已经是第一章了
บทที่184 โรงเตี๊ยมถล่ม
บทที่184 โรงเตี๊ยมถล่ม
ผมของพวกนางถูกกัดกร่อนไปอย่างรวดเร็วด้วยความเร็วที่สามารถเห็นด้วยตาเปล่า……
ยายเมิ่งยิงจวนสองคนโต้ตอบไม่ทัน ผมก็ถูกกัดกร่อนไปตามเส้นผม
“อ๊า……”
“……”
“อ๊า……”
เสียงกรีดร้องแหบแห้งน่าเวทนาดังขึ้น แต่ดังได้ไม่ถึงสองวิก็ไม่มีเสียงใดๆแล้วเพราะคนก็ถูกกัดกร่อนไปครึ่ง
เหลืออีก
已经是最新一章了
加载中
