已经是第一章了
บทที่81แต่ละคนก็แค่เศษสวะ
บทที่81แต่ละคนก็แค่เศษสวะ
ยอดเขาเป่ยโจ้งเงาร่างที่เล็ดลอดฝ่าดงป่าไม้กระทบใบไม้เสียงดัง
พวกเขาเป็นเหมือนหมาป่าดุร้ายสายตาที่โหดเหี้ยมอำมหิตซ่อนอยู่หลังพุ่มไม้เพ่งมองไปที่คนสามคนที่อยู่ตรงหน้าโดยสะกดรอยตามตลอดทางจนกระทั่งยิ่งเดินขึ้นบนภูเขาสูงเป็นพื้นที่ห่างไกลและเปล่าเปลี่ยวสถานที่รอบๆไม่มีคนอยู่
已经是最新一章了
加载中
