已经是第一章了
บทที่32 คุกมืดใต้ดิน
บทที่32 คุกมืดใต้ดิน
เมื่อเห็นใบหน้าด้านหน้าของคนผู้นั้น ดวงตาของหลานเยาเยาก็เข้มขึ้นมา
คนผู้นี้หากไม่ใช่หลานเฉินมู๋แล้วยังจะเป็นใครได้อีก?
เฮอะ!
ย่ำรองเท้าจนเหล็กสึกไม่พบพาน ยามได้มากลับไม่เสียเวลา เดิมนางคิดอยู่ว่าคงต้องเสียเวลาไปหา คิดไม่ถึงเลยว่ากลับมาเจอเข้าที่นี่
มองดูใบหน้าของเขาที่มืดสน
已经是最新一章了
加载中
