บทที่ 24 สวมกางเกงหน่อยมิได้หรือ

บทที่ 24 สวมกางเกงหน่อยมิได้หรือ      หลานเยาเยารู้ว่า ไม่ว่านางจะตอบเช่นไร เขาก็จะดันสายคล้องบนไหล่นางออกตามอำเภอใจอยู่ดี เมื่อชาติก่อน นางเป็นคนโดดเด่นในสายตาของผู้คน เป็นต้นแบบในการเรียนของเหล่าเด็กน้อย ใคร ๆ ก็ล้วนให้เกียรตินาง อิจฉานางกันทั้งนั้น      ไม่เคยมีใครทำให้นางอับอายเช่นนี้มาก่อน