已经是第一章了
บทที่225 ออกจากเขตมดกินคน
บทที่225 ออกจากเขตมดกินคน
“หลานเยาเยา หลานเยาเยา……”
มีเสียงหนึ่งคนดังขึ้นมาก่อน จากนั้นก็เสียงของคนสองสามคนตามมา
หลังจากที่ลืมตาขึ้นมาในทันที
สีหน้าของหลานเยาเยาก็ดูมึนงง!
“อะไรกัน? ข้าหลับไปหรือ?”
เป็นไปได้อย่างไร?
ในสถานการณ์เช่นนี้ นางไม่สามารถง่วงได้ และก็ยิ่งไม่สามารถหลับไปได้แน่
“เมื่อ
已经是最新一章了
加载中
