已经是第一章了
บทที่ 20 สง่างาม
บทที่ 20 สง่างาม
หางตาของซูไอ้เหลือบไปเห็นว่าจ้าวชิงหยิงจากไปด้วยความผิดหวัง นางแอบยิ้มในใจ จากนั้นก็พูดเบาๆ “โอ๊ย” เผยให้เห็นถึงความกระวนกระวายเล็กน้อย “ดูความจำข้าสิ มัวแต่คุยกับท่านย่า กลับลืมคนคนหนึ่งไป แม่นางจ้าวล่ะ? ก่อนออกจากบ้านข้ารับปากกับท่านพ่อไว้ วันนี้จะดูแลแม่นางจ้าวเป็นอย่างดี นี่เ
已经是最新一章了
加载中
