บทที่ 9 มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง

บ๗ที่ 9 มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง “ที่รัก หวานจัง” “อื้อ คุณพูดอะไรไร้สาระเนี่ย！” “หือ？ไม่ใช่เหรอ？ให้ผมชิมหน่อย……” พอเสียงพูดจบ ริมฝีปากบางๆของมู่วี่สิงก็กดลงมา อื้อ รู้สึกใจเต้น…… “อ่าห์——”เวินจิ้งเจ็บจบลืมตาขึ้น สภาพแวดล้อมที่แปลกๆเข้ามาในสายตา ที่นั่งข้างๆคือหมอผู้หญิงกำลังฉีดยาให้เธอ ไม่น่าล่ะเจ็บขนาดนี้！ “คุณทำอะไร” เธอทุบหัวตัวเอง มู่วี่สิงล่ะ？เมื่อกี้เขาไม่ได้จูบกับเธออยู่เหรอ？ พอได้สติมา เธอก็ก้มลง ฝันนี่นา！เวินจิ้ง เธอกำลังคิดอะไรอยู่เนี่ย！ “คุณเวิน คุณหมอมู่บอกว่าอารมณ์ของคุณไม่ค่อยมั่นคง ฉันเตรียมยาระงับประสาทให้” “ฉันโอเคมาก”เวินจิ้งหรี่ตาแล้วรีบหดมือเข้า “คุณเวิน คุณอย่ากดดันตัวเอง แบบนี้ไม่มีประโยชน์กับอาการป่วย”หมอผู้หญิงพูดอย่างดุๆ “ฉันไม่ได้ป่วย คุณออกไปเดี๋ยวนี้”เวินจิ้งห่มผ้าห่ม โกรธจนหันหลังให้ ในสมองมีแต่เรื่องเมื่อคืน เหมือนว่าเธอเห็นร่างกายที่เซ็กซี่ของมู่วี่สิง……จากนั้นก็เป็นลม？ งั้นตอนนี้……เธอก้มลงมองเสื้อผ้าที่ตัว ดีที่ยังอยู่ หมอผู้หญิงหมดหนทาง เลยเรียกมู่วี่สิงเข้ามา เขาเพิ่งออกกำลังกายเสร็จ ใบหน้ายังมีเหงื่อไหล ผมเปียกหน่อยๆ ช่าง……หล่อมากเลย “ทำไมไม่ให้ฉีดยาดีๆ？”มู่วี่สิงเข้ามา ลมหายใจของเขา เวินจิ้งหลบสายตาของเขา “ฉันไม่ได้ป่วย” “เมื่อคืนคุณเป็นลมไป แถมยังคิดไม่ซื่อกลับผมอีก”มู่วี่สิงอธิบาย เวินจิ้งอาย มองเขาอย่างงงๆ คิดไม่ซื่อกลับเขา？ เธอคงไม่ได้ทำอะไรใช่ไหม……ในหัวก็มีภาพหนึ่งขึ้นมาแล้วหน้าของเธอก็แดง เกาหัวอย่างละอาย เวินจิ้งหาข้อแก้ตัว“อาจจะเพราะสภาพแวดล้อมของที่นี่ที่ไม่เหมาะ……” “ไม่ใช่ว่าเพราะตะลึงในความหล่อของผมเหรอ？”มู่วี่สิงเลิกคิ้ว ยิ้มออกมา เวินจิ้งกำมือแน่น โดนจับได้แล้ว……ใครให้ร่างกายของมู่วี่สิงน่าหลงใหลขนาดนั้น！ “คุณก็รู้นี่！”เวินจิ้งโกรธจนหมุนตัวแต่ถูกมู่วี่สิงพลิกกลับมา “ก็เลยมาฉีดยาให้คุณก่อน ไม่งั้นครั้งหน้าจะมึนไปอีก”เสียงของมู่วี่สิงอ่อนโยนมากเหมือนจะเอาใจหน่อยๆ “ยังมีครั้งหน้านี่……”เวินจิ้งกังวล “แน่นอน อย่าลืมสิ เราแต่งงานกันแล้ว” เวินจิ้งนิ่งไปและก็ไม่รู้ว่ามู่วี่สิงไปเมื่อไหร่ จนกระทั่งแม่บ้านเรียกเธอให้ลงไปกินข้าวเช้า เธอเปิดโทรศัพท์ เพิ่งนึกได้ว่าเมื่อคืนไม่ได้กลับบ้าน เจี่ยนอีไม่โทรมาตามเลย？ เธอไม่ห่วงว่าลูกสาวจะโดนลักพาตัวไปเหรอ？ เธอเริ่มโกรธหน่อยๆ ตอนนี้เอง วีแชทก็มีข้อความเข้ามา：ลูกรัก คืนวันแต่งงานเร้าใจมากใช่ไหม？ เวินจิ้ง：？？ เจี่ยนอีกำลังพูดอะไร…… พอเห็นว่าเวินจิ้งไม่ตอบ เจี่ยนอีก็โทรมาอย่างทนไม่ไหว“ลูกรัก รีบพูดมาว่าเมื่อคืนมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแล้วใช่ไหม？” “แม่ แม่พูดอะไรอยู่？” “เมื่อคืนแกไม่ได้อยู่กับมู่วี่สิงเหรอ？” “ใช่”เสียงของเวินจิ้งต่ำลง “พวกแกยังไม่นอนด้วยกันอีกเหรอ？” เวินจิ้งนิ่งไป เมื่อคืนเธอเป็นลม จะรู้ได้ไงว่ามู่วี่สิงได้นอนกับเธอไหม…… น่าจะไม่มั้ง？เสื้อผ้าเธอยังดีๆอยู่เลย ถ้านอนกันแล้ว เสื้อผ้าต้องถูกฉีกขาดไปสิ！ “แน่นอนว่าไม่ใช่” “ไม่ใช่ว่าพวกแกแต่งงานกันแล้วเหรอ？”เจี่ยนอีถามต่อ “แต่งแล้ว แต่ว่า……”เวินจิ้งตอบไป “แม่ ทำไมแม่ขี้เม้าท์แบบนี้ หนูจะไปทำงานแล้ว แค่นี้ก่อนนะ！”