ตอนที่753ตัดขาดความเป็นแม่ลูกกัน

ตอนที่753ตัดขาดความเป็นแม่ลูกกัน “ฉันเนี่ยนะ”เธอตกใจกับท่าทีของอีกฝ่าย“คุณเป็นใคร” ในขณะที่เสนานีกำลังคิดหาคำพูดเพื่อถามจุดประสงค์การมาของอีกฝ่ายอยู่ทรงภพก็พูดขึ้นมา“คุณเป็นแม่ของคุณดราณีใช่ไหม” พอได้ยินชื่อนี้เธอก็สะดุ้งขึ้นมา“คุณรู้จักลูกสาวของฉันได้ยังไง” ที่ผมมาวันนี้ก็เรื่องลูกสาวคุณนี่แหละปิดประตูก่อนเถอะครับ เสนานีหันไปมองด้านหลังทีนึงทยุติเพิ่งนอนไปถ้ามีใครเข้ามาในบ้านตอนนี้เขาต้องตื่นแน่เลยอีกทั้งสภาพของเขาตอนนี้จะมีอะไรมากระทบกระเทือนไม่ได้ คิดไปคิดมาเธอก็เป็นคนออกมาจากบ้านเอง“มีเรื่องอะไรไปคุยกันในสวนชั้นล่างเถอะสามีฉันไม่ค่อยสบายต้องการพักผ่อน” ทรงภพพยักหน้าแม้ต้องเผชิญเหตุการณ์แบบนี้เธอก็ยังสุภาพกับเขาอยู่ สองคนเดินเข้าไปในสวนในหมู่บ้านพอดีกับเวลานี้ไม่มีคนอยู่สักคน เสนานีไม่อ้อมค้อม“ตกลงว่าลูกสาวฉันเป็นอะไร” คุณเคยเจอคุณชนัยใช่ไหมทรงภพเห็นเสนานีตรงไปตรงมาแบบนี้ก็ยิ่งรู้สึกดีไม่ต้องอธิบายกันเยอะ เธอพยักหน้ายอมรับ “งั้นผมพูดตรงๆเลยนะคุณชนัยเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลเรื่องแต่งงานต้องเป็นหน้าที่ของทางตระกูลจัดหาให้เท่านั้นตอนนี้เขาคบกับลูกสาวคุณอยู่และคนในตระกูลก็ไม่มีใครเห็นด้วยพวกเราเคยไปคุยกับคุณดราณีแล้วแต่ไม่มีผลผมเลยต้องมาขอร้องคุณให้ช่วยเตือนเขา” เสนานีค่อยๆกำมือแน่นหัวใจของเขาเหมือนถูกคำพูดของทรงภพบีบเอาไว้ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่เคยคุยเรื่องนี้กับดราณีไม่คิดว่าเหตุการณ์กลับกลายเป็นแบบนี้ “ใจจริงฉันก็ไม่เห็นด้วยกับการที่พวกเขาคบกันแต่คนหนุ่มสาวก็มักจะมีความคิดของตัวเองฉันจะเตือนลูกสาวฉันเองและฉันต้องรบกวนให้ทางคุณคุยกับคุณชนัยให้ด้วยค่ะ” คนสองคนรักกันไม่ใช่ความผิดของใครคนใดคนหนึ่งดราณีไม่ควรคบกับชนัยก็ใช่แต่ถ้าชนัยไม่เห็นด้วยคนสองคนก็คงไม่ได้อยู่ด้วยกัน “อีกทั้งลูกสาวฉันก็เป็นคนซื่อฉันก็กลัวผู้ชายที่มีประสบการณ์ซับซ้อนอย่างคุณชนัยจะมาทำให้ลูกสาวฉันเสียหายเหมือนกัน”ปกติแล้วเสนานีไม่ใช่คนที่พูดจาห้วนๆแบบนี้การที่เธอพูดออกมาแบบนี้ในใจคงจะเดือดสุดๆแล้ว ทรงภพหันไปมองเธอ“ถ้าได้แบบนี้ก็ดีครับ” “แน่นอนค่ะดราณีอายุแค่20ประสบการณ์ในชีวิตยังน้อยก็จริงแต่คุณชนัย30กว่าปีแล้วไม่น่าจะเลอะเลือนหรอกนะ” พูดจบเธอไม่สนว่าอีกฝ่ายจะคิดยังไงหาเรื่องปลีกตัวออกมาก่อน“ฉันจะคุยกับลูกสาวฉันเองค่ะขอตัวก่อนนะคะ” ทรงภพมองดูเสนานีที่เดินจากไปเคยฟังมาแต่จากปากของท่านประธานว่าดราณีคนนี้เป็นคนกล้าหาญมากตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าคนที่เติบโตมาในครอบครัวแบบนี้ย่อมมีความกล้าหาญแบบนี้แน่นอน เสนานีเป็นคนซื่อตรง เขาล้วงมือถือออกมาโทรหาท่านประธาน“ท่านประธานครับจัดการเรียบร้อยแล้วนะครับ” —— เสนานีกลับถึงบ้านแล้วก็รีบติดต่อดราณีทยุติกำลังนอนหลับอยู่เธอหลบไปคุยอีกห้องนึง เสียงมือถือดังขึ้นไม่กี่ครั้งก็มีคนรับอย่างรวดเร็วเป็นเสียงที่คุ้นเคยดี“ฮัลโหลแม่” “ยังจำแม่คนนี้ได้อีกเหรอ”เสนานีพอเปิดปากก็มีอารมณ์โมโห“แม่เคยบอกลูกแล้วใช่ไหมทำไมไม่ฟังเลย” ประจวบกับที่ดราณีเพิ่งเลิกเรียนแล้วถูกลิ้นจี่คอยตามติดอยู่จะไล่ยังไงก็ไล่ไม่ไป พอเห็นสายแม่โทรเข้ามาเธอก็หลบไปรับโทรศัพท์ พอรับแล้วได้ยินแม่พูดแบบนี้ก็สงสัย“แม่พูดอะไรของแม่คะ” “แม่พูดอะไรเธอก็รู้อยู่แก่ใจนี่ตั้งแต่พ่อเข้าโรงพยาบาลแม่ก็บอกมาตลอดว่าอย่าไปยุ่งกับคุณชนัยทำไมลูกไม่ฟังเลย”เสนานียิ่งพูดยิ่งโมโหเพราะห่วงมากเลยโกรธแบบนี้กลัวว่าลูกสาวจะเสียหาย ได้ยินแม่พูดถึงชนัยทำให้เธอชะงักไปพักนึง“แม่หนูกับเขาไม่ได้มีอะไรกันแม่อย่าคิดมากนะอีกอย่างคุณชนัยเขาก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น” “ไม่มีเหรอ”เสนานีหัวเราะ“เธอจะไปรู้อะไรอายุพวกเธอห่างกันมากขนาดนั้นเธอตามความคิดเขาไม่ทันหรอก” “โอ๊ยไม่มีอะไรจริงๆค่ะแม่ที่เขาช่วยหนูเพราะเขามีน้ำใจค่ะ”เสนานีพยายามพูดถึงชนัยในทางไม่ดีดราณีก็คอยจะพูดแก้ต่างให้ ได้ยินเขาพูดแบบนี้เสนานีก็ยิ่งโมโห“วันนี้มีคนมาหาถึงที่บ้านลูกยังบอกว่าไม่มีอะไรอีกเหรอลูกเป็นนักเรียนก็ตั้งใจเรียนไปไม่ใช่เวลาจะมีความรักสถานการณ์ของครอบครัวเราลูกก็รู้ดีนี่แม่เห็นว่าลูกเป็นเด็กดีมาตลอดทำไมตอนนี้กลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว” ดราณีฟังประโยคนั้นจบประโยคหลังก็ฟังไม่เข้าหูเลยเธอขมวดคิ้วขึ้น“แม่พูดอะไรอ่ะคุณชนัยไปหาที่บ้านมาเหรอ” “ไม่ใช่คุณชนัยแต่เป็นคนที่บ้านเขา”พูดถึงเรื่องนี้เสนานีอดจะน้อยใจไม่ได้“ครอบครัวของเขาพูดตรงๆเลยว่าไม่เห็นด้วยที่สองคนจะคบกันดูสิลูก.....พลอยจะทำให้พ่อแม่ขายหน้าไปด้วยแล้ว” ดราณีฟังแล้วเสียใจยิ่งนักจะทำยังไงกับเธอเธอไม่เคยแคร์แต่การที่ท่านประธานทำแบบนี้เป็นเธอเธอรับมือได้แต่เสนานีไม่เหมือนกันเธอยังมีความคิดแบบหัวโบราณมากการกระทำแบบนี้ถือเป็นการเหยียดหยามกันมาก คนของบ้านชนัย...ก็คือคนที่คุณปู่เขาส่งไปสินะ พอดราณีเงียบไปเสนานียิ่งโมโห“แม่พูดกับลูกอยู่นะลูกไม่ได้ยินเหรอ” “หนูได้ยินแล้วค่ะแม่”ดราณีพูดเสียงอ่อน“หนูยอมรับว่าพวกเราต่างมีความรู้สึกดีๆให้กันและอยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ต่อไปเขาเป็นคนีท่มีความรับผิดชอบเขาไม่เคยคิดว่าหนูไม่ดีครอบครัวเราไม่ดีถ้าเรื่องบ้านของเขามันไม่ได้หมายถึงความคิดของเขาเลย” “แม่ไม่สนว่าลูกจะคิดยังไงตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเลิกยุ่งกับเขาอีกถ้ามีคนมาหาถึงที่บ้านอีกครั้งเราสองคนไม่ต้องมาเป็นแม่ลูกกัน”