已经是第一章了
ตอนที่774 ซี่โครงอันอ่อนนุ่ม
ตอนที่774 ซี่โครงอันอ่อนนุ่ม
ดราณีหายตัวไป
ชนัยรู้เรื่องนี้ตอนที่ดราณีหายตัวไปสองชั่วโมงแล้ว
เสร็จประชุม เขารู้สึกอึดอัดใจ พูดแล้วก็บังเอิญ โทรไปก็ติดแต่ไม่มีคนรับ โทรอีก ก็ไม่รับอีก
ดังนั้น เขาหยุดงานไว้ทั้งหมดแล้วรีบออกจากบริษัทไป หลังจากประสานกับตำรวจ เช็คดูจากกล้องวงจรปิดแล้ว เขาก็พอเข้าใจว่าสถานการณ์เป็นยังไง
เกิดเรื่องกับเกวลินไม่นาน ดราณีก็ถูกจับตัวไปอีก เรื่องนี้เกิดจากอะไร ชนัยใช้นิ้วเท้าคิดก็พอจะคิดออก
ชัดเจนว่าคนพวกนี้ไม่ใช่คนของตัวเอง น่าจะเป็นฝั่งศัตรูมากกว่า
หน้าตาของเขาน่ากลัวจนน่าตกใจ “ตามรถคันนั้นไป ดูว่าไปหยุดที่ไหน”
“ครับ คุณชนัย”
เรื่องอื่นสามารถรอช้าได้ ตอนนี้เรื่องที่สำคัญที่สุดคือความปลอดภัยของดราณี
เพียงแค่คิดไม่ถึง ในตอนที่ยังหาตำแหน่งของอีกฝั่งไม่เจอ มีสายที่ไม่มีเบอร์โทรได้โทรเข้ามา
ชนัยรับสายแล้วถามตรงๆแบบไม่อ้อมค้อม “คนล่ะ”
“แหม ใจร้อนจังเลยนะคุณชนัย ยังไม่ทันทักทายกันเลยก็ถามหาคนซะแล้ว” เสียงของอีกฝ่ายผ่านเครื่องแปลงเสียงมา ฟังดูน่ากลัวพิลึก
“ผมถามว่าคนอยู่ที่ไหน”
ในทางกลับกัน ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ในนิคมอุตสาหกรรมที่ถูกทิ้งร้าง มองไปที่ผู้หญิงที่ผูกติดกับเก้าอี้ที่ยังอยู่ในอาการมึนงง แล้วพูดหยอกล้อว่า " คนเหรอ อยู่ข้างผมนี่แหละ แต่ไม่สามารถพูดได้ ตอนมาไม่ระวังเป็นลมสลบไปแล้ว "
ฝั่งนั้นจงใจจะพูดให้ชนัยเจ็บใจ นั่นแหละคือเป้าหมายของเขา ชนัยฟังแล้วรู้สึกทรมาณเจียนตาย
ในสมองเต็มไปด้วยภาพเหตุการณ์ต่างๆที่อาจจะเกิดขึ้นกับดราณี เขาไม่รู้ว่าพวกเขาทำอะไรเธอถึงได้สลบไป
เขากัดฟันแน่นและแม้แต่คอก็แข็งเป็นพิเศษ เขาค่อยๆหลับตาลง “ปล่อยคนไป ผมจะยอมทุกอย่าง”
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า พวกเขารู้สึกเหมือนกำลังฟังเรื่องตลกอยู่ ถ้าเราต้องการชีวิตคุณ คุณจะให้ได้ไหม”
เขาใช้วิธีการแบบนี้มาลองใจชนัย เพียงแต่ว่าคำพูดแบบนี้ฟังแล้วขนหัวลุกนัก
สายตาของชนัยคมราวกับมีด เขากำหมัดขึ้น แล้วหัวเราะ “ถ้าคุณกล้าเอา ก็ไม่ใช่จะให้ไม่ได้”
คนที่ได้ยินต่างตกใจ ไม่คิดว่าเขาจะพูดแบบนี้
อีกฝั่งหนึ่งคาดไม่ถึงอย่างชัดเจน แต่ไม่กี่วินาทีก็เรียกสติกลับมาได้ “ชีวิตของคุณชนัยยิ่งใหญ่ไพศาลขนาดนั้น ผมคงรับไว้ไม่ไหว”
ชนัยไม่มีอารมณ์จะเล่นเกมต่อปากต่อคำ “คุณต้องการอะไร”
“กว่าจะขู่คุณชนัยได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ผมขอเวลาคิดหน่อยแล้วกัน คิดได้แล้วจะติดต่อกลับไป”
พูดจบสายก็ตัดไป ชนัยยื่นมือถือไปให้เจ้าหน้าที่ตำรวจ “ดูว่าหาตำแหน่งได้ไหม”
“ครับผม”
เรื่องเกิดแบบกะทันหัน ไม่ทันเตรียมตัว ชนัยที่นั่งอยู่บนโซฟา แค่คิดว่าดราณีไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง ตัวเขาก็เหมือนจะล่มสลาย
แต่เขาจะยอมแพ้ไม่ได้ ดราณีกำลังรอเขาอยู่ ถ้าเขาสติแตก เกมทุกอย่างมันก็จบ
ในสมองเต็มไปด้วยความน่าจะเป็นหลายอย่าง คนที่น่าสงสัยมีสองคน “ไปติดตามความเคลื่อนไหวของทางใต้และตระกูลจิรวราพงศ์”
โตมากับเรื่องแบบนี้ตั้งแต่เล็กจนโต พอเจอปัญหาเซนส์ของเขามักจะถูกต้องเสมอ
คนที่กล้าลงมือกับดราณีบนถนนได้ ต้องเป็นคนที่คุ้นเคยแน่นอน ที่น่าจะเป็นไปได้ที่สุดคือตระกูลที่เป็นศัตรูของเรา แล้วตั้งแต่ที่เขาเข้ามาดูแลกิจการตระกูลจิรวราพงศ์กับตระกูลทางใต้ก็ระวังตัวมากที่สุด
ชนัยพอจะเข้าใจว่า อยู่ในสิ่งแวดล้อมแบบนี้ เพื่อความอยู่รอด ทุกคนต่างก็ต้องรู้เขารู้เรา
และวันนี้ลูกน้องเขาก็พบว่ามีรถของตระกูลจิรวราพงศ์ไปที่หน้ามหาลัยของดราณี ชนัยเลยมั่นใจว่าต้องเป็นฝีมือของพวกเขา
“ธมกรอยู่ไหน”
ผู้ใต้บังคับบัญชาไม่กล้าพูด เก้ๆกังอยู่อย่างนั้น “คุณ...คุณชนัย คุณธมกรกับท่านประธาน....”
“ผมจะถามอีกครั้งนะว่าธมกรอยู่ที่ไหน ” เขาโกรธแบบสุดขีด
เขารีบรายงาน “อยู่ที่บริษัทของตระกูลจิรวราพงศ์ครับ”
ชนัยไม่พูดพร่ำทำเพลง ลุกจากโซฟาแล้วรีบเดินออกไป ทุกคนที่อยู่ตรงนั้น ไม่มีใครกล้าห้ามเขาสักคน
เขาไปตอนนี้ก็เหมือนไปตาย
ขณะที่เขากำลังจะเปิดประตูเตรียมตัวจะออกไป ก็ถูกท่านประธานธิสกุลที่ยืนอยู่หน้าประตูดึงตัวไว้
ท่านประธานรู้ว่าเขาอยู่ที่โรงพักก็รีบตามมา เข้ามาเห็นชนัยที่ตาแดงก่ำก็พูดแบบนิ่งๆไปสองพยางค์ “กลับไป”
คนในตระกูลต่างรู้กันว่าเขากับท่านประธานไม่ค่อยลงรอยกัน ทุกครั้งที่ปู่กับหลานสองคนนี้เผชิญหน้ากัน ทุกคนได้แต่นิ่งเฉยไม่กล้าพูดอะไร
ชนัยหัวเราะขึ้น และไม่ได้สนใจอะไรเป็นพิเศษ “หลบไป”
ชนัยก็ตอบกลับไปด้วยคำแค่สองพยางค์เหมือนกัน ต่างคนต่างไม่มีใครยอมใคร
อารมณ์ของชนัยตอนนี้ประทุถึงขีดสุดแล้ว เหมือนกับหัวไม้ขีดไฟ แค่เจอไฟก็ลุกโชนแล้ว
ชายชราควบคุมใบหน้าที่เริ่มเปลี่ยนสีของตนเอง “ชนัย นายรู้ไหมว่ากระกระทำทุกอย่างของนายมันหมายถึงตระกูลของเรา จะไปหาธมกรเหรอ จะไปพูดอะไรกับเขา”
ชนัยไม่ให้โอกาสเขาได้พูดต่อ “เขาจับตัวดราณีไป ปู่ว่าผมต้องพูดอะไรกับเขา”
“ทุกปัญหาต้องมีทางออกนะ ถ้าวู่วามแบบนี้ ผลลัพท์น่าจะไม่ดีแน่”
ชายชราลองเตือนชนัย แต่น่าเสียดายที่ชนัยฟังไม่เข้าสมองเลย เขาต้องเห็นว่าดราณีปลอดภัยด้วยตาตัวเองเท่านั้น อย่างอื่นไม่มีความหมายสำหรับเขา
ดังนั้น ไม่สนว่าชายชราจะว่ายังไง เขาก็ยังคงดื้อรั้นจะออกไป แถมตอนออกไปยังเดินชนไหล่ชายชราไปด้วย
已经是最新一章了
加载中
