已经是第一章了
ตอนที่ 27
“อยู่ที่บ้านแปดริ้วก็กระโดกกระเดกค่ะหม่อม แต่มาพระนครเยี่ยงนี้ก็เรียกว่ารู้งานค่ะ จะเดินจะเหินก็เข้าพวกอยู่ค่ะ สอนนิดๆ หน่อยๆ ก็พอไปวัดไปวาได้ ติดแต่ไม่ค่อยคิดก่อนจะพูดนี่แหละค่ะ คงต้องบ่มกันนาน”
หม่อมประยงค์ยิ้มน้อยๆ พลางพินิจเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มแต่ไร้จริตปรุงแต่ง ยิ่งมองก็ยิ่งเอ็นดู
“แล้วคุณ
已经是最新一章了
加载中
