ตอนที่ 7 ของเห่ยๆจะเหมาะกับคุณได้ไง

ต๭นที่ 7 ของเห่ยๆจะเหมาะกับคุณได้ไง วันถัดมา หลีโน่ลาไปหนึ่งชั่วโมงก่อนเวลาเลิกงาน ตอนนั้นเองก็เดินเข้าร้านSeven.Cแบบไม่รู้ตัว เธอก็ผลักประตูเข้าไปอย่างจับพลัดจับผลู เดินวนอยู่รอบนึง ก็ไม่กล้าเลือกชุดที่แพงที่สุด เธอเลยเดินไปที่ฝั่งถูกๆแล้วเลือกชุดธรรมดาๆมาหนึ่งตัว เดรสขาวดำก็ไม่ถือว่าเชยอะไร ลองดูราคาเกือบสองหมื่นก็ยังพอรับได้： “พี่คะ ฉัน——” ตอนที่อยากพูดว่า“ลองตัวนี้ค่ะ”เวลานี้เอง ห้องลองเสื้อผ้าก็เปิดออกมา：“ หลีโน่ เธอเองเหรอ？บังเอิญจริงๆ！” พอเห็นเจียงลู่ หน้าของหลีโน่ก็หม่นลง เหมือนมีลางสังหรณ์ไม่ดีอยู่ในหัว：ทำไมไปที่ไหนก็เจอนะ โลกกลมจริงๆ！ ที่จริงอยากทำให้ไวๆจบๆไปโดยไม่สนใจเธอ ใครจะรู้ว่าจู่ๆเจียงลู่ก็พอเห็นในมือเธอถือชุดไว้ก็พูดเสียงดังออกมา เหมือนกลัวคนอื่นไม่ได้ยิน： “ย่าห์！เธอมาซื้อเสื้อผ้าที่Seven.Cเหรอ？ไม่ใช่ว่าบ้านเธอล้มละลายแล้วไปเช้าบ้านอยู่เหรอ？Seven.Cกลายเป็นแบบนี้เมื่อไหร่นี่ย？” แปปนึงสายตาหลายสิบคู่ก็มองมาเป็นทางเดียว ชุดในมือของหลีโน่ถูกพนักงานดึงกลับไป： “คุณคะ แบรนด์เราคุณภาพสูง！ถ้าซื้อไม่ได้ก็อย่ามาซี้ซั้วจับนะคะ พวกเราไม่ใช่แผงลอย！ทำสกปรกแล้วใช้คืนได้ไหมคะ！” เล็บก็หักไปครึ่งนึงจนเลือดออก หน้าของหลีโน่ตอนนี้ก็ซีดเซียวจนไม่น่ามอง “เธอจะซื้อ！” อยากโต้กลับไปเหลือเกินแต่เธอไม่ใช่คนเดิมแบบเมื่อสามปีที่แล้ว เธอจะเอาแต่ใจแบบนั้นไม่ได้แล้ว มองบนใส่แบบนี้ สามปีมานี้เธอได้รับแบบนี้มานับครั้งไม่ถ้วน！ที่จริงคิดว่าแล้วชินชาแล้ว แต่ตอนนี้เธอไม่สามารถโล่งใจได้หมด “ดูฉันสิ พูดตรงจัง！” เหมือนจะขอโทษแต่เจียงลู่ก็จุดไฟต่อ： “แต่ว่า เสี่ยวหลี พูดตรงๆนะ ตอนนี้สภาพของเธอ อย่ามาใหญ่อะไรแถวนี้เลย ที่นี่ไม่เหมาะกับเธอจริงๆ！” ตอนนี้เองหน้าของพนักงานก็หม่นไปแล้วพูดออกมาว่า：“ออกไป ที่ถนนด้านล่างแล้วเลี้ยวขวา！มีตัวละห้าสิบบาทขาย！” มือกำบัตรไว้แน่น หลีโน่เกือบจะระเบิดออกมาหลายรอบ สุดท้ายเธอก็คลายมือ：อัดอั้นเพื่อคนประเภทนี้ คุ้มเหรอ？ พอหมุนตัวกลับอยากจะออกไปจากนี่ กลับชนอกอุ่นๆ：“ใช่…” เฟิง…เฟิงหีโม่？ เห็นหน้าของเธอไม่สู้ดี เสียงเหมือนจะร้องไห้ ดวงตาคมเข้มของเฟิงหีโม่ก็มองไป พอเห็นเขา พนักงานในร้านต่างวิ่งมารวมกัน：“คุณเฟิง ยินดีต้อนรับค่ะ！” เขาไม่มองกลับพูดออกไปว่า：“ดูตัวไหนล่ะ？” พอเขาพูด ทุกคนต่างอึ้งไป ดวงตากรอกไปมา อากาศเย็นขึ้น อึ้งอยู่นานอย่างนั้นไม่ขยับอะไร พอเห็นเขากำลังมองตัวเอง หลีโน่ก็ส่ายหัว “อีกอย่าง ของเห่ยๆแบบนี้จะเหมาะกับคุณได้ไง？เอาชุดที่ดีที่สุดของร้านคุณออกมา！” ในขณะที่พูดเขาก็เดินเข้าไปแล้วนั่งลงที่โซฟา ส่วนหลีโน่ก็ถูกดึงเข้ามาด้วย เงียบกริบ ไม่มีใครกล้าทำอะไร แปปนึงพนักงานก็เอาชุดที่ไม่ได้ขายออกมาให้เป็นจำนวนมาก มองอยู่แปปนึง เฟิงหีโม่ลุกขึ้นแล้วหยิบกระโปรงยาวสีขาวยัดใส่หลีโน่： “ไปลอง！” แล้วก็หันสั่งพนักงานที่ไปพูดกับเธอเมื่อกี้ว่า：“คุณน่ะ ไปชงกาแฟมาให้ผม！” ในเมื่อไม่มีทางเลือกและก็กลัวจะทำลายความหวังดีของเขา เธอเลยเข้าไปลองชุด