่นหมอง สถานภาพสะท้อนกลับ เธอถอยหลังออกไปหนึ่งก้าว：เป็นเขา？ “ของฉัน？”เสียงยกขึ้นสูง แปลกจริง！ พยักหน้า เธอส่ายหัวแรงๆอีกครั้ง：“ไม่！ฉันไม่ได้ท้อง！” ในขณะเดียวกัน หลีโน่ก็กัดปากตัวเองอย่างโกรธๆ：โง่！อยากจะเก็บไว้เป็นความลับแต่ถูกเปิดเผยออกมา ยิ่งปกปิดก็ยิ่งเห็นชัดสิ！ แปปนึง เธอก็ถูกเฟิงหีโม่ลากไปที่สูตินารี รอเธอเอาใบตรวจออกมา ท่าทางของเธอก็บอกไปหมดทุกอย่างแล้ว： สามสัปดาห์？ “ไปเอาใบรับรองกับผม！”สีหน้าอึมครึมไป คำพูดของเฟิงหีโม่ไม่สามารถปฏิเสธได้ “ไม่！ไม่ถึงหนึ่งเดือน…”นี่มันเป็นความเข้าใจผิด ทำไมมันผิดซ้ำแล้วซ้ำอีก？ในตอนนี้ หลีโน่ถูกเรื่องท้องปลุกให้ตื่นขึ้นมาทันที “ถ้าคุณกล้าแตะต้องลูกผมล่ะก็ ผมจะฝังคุณไปด้วยแน่！ตอนนี้ไปเอาใบรับรองกับผม หรือจะให้ผมจัดการ？” ท่าทางโกรธๆนั่นแทงเข้ากระดูก หลีโน่เม้มปากแน่นๆ อารมณ์ตอนนี้คือ：“…” วันนึงถูกผู้ชายสองคนมาคุกคาม？เธอโชคดีจริงๆ？ ตอนนี้ เสียงของแม่ที่อึ้งไปก็พูดออกมาว่า：“แกท้องเหรอ？” ดังนั้น ภายใต้การบีบบังคับของทั้งสองคน หลีโน่ก็เอาเรื่องราวชีวิตวุ่นๆของตัวเองจัดการให้เสร็จ กว่าจะได้ใบสีแดงนั่นมา เธองุนงงไปหมด เธอเพิ่งรู้ว่าผู้ชายที่มาเอาใบรับรองกับเธอชื่อว่าเฟิงหีโม่ ชื่อคุ้นๆนั่น ทำไมเหมือนว่าเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน？ เดินไปได้สักพัก เธอก็ร้องออกมาเสียงแหลม：“เฟิง…เฟิงหีโม่？” เขาคงไม่ใช่หัวหน้าหนึ่งในสี่ของคนที่มีอิทธิพลในเมืองชิงเฉิงหรอกนะ เรื่องเล่านั้นช่างลึกลับแปลกประหลาด、ไม่เข้าใกล้ผู้หญิง、ผิดปกติสุดๆ、เคยเอาปลาไหลใส่เข้าไปในร่างกายผู้หญิง เกือบจะทำดาราสาวสวยคนนั้นที่เรียกว่า”ทำให้ผู้หลง”ตายซะแล้ว และยังพาดหัวข่าวถึงผู้ชายคนนั้นอีกด้วย？ รูปร่างเหมือนนายแบบ ใบหน้าแบบลูกครึ่ง ท่าทางหยิ่งๆเชิดๆ ดูดีไร้ที่ติ ท่วงท่าเยื้องย่างกรีดกรายแสดงออกมาอย่างตรงไปตรงมา นาฬิการะดับไฮเอน รถRolls-Royceหลายสิบล้าน… ทุกอย่างนั้นเหมือนคล้ายกับว่าเป็นเรื่องเล่า！ หัวใจผิดหวัง！ พอหมุนตัวไป เฟิงหีโม่ก็มองเธอด้วยสายตาบางๆ：“มีอะไร？” ตอนนั้นเองถึงเห็นว่าทั้งสองยังไม่เดินออกจากห้องทำบัตรนั่น สายตาหลายสิบคู่รอบๆนั้นต่างมองมาที่เธอ ส่ายหัว ทันใดนั้นหลีโน่ก็หน้าแดง เธอดูขาวสะอาดอยู่แล้ว วันนี้สวมชุดกระโปรงยาวสวยงาม ผมยาวนั่นปล่อยสยาย แก้มแดงอ่อนๆ ท่าทางอายๆ ท่าทางอ่อนโยนสวยงามของเธอและลมหายใจบริสุทธิ์ๆนั่น สวยงามมาก “ไปเถอะ！” ตอนที่จะเปิดปากพูด เสียงของเฟิงหีโม่ซอฟท์ลงไปนิด ก้าวเดินก็ช้าขึ้น ระหว่างทาง ในใจของหลีโน่กลับปั่นป่วนไปมา：ทำไงดี？ทำไงดี？เธอคงไม่ซวยขนาดนี้นะ？ ขึ้นรถไป คิ้วของหลีโน่ก็เกือบจะมีเหงื่อไหลออกมา！ รถเคลื่อนไปช้าๆเฟิงหีโม่พูดออกมาว่า：“คุณจะมองผมไปถึงไหน？มีอะไรก็พูด！” เธออึ้งไป ความสงสัยนั้นอยู่ที่ปากนั่น ขับเลี้ยวไปได้ครึ่งทางก็ ：“คือ…สุขสันต์วันแต่งงาน！” พูดออกไปอย่างงงๆ ในใจของหลีโน่ก็เหยียดหยามตัวเอง ขณะเดียวกันเฟิงหีโม่ก็หันไปมองเธออยู่สองวินาที