已经是第一章了
บทที่ 208 เราเลิกกันเถอะ
บทที่ 208 เราเลิกกันเถอะ
เย่แจ๋หยิ่งที่ยืนอยู่ตรงประตูมองดูนางอยู่เงียบๆ จะให้พูดชัดๆก็คือเมื่อเห็นบาดแผลที่นางปาดลงไปด้วยตัวเองก็รู้สึกเศร้าใจ
“ต่อไปนี้หากเจ้ายังกล้าสัมผัสนางอีกละก็ ข้าจะตัดมือเจ้าทิ้งซะ” น้ำเสียงที่เยือกเย็นดั่งน้ำแข็งค่อยๆดังขึ้น
แม้ว่าเขาจะยังคงมองหลานเยาเยาอยู่ แต่กลับพูดใ
已经是最新一章了
加载中
