已经是第一章了
บทที่ 30 มีลางสังหรณ์
บทที่ 30 มีลางสังหรณ์
เพราะยามนี้ ฮัวหยู่อันมองเห็นร่างไร้วิญญาณของมือสังหารยิงจวนที่ตกเป็นเบี้ยล่างอยู่หลายศพ ทว่ากลับไม่เห็นเงาของยายเมิ่งยิงจวนและมือสังหารคนอื่น ๆ เลย
“พวกเขาอาจจะไปตามล่าพวกเรา แล้วหลงทางอยู่ในพื้นที่อื่นก็เป็นได้” นี่เป็นคำที่ฮัวหยู่อันพูดปลอบตนเอง แม้ว่าจะพูดดังนี้
已经是最新一章了
加载中
