ตอนที่743ขอแค่ปกป้องเธอเอาไว้ก่อนล่วงหน้า

ตอนที่743ขอแค่ปกป้องเธอเอาไว้ก่อนล่วงหน้า ปู่กับหลานไม่มีไม่มีการมองหน้ากันสายตาทั้งคู่ไม่ใครจะยอมถอยสักนิด ชนัยรู้จักอำนาจของปู่อยู่แล้วหากเขาคิดจะเล่นงานดราณีคงไม่มีการห้ามใดๆแบบนี้เรื่องนี้มันช้าไปแล้ว ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ตามเขาสามารถสู้ได้เขาสามารถพนันได้แต่เรื่องที่เดียวที่เขาไม่สามารถพนันได้สู้ก็ไม่ไหว ถ้าหากว่าทำเธอหายไปก็จะไม่อะไรที่เหลือไว้ข้างกายเขาแล้วจริงๆ บรรยากาศเงียบงั้นอยู่นานชนัยสูดลมหายใจเข้าลึกๆมองจ้องผู้ชายแก่ที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่เห็นถึงความเมตตาหรือความเนญาติกันเลยสักนิดมีแต่เพียงความลำบาหใจและความเงียบอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เขาจ้องมองดวงตาชราคู่นั้นและเน้นทีละคำทีละประโยค“ปู่ไม่ใช่บอกว่าให้ผมกลับมารับตำแหน่งทายาทของตระกูลหรอแค่ปู่ให้สัญญาว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับดราณีผมก็จะทำตามที่ปู่บอก” หลายปีที่ผ่านมาถึงแม้ว่าชนัยจะทำธุรเกี่ยวกับกิจผับบาร์ต่างๆแต่ว่าพวกนั้นมันก็แค่เล็กๆแต่ว่าโรงแรมห้าดาวที่อยู่ในมือเขานั่นมันคนละเรื่องกับธุรกิจแฟรนไชส์มูตี้คลับเฮาส์พวกนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่เหมือนตระกูลธิสกุลที่ทำธุรกิจด้านธุรกิจมืดพวกเขาเห็นธุรกิจเหล่านี้เป็นเรื่องที่ไร้สาระแม้ว่าคุณปู่ไม่ได้พูดเรื่องแปลกๆแบบนี้ออกมาแต่ว่าก็ยังคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ทำให้เสียเวลา ที่บ้านต้องการให้เขากลับไปจัดการเรื่องราวต่างๆมากมายเช่นว่าการที่ออกไปทำงานข้างนอกทำเหมือนจะไม่กลับมาบ้านอีกแล้ว สิ่งที่ควรสืบทอดตำแหน่งก็ควรทำสิ่งที่ควรปล่อยวางก็ปล่อยมันลงไป แต่ว่าฟังแล้วดูมันง่ายแต่กลับชนัยมันลำบากใจมากเพราะเรื่องนี้แหละที่ทำให้ปุ่ทำลายความรักของพ่อกับแม่ตอนนี้ตกมาที่เขาเองทุกอย่างดูแทบไม่เปลี่ยนแปลงไปเลยอย่างไรก็อย่างนั้น หลังจากฟังสิ่งที่ชายหนุ่มพูดเขาถึงกับตกตะลึง แท้จริงแล้วก่อนที่ชนัยจะมาเขาก็คิดไว้แล้วว่าจะไม่ยอมอ่อนข้อให้สักนิดเดิมในเวลานี้เองเขาคิดว่าจะว่าอดทนจนถึงที่สุดและก็อยากหาเวลามาคุยกันเรื่องนี้ทว่าเรื่องนี้กลับมาเร็วกว่าที่คิดเสียอีก เขาทำท่าทีไม่แสดงอาการมีพิรุธแต่อย่างใดแต่ฟังที่ชนัยพูดแล้วถึงกับอดไม่ได้เลยที่จะสงสัยขึ้นมา ต้องรู้ว่าเรื่องที่เขาจะให้ชนัยกลับมารับตำแหน่งของที่บ้านต่อนั้นเขาพูดหลายรอบแล้วพูดได้ครึ่งเดียวก็ถูกชนัยขัดคอตลอดอย่าพูดเลยว่าเขาจะยินยอมแค่จะเอ่ยเรื่องนี้ทีไรยังไม่อยากที่จะพูดออกมาด้วยซ้ำ เขารู้เลยว่าเรื่องนี้มันเป็นเรื่องที่สื่อออกมาจากใจของชนัยจริงๆไม่ใช่ว่าเขาพูดไปตามน้ำแน่ๆเขาถึงได้ตอบตกลงมันคือการตอบตกลงจริงๆ เขาจะตกลงดีไหม? เขาขมวดหัวคิ้วอยากจะบอกว่าไม่ชนัยไม่ต้องทำอะไรเพื่อผู้หญิงคนนั้นกับการที่จะเป็นผู้บริหารบริษัทได้แต่คิดทวาเขาก็ไม่ได้เอื้อนเอ่ยออกมาจากปาก ในใจเขาหวังว่าชนัยนี่แหละที่จะมีเป็นทายาทที่สืบทอดธุรกิจลูกชายพึ่งไม่ได้จะมีก็แต่หลานชายนี่แหละที่ยังพึ่งได้อยู่ ไม่งั้นหลายปีที่ผ่านมาธุรกิจของตระกูลธิสกุลก็คงตามไม่ทันธุรกิจอื่นๆแล้ว สุดท้ายแล้วชายชราก็ทำสีหน้าและน้ำเสียงดูใจดีและถามเขากลับ“อะไรก็ฟังฉันหรอ?แน่ใจนะ?” ชนัยจะยินดีหรือไม่ยินดีได้แต่ผงกหัวรับ“อื้อแน่ใจ” ชายชรามองเขาด้วยอารมณ์อย่างเอาจริงเอาจริงไม่มีใครเทียบได้คิดแล้วคิดอีกเลยเอ่ยว่า“งั้นเอางี้แกกลับไปรับตำแหน่งสืบสอดกิจการแกต้องปรึกษาฉันและแจ้งบอกฉันในเรื่องของธุรกิจทุกเรื่องฉันรับประกันเลยว่าจะไม่ยแตะต้องดราณีแน่นอน” สืบทอดธุรกิจ คำสี่คำที่ออกมาไม่เกินกว่าที่ชนัยคาดคิดไว้ตั้งแต่แรกแต่คำสี่คำที่ออกมานี้มันเป็นคำที่คุ้นเคยซึ่งตอนที่มันออกมาเผชิญหน้ากับเขาเขารู้สึกถึงความลำบากที่มันก่อเกิดในใจ เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะความลำบากในวัยเด็กหรือว่าความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นระหว่างพ่อกับแม่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาการเข้ารับตำแหน่งสืบทอดกิจการนั้นไม่ใช่การรับงานใดงานหนึ่งหรือแค่การกลับไปรับตำแหน่งทั่วๆไปมันเป็นการประณีประนอมอย่างไร้ประโยชน์สิ้นดีเขายังไม่สามารถปลดปล่อยตัวเองจากความคิดแล้วก็ให้กลับไปรับตำแหน่งหรอก็แค่การกลับไปทรมานอีกครั้ง แต่ว่าตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกเพื่อดราณีแล้วเขาต้องยอมตกลง “ขอแค่คุณปู่ยอมตกลงว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับดราณีผมจะไม่เสียใจในสิ่งที่ผมตัดสินใจในหลังนี้แน่ๆ”เขาเปิดประเด็นการขอร้องทุกประเด็นทั้งหมดที่มีมาแล้วแต่เกี่ยวข้องกับดราณีทั้งสิ้น ชายชราถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยพอใจกับการดื้อรั้นที่พวกเขาจะคบหากันของหนุ่มสาวแต่ก็รู้ว่าต้องมีการผ่อนหนักผ่อนเบาลงบ้างดูจากลักษณะอาการนี้แล้วสามารถทำให้ชนัยกลับมาดูแลธุรกิจได้ก็เป็นโอกาสที่ดีเลยทีเดียว ผู้หญิงคนนั้นเวลาไหนก็จัดการได้แต่ชนัยไม่ใช่ทุกครั้งที่สามารถกลับมารับตำแหน่งได้ คิดอยู่นานในที่สุดชายชราถึงได้พยักหน้าตอบตกลง“ได้ฉันให้เวลาแกสามวันไปจัดการงานที่มีอยู่ซะแล้วสามารถเอามูตี้คลับเฮาส์เนี่ยกลับมายังบริษัทได้ส่วนธุรกิจอื่นๆของแกทางที่ดีที่สุดไปหาคนมาช่วยดูแลไป” ชนัยฟังแล้วไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายมีแค่อารมณ์นิ่งเงียบมากแค่เขายอมพูดออกมาขอแค่เขาตกลงเขาก็สามารถเตรียมรับมือเรื่องทั้งหมดได้ “ได้” ชายชรามองเขาแล้วมองอีกได้แต่ถอนหายใจโล่งอก“งั้นวันนี้ตอนเที่ยงแกเรียกลุงรองกลับมากินข้าวด้วยกันแกกับเขาต้องแก้ไขสถานการณ์ที่บ้านในตอนนี้” ชนัยได้แต่แอบกัดฟันกรอดๆ“ครับ” ข่าวที่ว่าเขาแยกบริษัทออกนั้นค่อนข้างแพร่กระจายไปเร็วมากคนธรรมดาไม่รู้อยู่แล้วแต่ว่าคนวงในไม่ว่าลมจะพัดไปทางไหนเขาจะต้องระแวดระวัง เตชิตถึงกับโทรศัพท์มาหาเขาตรงๆ“ชนัยตอนนี้เกิดไรขึ้น?” เป็นเพื่อนสนิทกันมาหลายปีระหว่างเขาสองคนไม่ต้องพูดอะไรที่อ้อมไปอ้อมมามากนัก ชนัยได้ยินเสียงที่แสดงถึงความเป็นห่วงต่อเขาแต่ว่าหากให้เปรียบแล้วเขาสบายกว่าเยอะ“ฉันยอมรับการสืบทอดธุรกิจของที่บ้านแล้วต่อแต่นี้นอกจากธุรกิจมูตี้คลับเฮาส์แล้วธุรกิจอื่นๆจะให้คนเข้ามาจัดการดูแลแทน” เตชิตฉงนคิ้วอย่างงงงวย“ใคร?” “ไม่รู้น่าจะเป็นพวกผู้จัดการนั่นแหละ” “…….”เตชิตถอนหายใจเขาพบว่าเรื่องต่างๆมันไม่ง่ายเลย“ขนาดคนที่จะเข้ามาดูแลแทนยังไม่เตรียมไว้ให้พร้อมก่อนทำไมถึงได้ตัดสินใจรวดเร็วไปแบบนี้หล่ะ?” ลำคอชนัยแห้งผาก“ที่บ้านจัดการหน่ะ” ที่บ้าน? เตชิตได้แต่ทึ่งเขารู้ว่าตลอดเวลาหลายปีที่ผ่านมาเขาก็ทะเลาะกับที่บ้านอยู่เรื่อยๆเรื่องที่ชนัยไม่ใช่คนที่ทางบ้านที่จะจัดการทุกอย่างไว้ให้แล้วเขาจะกลับไปไม่ใช่แน่ๆ น้ำเสียงของเตชิตเริ่มแข็งขึ้น“ชนัยไม่ใช่ว่าแกเกิดเรื่องอะไรขึ้นมานะ” “กูโอเคแต่ว่าสถานการณ์ตอนนี้มันเปลี่ยนไปเลยต้องรีบกลับมารับตำแหน่ง” แม้ว่าไม่มีเรื่องของดราณียังไงปู่เขาก็ยังคิดหาวิธีการบีบบังคับเขากลับมาอยู่ดีแต่สถานการณ์ที่เป็นอยู่ตอนนี้เปรียบเทียบกันแล้วก็ยังดีกว่าการถูกบังคับมา เขาจะเกิดเรื่องอะไรได้ตั้งแต่เกิดขึ้นมาณตอนนั้นควรจะทำอะไรต้องทำอะไรก็ถูกกำหนดมาหมดแล้วทั้งสิ้น แก้ไขอะไรไม่ได้อยู่แล้ว เตชิตกลับไม่เชื่อว่าเรื่องมันจะง่ายๆสบายๆขนาดนั้นดูเหมือนจะเป็นคำพูดที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย“ชนัยหากแกยังนับถือฉันเป็นพี่น้องเป็นพี่ชายอยู่แกก็ควรบอกฉันซะดีๆว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่” กิจการร้านมูตี้คลับเฮาส์ถือได้ว่าเป็นหัวใจหลักของเขาแถมยังมาพูดว่าไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้นเขาคนหนึ่งแหละที่ไม่เชื่อ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเตชิตอยากจะช่วยเขานี่แหละคือประเด็นที่เขาจะบอก จากนั้นเขารอสิ่งที่ชนัยตอบกลับมาและเข้าใจอย่างถ่องแท้และเรื่องนี้เขารู้เคยว่าเขาไม่สามารถที่จะเข้าไปช่วยเหลือได้เลย– ได้แต่ฟังน้ำเสียงทุ้มต่ำที่แหบห้าวลง“คุณปู่ไม่ยินยอมให้ฉันคบกับดราณีข้อเสนอในการไม่ให้เขามายุ่งกับเธอคือกูต้องกลับบ้าน”