ตอนที่ 6

ภายในนั้นดูโอ่โถงและบรรยากาศเงียบสงบท่ามกลางการตกแต่งอย่างหรูหรา โคมไฟระย้าขนาดใหญ่ทอแสงเป็นประกายงดงามให้ความรู้สึกของผู้ที่ก้าวเข้ามาราวอยู่ในดินแดนตระการตาอันหลีกเร้นจากโลกภายนอก อนาคินเดินลึกเข้าไปด้านในและมองเห็นชายวัยกลางคนรูปร่างสูงใหญ่ภายใต้ชุดสูทผ้าไหมสีนิลดูภูมิฐานนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งและกำลังพูดคุยอย่างออกรสชาติกับใครคนหนึ่งในชุดกระโปรงผ้าลูกไม้สีชมพูซึ่งนั่งอยู่เคียงข้างกันและใครอีกคนที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษานั่งหันหลังอยู่ฝั่งตรงข้าม “อนาคิน.....มาทางนี้ลูก” เสียงเรียกของบุคคลที่เขามองเห็นทำให้ชายหนุ่มเดินตรงไปหยุดที่โต๊ะซึ่งมีคนสามคนและอาหารวางเรียงรายเต็มไปหมด นัยน์ตาดำสนิทจ้องมองไปยังสตรีวัยสี่สิบกว่าที่นั่งอยู่เคียงข้างบุรุษในชุดสูทและหญิงสาวในชุดนักศึกษาที่เงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยแววตาสะท้อนความหมายดุจเดียวกับผู้มาใหม่ คือ ประหลาดใจอย่างที่สุด “นั่งสิ....อนาคิน....นี่คุณณัฐญาณี กับ เอ่อ....ลูกสาวของเธอ หนูมุจลินทร์” อนันต์รีบแนะนำสตรีทั้งสองให้บุตรชายรู้จัก อนาคินยังคงมองมาที่มุจลินทร์ แววตาอันอ่อนโยนคู่นั้นที่เขามองเห็นบนอัฒจรรย์ขอบสระว่ายน้ำและได้เห็นอีกครั้งก่อนมาที่นี่ หากทว่าเพียงชั่วอึดใจความฉงนสนเท่ก็กลับกลายเป็นความชาเฉยในขณะที่หญิงสาวก็รีบละสายตาจากดวงตายาวรีคู่นั้นที่ได้เห็นคราใดหัวใจก็เต้นรัวเร็วอย่างมิอาจหักห้าม “นี่หรือคะ....อนาคิน ลูกชายของคุณอนันต์ โอ....ช่างสง่างาม หล่อเหลาซะจริงๆ เห็นคุณอนันต์บอกว่าเรียนอยู่ที่มหาลัยเดียวกับลินยินดีนะคะที่ได้รู้จัก” อนาคินหย่อนกายลงนั่งข้างมุจลินทร์ด้วยท่าทีมิได้ยินดียินร้ายใดๆ ทำเอาณัฐญาณีหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย “กินอะไรมารึยัง....กินก่อนสิ พ่อสั่งของที่แกชอบมาทั้งนั้นเลย” ชายหนุ่มเหลือบแลสำรับบนโต๊ะหากใบหน้านั้นก็ยังเรียบเฉยเช่นเดิม “ผมไม่หิว....แล้วผมก็ไม่ชอบอาหารแบบนี้แล้ว.......มันเลี่ยน” อนาคินกล่าวด้วยน้ำเสียงหน่วงหนักขณะนัยน์ตาดำคู่นั้นจ้องไปยังใบหน้าของหญิงวัยสี่สิบที่นั่งข้างบิดา กิริยาอาการของเขาทำให้มุจลินทร์นั่งนิ่งด้วยรู้สึกถึงความฝืดเฝื่อนในบรรยากาศการสนทนาที่ดูไม่ใคร่เป็นกันเองเหมือนเมื่อครู่ หญิงสาวรู้สึกอึดอัดทั้งต่อสายตาและคำพูดของผู้มาใหม่ อนาคิน บริภัทรภูมินทร์ เธอเคยรู้จักเขาในฐานะนักกีฬาว่ายน้ำตัวเต็งของมหาวิทยาลัยที่หนูนาเพื่อนสนิทของเธอปลาบปลื้มหนักหนา เป็นบุตรชายคนเดียวของ อนันต์ บริภัทรภูมินทร์ ผู้ที่กำลังจะมาทำหน้าที่ พ่อ คนใหม่ของเธอ และในอนาคตอันใกล้ผู้ชายที่แสนเย็นชาคนนี้ก็จะต้องมีความสัมพันธ์กับเธอในฐานะ พี่ชาย อาจเป็นเรื่องน่ายินดีที่เธอกับมารดาจะมีคนที่คอยปกป้องดูแล หากแต่ผู้ที่จะมาทำหน้าที่นี้อาจไม่ใช่ อนาคิน ผู้ซึ่งเธอมิอาจล่วงรู้ความนัยได้เลยว่าเขาพร้อมรับแม่และน้องสาวคนใหม่ได้หรือไม่ “คินลูกพ่อ....ที่พ่อนัดแกมาวันนี้ก็อยากให้ทำความรู้จักกับคุณณัฐและลูกสาวของเธอ เพราะต่อไปเราก็จะเป็นครอบครัวเดียวกัน พ่อก็จะมีคุณณัฐเป็นภรรยา และแกก็จะได้มีมุจลินทร์เป็นน้องสาว เราจะได้มีครอบครัวที่สมบูรณ์ไงล่ะลูก”