已经是第一章了
ตอนที่ 9 เขามีหลายบ้าน
ตนที่ 9 เขามีหลายบ้าน
เธอคงไม่ใช่ลูกไก่ที่ทำให้ตาเขาเปลี่ยนสีหรอกนะ？
หันไปทางใบหน้าที่เหมือนภาพวาดของเธอมันมีความคุ้นเคยบางอย่างที่พูดออกมาไม่ได้ ตอนนั้นเองเหมือนทางลี่เสิ้งจะเข้าใจ
ยิ้มฝืนๆแล้วก็ทักทายก่อน：“สวัสดี！ผมทางลี่เสิ้งเป็นเพื่อนพี่เฟิง ！”
“สวัสดี！ฉันชื่อเจี่ยนหลี่โน่！”
ท่าทางของฝ่ายชายดูอบอุ่น หลีโน่ยิ้มออกมา ดีมาดีกับ เธอมักเป็นแบบนี้
“พวกคุณคือ——”มองไปที่ถุงช้อปปิ้งของหลีโน่แล้วเหมือนทางลี่เสิ้งจะไม่ค่อยเชื่อ เขามาเดินเล่นกับสาว？หิมะจะตกหรือเปล่าเนี่ย？
เห็นท่าทางของเขาทั้งสองสนิทกัน หลีโน่เลยพูดออกมาว่า：“กลับบ้านไปกินข้าวไง！”
แววตาที่ดูตกอกตกใจของทางลี่เสิ้งแสดงออกมา：“บ้านไหนล่ะ？”กินข้าวด้วย？
นี่ไปถึงไหนแล้วเนี่ย？
ใบหน้าของหลีโน่มี“เครื่องหมายคำถาม”หลีโน่งุนงง：เขายังมีอีกหลายบ้านเหรอ？
“มากเรื่อง！”
เฟิงหีโม่พูดออกไปสองคำแล้วก็ผลักเขาหลบเพื่อเดินออกไป ไม่รู้ทำไมคำที่เขาพูดออกมาทำให้ทางลี่เสิ้งคิดทำหน้าแสยะไม่พอใจลับหลังเขา ในขณะที่หลีโน่เดินตามไปอีกมือก็โบกมือให้ทางลี่เสิ้ง：
“ไปก่อนนะ ไว้เจอกัน！”
พอเห็นท่าทางที่น่ารักของเธอก็มีความสุขอย่างมาก ทางลี่เสิ้งที่มองตามพวกเขาจากไป ดวงตาก็มีรอยยิ้มซ่อนอยู่
เพราะว่าเจอเฟิงหีโม่ระหว่างทาง หลีโน่เลยไม่ได้กลับไปเอาของขวัญที่บ้าน บนรถก็ได้โทรหาแม่เพื่อให้แม่ไม่ต้องห่วง ที่จริงนึกว่าแค่กินข้าว พอเข้าไปถึงได้เห็นว่าที่นั่นมีคนเต็มไปหมด
ระหว่างทางไม่สนเขาเลยสักนิด พอตอนเข้าไปเธอก็จับมือเขาไว้โดยไม่รู้ตัว
พอเขารู้ตัวก็จับกลับไป ทั้งสองกำมือแน่นแล้วก็พาเธอไปที่โซฟา คนแรกที่ลุกขึ้นมาคือผู้หญิงที่ท่าทางสวยงาม：
“หีโม่กลับมาแล้ว？ทั้งบ้านรออยู่เลย！”
ตอนนั้นเองเฟิงหีโม่กลับหันไปอีกด้านหนึ่ง：“คุณยาย——”
“หึ！”
หญิงชราคนหนึ่งทำเสียงออกมาอย่างไม่พอใจทำให้ในใจของเธอหม่นลงทันที
แม้จะทำท่าทางอย่างนั้น แต่กลับเห็นหญิงชราคนนั้นหันมาด้วยสีหน้าก็ยิ้มแย้มแจ่มใส：“ย่าห์！พาสาวกลับมาจริงเหรอ？”
เหมือนหญิงชราคนนั้นจะได้ของรัก เธอลุกขึ้นด้วยใบหน้าที่มีความสุขดั่งดอกไม้บาน：“นี่ไม่ได้หลอกกันใช่ไหม！ไว ไว มานั่งนี่！”
แม้ว่าจะรู้สึกงงกลับสถานการณ์หน่อยๆ พอหลีโน่มองไปรอบๆกลับสังเกตเห็นท่าทางของคนในบ้านนี้ที่มีทั้งชอบและดูกังวล
ที่จริงนึกว่าจะมีพิธีรีตองมากกว่านี้ แต่คิดไม่ถึงว่าหญิงชราจะไม่ถามชื่อหรืองานเธอเลย
หลังจากสังเกตหลายๆอย่างเธอก็คิดว่านอกจากคุณยายแล้ว เฟิงหีโม่ก็ปฏิบัติต่อคนอื่นอย่างเย็นชา ในทางตรงกันข้าม เขายังสนิทชิดเชื้อกับลุงเขามากกว่าพ่อตัวเอง
เธอยังเห็นอะไรอีกอย่าง บ้านนี้นอกจากตาของชายอาวุโสกับเฟิงหีโม่จะเป็นสีฟ้าดำแล้ว ตาของคนอื่นต่างเป็นสีดำ นี่ทำให้เขาดูพิเศษกว่าคนอื่นๆที่รุ่นราวคราวเดียวกัน
คืนนั้นเฟิงหีโม่นั่งข้างคุณยายตลอด พูดน้อยมาก ดูท่าทางเขาแล้วเธอรู้สึกถึงความเหงาที่แข็งแกร่งในตัวเขา！ที่จริงแล้วที่บ้านนี้มีกลุ่มยิบย่อยเล็กๆที่ไม่มีเขา เหมือนเขาโดดเดี่ยว ชั่วพริบตานึงเธอก็รู้สึกสงสารเขา
แปปนึงอาหารเย็นก็จัดเตรียมเสร็จแล้ว ทุกคนต่างเริ่มใช้ตะเกียบลงมือรับประทาน ส่วนหลีโน่ก็คีบผักแล้วใส่ไปในชามของเฟิงหีโม่เหมือนจะให้คืนที่เขาคีบไก่ให้เธอ
已经是最新一章了
加载中
