หวางเฟยเสด็จ ท่านอ๋องหลีกไป
- 人气
- 6667 万
- 5

ได้ยินมาว่าท่านอ๋องเป็นคนโหดร้าย เขาไม่ชอบเข้าใกล้ผู้หญิง?ไม่ใช่เลย ตั้งแต่เขาแต่งงานกับคุณหนูหกของจวนแม่ทัพก็เปลี่ยนไปแล้ว “เยาเยาร่างกายอ่อนแอ ไม่ชอบพูดคุย ข้าไม่วางใจให้เขาไปคนเดียว”รู้สึกอับอายนัก!พระชายาใช้ไม้ตีรัชทายาท นังเสแสร้ง ปากนั้นสามารถทำให้คนตายกลับมามีชีวิตได้ ยังไม่วางใจอีกหรือ?“เยาเยา นางไม่มีความรู้ที่เกี่ยวกับสงคราม ฝีมือทางการแพทย์ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พวกเจ้าอย่ารังแกนาง”ทหารของฝ่ายศัตรูกระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก ตอนนี้ทหารสิบหมื่นที่ถูกพระชายาวางแผนมาเป็นเชลยศึกกำลังรอการถอนพิษอยู่ นี่ไม่ใช่กลยุทธ์ของพระชายาเย่ หรอ?“ เยาเยานางไร้เดียงสา ไม่เคยยุ่งกับคนอื่น” ทหารทั้งหลายเหลือบมองเจ้านายที่กำลังหลีกเลี่ยงเพื่อความรัก เจ้านาย จริยธรรมของท่านที่อยู่ไหน?
连载
-
บทที่ 1 เก็บชายคนหนึ่ง ฝังซะ -
บทที่ 2 ตัวประกัน ถอนพิษ -
บทที่ 3 หลบหนี -
บทที่ 4 หนีตามกันไป? กระโดดผา? -
บทที่ 5 อย่างกับเขาเป็นลิง? -
บทที่ 6 ไม่ได้มาดี -
บทที่ 7 ตบหน้า -
บทที่ 8 โปรยเหรียญเงิน -
บทที่ 9 เพียงเพื่อลมหายใจเดียว -
บทที่ 10 ค่าทำขวัญ -
บทที่ 11 สัมผัสสังหาร -
บทที่ 12 เข้าจวนอ๋องเย่ -
บทที่ 13 โรคประหลาด -
บทที่ 14 เงินบันดาลได้ทุกสิ่ง -
บทที่ 15 เสียของ -
บทที่ 16 ความเกลียดชังเรื่องอะไร -
บทที่ 17 ใช้ตั๋วเงินแทนพัด -
บทที่ 18 ไร้ค่า -
บทที่ 19 สัตว์มีพิษกองเท่าภูเขา -
บทที่ 20 สวัสดี นางนิ่งสารเลว -
บทที่ 21 รอไม่ถึงการลงทัณฑ์ -
บทที่ 22 ใบหน้าภายใต้หน้ากาก -
บทที่ 23 ผิดไปที่ใดกัน -
บทที่ 24 สวมกางเกงหน่อยมิได้หรือ -
บทที่ 25 เผาตั๋วเงิน -
บทที่ 26 ไร้ความผิดแต่ดวงอาภัพ -
บทที่ 27 นางโมโหแล้ว -
บทที่ 28 มิใช่คนดี -
บทที่ 29 สังหารหรือช่วยชีวิต -
บทที่ 30 มีลางสังหรณ์ -
บทที่31 ข้าไม่ได้รังเกียจเจ้า -
บทที่32 คุกมืดใต้ดิน -
บทที่33 ใจดีเกินเหตุ -
บทที่ 34: วิ่งหนี -
บทที่ 35: รับผิดชอบ -
ตอนที่ 36:ไม่แต่งไม่ได้? -
บทที่ 37: ตัดสัมพันธ์พ่อลูก -
บทที่38 ข้าต้องการแต่งงานกับเจ้า -
บทที่39 ความฝันอันยิ่งใหญ่ -
บทที่ 40: จัดเก็บและเอาไปด้วย -
บทที่ 41 เหตุสุดวิสัยที่อธิบายไม่ได้ -
บทที่ 42 ลอบสังหารใคร? -
บทที่ 43 เจ้าตายอย่างเป็นธรรม -
บทที่ 44 พาเจ้าไปกินอาหารมื้อใหญ่ -
บทที่ 45 ความลับที่อยู่ในท้อง -
บทที่ 46 สถานที่ลึกลับ -
บทที่ 47 เคารพผู้อาวุโสและรักเมตตาเด็ก? -
บทที่ 48 หาคนที่ตลาดมืด -
บทที่ 49 องครักษ์จวนแม่ทัพ -
บทที่ 50 คุณชายเหลียงเฉิน -
บทที่ 51 โดนต้อนจนมุมแล้ว -
บทที่ 52 หลานเฉินมู๋ต้องการพบนาง -
บทที่ 53 ไม่มีหญ้าขึ้นเหนือหลุมศพ -
บทที่ 54 ใช้ปิ่นทำร้ายคน -
บทที่ 55 เรื่องที่คาดไม่ถึง -
บทที่ 56 คิดจะทำอะไรกับพระชายาของข้าหรือ? -
บทที่ 57 ในห้องหอไร้คน -
บทที่ 58 เลียนแบบอันธพาล -
บทที่ 59 ให้ข้าสอนวิธีเป็นกุลสตรีให้เจ้า -
บทที่ 60 คืนเข้าห้องหอ -
บทที่ 61 คืนวันเข้าหอ 1 -
บทที่ 62 คืนวันเข้าหอ 2 -
บทที่ 63 คืนวันเข้าหอ 3 -
บทที่ 64 คืนวันเข้าหอ 4 -
บทที่ 65 สั่งสอนสาวใช้ -
บทที่ 66 ความหมายของสาวใช้ประจำตัว -
บทที่ 67 ฝังพระชายาทั้งเป็น -
บทที่ 68 ยมทูตหน้าขาว-หน้าดำ -
บทที่ 69 ไปนอนในหลุมไป -
บทที่ 70 พระชายาหายตัวไป -
บทที่ 71 อุ้มนางเพื่อพักผ่อน -
บทที่ 72 แผนผังที่คุ้นเคย -
บทที่ 73 ถูกโอบไว้ในอ้อมแขน -
บทที่ 74 บังเอิญหรือเปล่า -
บทที่ 75 ข้ารู้จักเจ้าก็พอ -
บทที่ 76 หลบหนีห้องลับ -
บทที่ 77 โครงกระดูกทั้งห้อง -
บทที่ 78 อดีตอัครมหาเสนาบดี -
บทที่ 79 ตายอย่างลึกลับ -
บทที่ 80 รักษาจื่อเฟิง -
บทที่ 81 ไม่สามารถอยู่คนเดียวได้ -
บทที่ 82 เป็นครอบครัวเดียวกัน -
บทที่ 83 บ่อยา -
บทที่ 84 โฉมหน้าสวยงาม -
บทที่ 85 ก็แค่จูบนิดเดียว -
บทที่ 86 หากจะด่าคนอื่นแค่ต้องมองย้อนกลับมา -
บทที่ 87 ฮองเฮากลั่นแกล้ง -
บทที่ 88 ถึงเวลาเจ้าแสดงแล้ว -
บทที่ 89 อ๋องเย่ปกป้อง -
บทที่ 90 ท่านอ๋อง รบกวนจ่ายเงินก่อน -
บทที่91 ตามหาผู้หญิงที่ปลอมตัวเป็นผู้ชาย -
บทที่92 เครื่องส่งสัญญาณ -
บทที่93 คืนนี้ฝันดี -
บทที่94 สัมผัสเสร็จก็หนี -
บทที่95 เจอกันที่หลุมศพ -
บทที่96 เขาได้รับบาดเจ็บ -
บทที่97 อ๋องเย่โกรธในใจ -
บทที่98 กินไม่ทันคนอื่น -
บทที่99 ทำไมไม่ฆ่าพวกนาง -
บทที่100 หลอกลวง? ไม่หลอกลวง -
บทที่ 101 จูบที่ไม่ได้ตั้งใจ -
บทที่ 102 ตัวจริงของฮองเฮา -
บทที่ 103 กำลังภายในเพิ่มเป็นเท่าตัว -
บทที่ 104 ห้ามทำให้หมอขุ่นเคือง -
บทที่ 105 ยังไม่ได้เข้าเรือนหอ -
บทที่ 106 ชิวซวนกับชิงปี้ -
บทที่ 107 สัมผัสตรงไหน -
บทที่ 108 นางระบำที่เปลื้องผ้า -
บทที่ 109 จุดเริ่มต้น -
บทที่ 110 พอเหมาะสมก็สมควรหยุด -
บทที่111 การต่อสู้ศิลปะบนเตียง -
บทที่112 ปล่อยวัยรุ่นนั่นไป -
บทที่113 อร่อยมากๆ -
บทที่114 โดนยาพิษ -
บทที่115 ผู้หญิง -
บทที่116 เรือแห่งความสิ้นหวัง -
บทที่117 กินสำคัญกว่าชีวิต? -
บทที่118 องครักษ์ที่ถูกทำให้ตกใจ -
บทที่119: สาวใช้ผู้หยิ่งทนง -
บทที่120 พระชายาอาจหาญเกินไปแล้ว -
บทที่121 โหลวเย่วมากินข้าวที่บ้าน -
บทที่122 นอนด้วยกันแล้ว -
บทที่123 กัดไหล่นาง -
บทที่124 หนทางการไล่ตามเมียยังอีกยาวนาน -
บทที่125 อ๋องเยาปฏิบัติต่อนางต่างออกไป -
บทที่126 แสดงความรัก -
บทที่127 หัวใจที่ถูกปลุกปั่น -
บทที่128 นางรู้แล้วว่านางเป็นเขา! -
บทที่129 วิกฤตของผืนดิน -
บทที่130 กระเป๋าของหลานจิ๋นเอ๋อ -
บทที่ 131 นอนเตียงเดียวกัน -
บทที่ 132 เก่งนักก็หยิกตัวเองสิ -
บทที่ 133 หย่ากันด้วยดีหรือหนังสือหย่า -
บทที่ 134 การพบเจอที่ตลาดกลางคืน -
บทที่ 135 โจมตี ร่วมมือกัน -
บทที่ 136 ได้รับบาดเจ็บ -
บทที่ 137 รอยจูบกลางฝนพรำ -
บทที่138 บาดเจ็บเพื่อข้า ? -
บทที่ 139 ทำอาหารไม่เป็น? -
บทที่ 140 หลงไหล -
บทที่ 141 ทดสอบ -
บทที่ 142 การหายไปของโหลวเย่ว -
บทที่ 143 คุณชายเหลียงเฉินหงุดหงิด -
บทที่ 144 โหลวเย่วแปลกไป -
บทที่ 145 ขุดหลุมฝังพระราชธิดาจาวหยางทั้งเป็น -
บทที่ 146 ทรราชที่เห็นแก่ตัว -
บทที่ 147 มองทะลุ -
บทที่ 148 ยั่วโทสะฮองเฮา -
บทที่ 149 เพิ่มกำลังภายในได้อย่างเป็นอย่างดี -
บทที่ 150 อุบายของใคร -
บทที่151 ตราราชลัญจกรหยก -
บทที่152 คำวิพากษ์วิจารณ์อย่างรุนแรง -
บทที่153 ห้ามให้นางหนีไป -
บทที่154 ป่วยจริงหรือแกล้งป่วย -
บทที่155 ล่องูออกจากถ้ำ -
บทที่156 เจอป่ายเม่ยเซิงอีกครั้ง -
บทที่157 คนวางยาพิษที่แท้จริง -
บทที่158 ยึดครองห้องอาบน้ำ -
บทที่159 ขุดหลุม,ปลูกคน -
บทที่160 ท่านอนที่มีความยากสูง -
บทที่161 สมองป่วย -
บทที่ 162 หยิ่งผยองก้าวร้าว -
บทที่ 163 ไม่อยากเสี่ยง -
บทที่ 164 เจ้านายถูกจับได้แล้ว -
บทที่ 165 ข้าได้ผิดสัญญาแล้ว -
บทที่ 166 จะไม่ทำให้เกิดปัญหา -
บทที่ 167 จดหมายที่ถูกฉีกขาด -
บทที่ 168 พายุรุนแรงฉับพลัน -
บทที่ 169 น่าเสียดายที่ไม่ได้เป็นผู้แสวงหาประโยชน์ -
บทที่ 170 วันสิ้นโลก -
บทที่ 171 การปรากฏตัวของเขา -
บทที่ 172 เขาเป็นความน่ารำคาญใจของนาง -
บทที่ 173 เหตุใดถึงยังอยู่ -
บทที่ 174 มีจิตสังหาร -
บทที่ 175 ร้อยพิษไม่กล้ำกราย -
บทที่ 176 ไม่ได้มาเพื่อกิน -
บทที่ 177 มนุษย์เลือดบนเรือ -
บทที่ 178 หน้าของผู้ชายเปลี่ยนไวยิ่งกว่าพลิกหน้าหนังสือเสียอีก -
บทที่ 179 ข้าจะเป็นผู้คุ้มกัน -
บทที่ 180 ถูกเอาเปรียบ -
บทที่181 เจ้าเชื่อใจข้าบ้างไหม -
บทที่182 หลบหลังข้า -
บทที่183 หลานเยาเยาผู้เจ็บปวดใจ -
บทที่184 โรงเตี๊ยมถล่ม -
บทที่185 จะไม่ปล่อยให้เจ้าเกิดเรื่อง -
บทที่186 ต้องผ่าตัด -
บทที่187 อ๋องเย่หึงอีกแล้ว -
บทที่188 หนีออกจากบ้าน -
บทที่189 ศพที่ลอยน้ำนั่น เป็นเขาอย่างนั้นเหรอ? -
บทที่190 ความผิดปกติของเย่แจ๋หยิ่ง -
บทที่ 191 เผยธาตุแท้ -
บทที่ 192 ตราลัญจกรหยกราชวงศ์เก่าปลอม -
บทที่ 193 เก็บผู้ชายมาอีกคนหนึ่ง -
บทที่ 194 นางไปเอาเบาะแสมาจากไหน? -
บทที่ 195 อิ่มตายแล้วจะคิดบัญชีที่ใคร? -
บทที่ 196 อย่าทำร้ายเด็กในท้องจะดีกว่า -
บทที่ 197 ช่วยพูดให้ข้าดูดีสักสองสามประโยค -
บทที่ 198 พระชายาตั้งครรภ์แล้ว -
บทที่ 199 ให้คนมา ปล่อยเสี่ยวฮัวฮัวให้ข้า -
บทที่ 200 ไฟเผาเด็กชายเด็กหญิง -
บทที่ 201 ต่างก็ไม่ง่ายต่อการจัดการ -
บทที่ 202 หญิงสาวผู้ชม้อยชม้ายชายตา -
บทที่ 203 การสังเวยเป็นเรื่องศักดิ์สิทธิ์ -
บทที่ 204 ข้าไม่รู้สึกถึงเจ้าเลย -
บทที่ 205 ขอโทษที่ข้าอ่อนแอ -
บทที่ 206 มีคนโดนมนต์ดำ -
บทที่ 207 อย่างน้อยก็พบส่วนประสมนำร่องตัวยาแล้ว -
บทที่ 208 เราเลิกกันเถอะ -
บทที่ 209 น้ำปรโลก คือยาถอนพิษงั้นรึ -
บทที่ 210 หรือว่าจะให้ไปขโมยล่ะ -
บทที่ 211 การลงโทษหานแส -
บทที่ 212 ความโกรธของเย่แจ๋หยิ่ง -
บทที่ 213 ชนเผ่าและราชครู -
บทที่ 214 ผู้อาวุโสใหญ่ถูกจับตัวไป -
บทที่ 215 ที่แท้ท่านก็รู้ทุกอย่างหมดแล้ว -
บทที่ 216 หากนางตาย พวกเจ้าจะต้องตายก่อน -
บทที่ 217 จำเป็นต้องไป -
บทที่ 218 สั่งสอนซิ่วซิ่ว -
บทที่ 219 รังสีอันตราย -
บทที่ 220 ตำนานของหุบเขาจิ้น -
บทที่221 พระชายาจะกลับสวรรค์แล้ว -
บทที่222 หนีภัยจากหุบเขาจิ้น -
บทที่223 ที่นี่คือสวรรค์บนดิน? -
บทที่224 เจอดอกกระดูกขาว -
บทที่225 ออกจากเขตมดกินคน -
บทที่226 ผู้อาวุโสสามที่โหดเหี้ยมอำมหิต -
บทที่227 หนอนพิษกู่จิ้นปรากฏ ผู้อาวุโสโดนมนต์ดำ -
บทที่228 การปรากฏตัวของเย่แจ๋หยิ่ง -
บทที่229 พวกเราเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน -
บทที่230 เจ็บเจียนตาย -
บทที่ 231 ฝันร้ายที่สะบัดไม่หลุด -
บทที่ 232 อยากเป็นฮูหยินเจ้าของเรือหรือ? -
บทที่ 233 การแปรเปลี่ยน หญิงสาวที่สวรรค์เลือก -
บทที่ 234 เรื่องน่ายินดีอันยิ่งใหญ่ -
บทที่ 235 คนแปลกหน้าที่พบกันอีกครั้ง -
บทที่ 236 ไม่กินองุ่นก็เป็นความผิด -
บทที่ 237 เมล็ดแตงโมไม่ไว้หน้า -
บทที่ 238 อีกวิธีในการนั่งบนภูเขาดูเสือสู้กัน -
บทที่ 239 อำพรางช่วยเหลือศัตรู? -
บทที่ 240 สักคนก็อย่าเหลือไว้ -
บทที่ 241 เป็นเจ้าสำนักที่แตกต่าง -
บทที่ 242 คนรักที่ทรยศ -
บทที่ 243 สูญเสียกำลังภายในไปกว่าครึ่ง -
บทที่ 244 ชักจะผยองเกินไปเสียแล้ว -
บทที่ 245 การพบปะครั้งที่ 1 -
บทที่ 246 การพบปะครั้งที่ 2 -
บทที่ 247 การพบปะครั้งที่ 3 -
บทที่ 248 แค่บังเอิญผ่านมา -
บทที่ 249 จะปิดอะไรกัน? -
บทที่ 250 เห็นหน้าเขาไม่ชัด -
บทที่ 251 กระอักเลือดอีกแล้ว -
บทที่ 252 เข้าห้องหญิงสาวในตอนค่ำ -
บทที่ 253 ระบบก็มีอารมณ์โกรธ -
บทที่ 254 เย่แจ๋หยิ่งจะใช้อุบายชายรูปงาม -
บทที่ 255 โปรดออมมือเหลือหนวดเครา -
บทที่ 256 ไม่เคยเห็นที่รนหาที่ตายเช่นนี้มาก่อน -
บทที่ 257 ความหยิ่งผยองของม้าเหงื่อโลหิต -
บทที่ 258 รถม้าร่วงตก -
บทที่ 259 บางทีนางอาจจะยังมีชีวิตอยู่ -
บทที่ 260 ลงจากม้าเพื่อรับการตรวจสอบ? -
บทที่ 261 แอบกิน -
บทที่ 262 แอบกินหน่ะอร่อยไหม? -
บทที่ 263 โหลวเย่ว แม่สาวสายกิน -
บทที่ 264 จิ่วเซียวหวงเพ่ยนั้นแปลกประหลาด -
บทที่ 265 ฮองเฮาให้กู่ฉินเป็นของขวัญ -
บทที่ 266 เสน่ห์ของม้ารูปงาม -
บทที่ 267 สวนหยู่อาลัยอาวรณ์ -
บทที่ 268 ลูกธนูสามดอกอันแหลมคม -
บทที่ 269 นางแพ้แล้วรึ? -
บทที่ 270 เป็นที่หนึ่งเคียงข้างกัน
留言
评论正在审核中~