บุปผาเสน่ห์หา หมอยายอดฝีมือ
- 人气
- 7542 万
- 5
 
                            
                        นางเป็นหมอเทวดา เก่งที่สุดทั้งการรักษาและการใช้พิษ ข้ามภพมา กลายเป็นคุณหนูไร้ค่าที่ใครก็สามารถรังแกได้ ฮ่องเต้หลงรักนาง ทีนี้ใครกันแน่ที่เป็นคุณหนูไร้ค่า?
连载
- 
                            
                                บทที่1หมอเทวดาจูนจิ่ว 
- 
                            
                                บทที่2เมืองเฟิงหลัวตระกูลจูน 
- 
                            
                                บทที่3ตบหน้า 
- 
                            
                                บทที่4จูนจิ่วคนเดิมผู้อนาถ 
- 
                            
                                บทที่5เจ้านายหล่อมากหล่อที่สุดเลย 
- 
                            
                                บทที่6ทางของข้าก็คือเจ้า 
- 
                            
                                บทที่7จูนเชียนเชียนกลายเป็นคนใบ้ 
- 
                            
                                บทที่8สาเหตุที่ข้ามภพ 
- 
                            
                                บทที่9เกี่ยวอะไรกับข้า 
- 
                            
                                บทที่10ยาหุ่นเชิด 
- 
                            
                                บทที่11ถือว่าเจ้าสั่งสอนข้า 
- 
                            
                                บทที่12จูนจิ่วโจรคนนี้ 
- 
                            
                                บทที่13รีบไปเอาเห็ดหลินจือ 
- 
                            
                                บทที่14เจ้าพูดว่าใครเป็นหมอไม่มีน้ำยา 
- 
                            
                                บทที่15หลีกไป 
- 
                            
                                บทที่16ยาปรุงจิต 
- 
                            
                                บทที่17หยูนเฉียว 
- 
                            
                                บทที่18สองฝ่ามือเมื่อกี้ยังไม่ค่อยดัง 
- 
                            
                                บทที่19ยาวี่เจียง 
- 
                            
                                บทที่20จูนเชียนเชียนมา 
- 
                            
                                บทที่21จัดการนางเสีย 
- 
                            
                                บทที่22นังแพศยาผู้นั้นหายหัวไปไหนแล้ว 
- 
                            
                                บทที่23งานชมหิน 
- 
                            
                                บทที่24มีเงินไว้ฟาดหน้าสักฉาด 
- 
                            
                                บทที่25พวกเราช่างมีวาสนาต่อกัน 
- 
                            
                                บทที่26กล้าหรือไม่กล้ามาพนันหินกับข้า 
- 
                            
                                บทที่27คุกเข่าขอโทษเสีย 
- 
                            
                                บทที่28ขยะเสียจนไม่รู้ว่าจะเรียกว่าขยะอย่างไร 
- 
                            
                                บทที่29ไม่ใช่คนบ้าก็ต้องเป็นปีศาจ 
- 
                            
                                บทที่30พวกเขารนหาที่ตายถ้าอย่างนั้นจงสนองให้พวกเขาสมปรารถนา 
- 
                            
                                บทที่31ต้องสังหารจูนจิ่วให้ได้ 
- 
                            
                                บทที่32งานฉลองครอบครัวสักครั้งเป็นอย่างไร 
- 
                            
                                บทที่33แม่นางผู้นี้เป็นคนสติวิปลาสใช่หรือไม่? 
- 
                            
                                บทที่34สุนัขประจำบ้านตัวหนึ่ง 
- 
                            
                                บทที่35ลงมือด้วยความเฉียบคมและดุดัน 
- 
                            
                                บทที่36โม่อู๋เยว่กลับมาแล้ว 
- 
                            
                                บทที่37เจ้าเอาคนจากตระกูลใหญ่มาขู่ข้า 
- 
                            
                                บทที่38เม็ดลูกกลอนย่อยศพที่น่าสยดสยอง 
- 
                            
                                บทที่39จูนเหลยคือบทเรียนถัดไปของเจ้า 
- 
                            
                                บทที่40เจ็บปวดที่ใจราวกับโดนมีดกรีด 
- 
                            
                                บทที่ 41 เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์เจอทางตันมาหาข้า 
- 
                            
                                บทที่ 42 เป็นเพราะเจ้า 
- 
                            
                                บทที่ 43 ล้างเอ็นกลั่นไขกระดูก 
- 
                            
                                บทที่ 44 ล่อนจ้อน 
- 
                            
                                บทที่ 45 ดูพอหรือยัง 
- 
                            
                                บทที่ 46 บรรลุนักจิตชั้นสอง 
- 
                            
                                บทที่ 47 นางจะทำให้จูนจิ่วไม่เหลือแม้แต่กระดูก 
- 
                            
                                บทที่ 48 จูนไห่เทียนบ้าไปแล้ว 
- 
                            
                                บทที่ 49 ผู้ใดวิพากษ์วิจารณ์เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ ฆ่าให้หมด 
- 
                            
                                บทที่ 50 หน้าไม่อายจริงๆ 
- 
                            
                                บทที่ 51 จ้าวเห้อไม่ใช่คน 
- 
                            
                                บทที่ 52 ทำไมเจ้าลงมือทำร้ายคน 
- 
                            
                                บทที่ 53 ขโมยหน้าด้าน 
- 
                            
                                บทที่ 54 แม่สาวน้อยคนนี้โหดมาก 
- 
                            
                                บทที่ 55 นางถือสามาก 
- 
                            
                                บทที่ 56 ก้าวเข้าสู่จุดสูงสุดของชีวิต 
- 
                            
                                บทที่ 57 ระหว่างเจ้ากับข้า เป็นศิษย์อาจารย์กันแบบนี้ 
- 
                            
                                บทที่ 58 ซั่งกวนอี่หรงกระอักเลือด 
- 
                            
                                บทที่ 59 อย่าคิดแงะกำแพงข้า 
- 
                            
                                บทที่ 60 รอคนใจระยำคนนั้น 
- 
                            
                                บทที่61ก้าวเข้าตระกูลจูนอย่างภาคภูมิ 
- 
                            
                                บทที่62หมดหนทางเดินนางตายแน่แล้ว 
- 
                            
                                บทที่63หญิงก็ร้ายชายก็เลว 
- 
                            
                                บทที่64คู่หญิงโฉดชายชั่วหน้าไม่อาย 
- 
                            
                                บทที่65โดนใส่ร้าย 
- 
                            
                                บทที่66ข้ากับเจ้าหมั้นกันจริง 
- 
                            
                                บทที่67ผู้ใดแต่งกับเจ้าผู้นั้นเจ้าผู้นั้นทิ้งความรักของตัวเองไป 
- 
                            
                                บทที่68ข้าไม่เคยพบท่านมาก่อน 
- 
                            
                                บทที่69วางกับดักให้เฟิ่งเซียวโดดเข้าไป 
- 
                            
                                บทที่70เสี่ยวจิ่วคือนางปีศาจ 
- 
                            
                                บทที่71เจ้าอยากแต่งงานกับจูนจิ่ว 
- 
                            
                                บทที่72ข้าวางแผนจะไปที่เทียนโจ้ง 
- 
                            
                                บทที่73เพราะว่าเจ้าระลึกถึงจูนจิ่ว 
- 
                            
                                บทที่74ใครกันที่ลอบจู่โจมนายท่าน 
- 
                            
                                บทที่75เจ้าตาบอดหรือไง 
- 
                            
                                บทที่76ดึงจนตับไตและใบหน้าเจ็บปวด 
- 
                            
                                บทที่77จูนหยูนเสวี่ยคือเป็ดป่า 
- 
                            
                                บทที่78ยาพิษหนึ่งหยดสามารถฆ่าคนตายเป็นร้อย 
- 
                            
                                บทที่79บัตรเทียนโจ้งชิ้นที่หนึ่ง 
- 
                            
                                บทที่80พวกสมรู้ร่วมคิดต้องฆ่า 
- 
                            
                                บทที่81แต่ละคนก็แค่เศษสวะ 
- 
                            
                                บทที่82นี่คือการเรียกหาโม่อู๋เยว่แล้วหรือ? 
- 
                            
                                บทที่83คู่ครองวิญญาณตราบชั่วชีวิต 
- 
                            
                                บทที่84บัตรเทียนโจ้งลดแหลก 
- 
                            
                                บทที่85ขอแสดงความยินดีกับพวกเจ้าที่ได้เป็นศิษย์สำนักเทียนโจ้ง 
- 
                            
                                บทที่86ม๊วฟๆแล้วผลักโม่อู๋เยว่ล้มลง 
- 
                            
                                บทที่87ไล่จูนจิ่วออกจากสำนักเทียนโจ้ง 
- 
                            
                                บทที่88เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ไม่อยากรับผิดชอบ? 
- 
                            
                                บทที่89ขอคิดดอกเบี้ยก่อน 
- 
                            
                                บทที่90หมาดีไม่ขวางทาง 
- 
                            
                                บทที่ 91 ผู้กำชัยท่ามกลางชายชั่วทั้งมวล 
- 
                            
                                บทที่ 92 ส่งเขาขึ้นบนฟ้าเคียงบ่าเคียงไหล่กับพระอาทิตย์ 
- 
                            
                                บทที่ 93 ใครเป็นผู้บงการเบื้องหลัง 
- 
                            
                                บทที่ 94 ชายปากดี 
- 
                            
                                บทที่ 95 บังอาจรังแกจูนจิ่วต่อหน้า 
- 
                            
                                บทที่ 96 เจ้าอิจฉาริษยาเสียแล้ว? 
- 
                            
                                บทที่ 97 ถูกกำปั้นจนบิดามารดานางจำไม่ได้ 
- 
                            
                                บทที่ 98 เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์นี่เจ้ากำลังหลบข้าหรือ 
- 
                            
                                บทที่ 99 ถามว่าจูนหยูนเสวี่ยทำผิดต่อใคร 
- 
                            
                                บทที่ 100 เพราะเจ้าอ่อนแอเกินไป 
- 
                            
                                บทที่101ใครก็ตามที่ขัดขวางนางต้องตาย 
- 
                            
                                บทที่102มันรู้สึกดีขออีกหนึ่งรอบ 
- 
                            
                                บทที่103ทำไมต้องจับมือ 
- 
                            
                                บทที่104ตกใจสามส่วนดีใจเจ็ดส่วน 
- 
                            
                                บทที่105เสี่ยวจูนเอ๋อร์เป็นคนของข้า 
- 
                            
                                บทที่106ข้าต้องการจำนวนเมล็ด 
- 
                            
                                บทที่107ไม่เลือกวิธีการ 
- 
                            
                                บทที่108ลอบฆ่าจูนจิ่วที่เขาปู้หว่ง 
- 
                            
                                บทที่109วางยาพิษ 
- 
                            
                                บทที่110สัตว์ทิพย์ระดับหนึ่งเสือโคร่ง 
- 
                            
                                บทที่111นั่งรอคอยให้โชคลาภลอยมาหา 
- 
                            
                                บทที่112คงไม่ดุร้ายขนาดนั้นหรอกใช่ไหม 
- 
                            
                                บทที่113ธูปเรียกสัตว์ทิพย์กลุ่มหมาป่าละโมบปรากฏตัว 
- 
                            
                                บทที่114ข้าชอบเจ้าอย่างไม่อาจห้ามได้ 
- 
                            
                                บทที่115 โกรธคนอื่นเพราะความหึงหวง 
- 
                            
                                บทที่116เขาคือนักจิตชั้นห้า 
- 
                            
                                บทที่117ให้คำมั่นสัญญากับเจ้า 
- 
                            
                                บทที่118นักฆ่ากลุ่มหมาป่าละโมบอยู่ที่ไหน 
- 
                            
                                บทที่119ฆ่าฆ่าฆ่า 
- 
                            
                                บทที่120หากอยากมีชีวิตอยู่เจ้าก็ต้องฆ่านาง 
- 
                            
                                บทที่ 121 หน้าหนาวแล้ว ฆ่าล้างตระกูลจูน 
- 
                            
                                บทที่ 122 ไร้ยางอาย 
- 
                            
                                บทที่ 123 หากได้ตัวจูนจิ่วมา 
- 
                            
                                บทที่ 124 นรกไม่มีประตู เจ้ากลับพุ่งเข้ามา 
- 
                            
                                บทที่ 125 ข้ารอต่อไปไม่ไหวแล้ว 
- 
                            
                                บทที่ 126 เตะเฟิ่งเทียนฉี่ 
- 
                            
                                บทที่ 127 เหยียบลงไปอย่างโหดเหี้ยม! 
- 
                            
                                บทที่ 128 โม่อู๋เยว่ ข้ารักเจ้าจริงๆ 
- 
                            
                                บทที่ 129 ข้าน่ารัก ข้าขนนุ่ม 
- 
                            
                                บทที่ 130 คนเจ้าเล่ห์มันก็เป็นคนเจ้าเล่ห์อยู่วันยังค่ำ 
- 
                            
                                บทที่ 131 ยอมให้ผู้อื่นไปไม่ได้ 
- 
                            
                                บทที่132 ประหลาดใจหรือไม่ หวาดเกรงหรือไม่ 
- 
                            
                                บทที่133 นี่คือหยกทิพย์ 
- 
                            
                                บทที่134 ไม่ว่ายังไงก็ต้องย้อนกลับมาแน่ 
- 
                            
                                บทที่135แววตาแห่งการเคารพ 
- 
                            
                                บทที่136 เฟิ่งเซียวก็มา 
- 
                            
                                บทที่137โดนหลอกเข้าแล้ว 
- 
                            
                                บทที่138นางเลือกคนไม่ผิด 
- 
                            
                                บทที่139งูเจียวมอบตันจู 
- 
                            
                                บทที่140 ใครกันที่กล้ารังเกียจเขา จนไล่เขาไป 
- 
                            
                                บทที่ 141 เฟิ่งเซียวเคยมาหานางหรือ? 
- 
                            
                                บทที่ 142 เจ้าจงแหกตาดูเสียให้ดี 
- 
                            
                                บทที่ 143 นางไม่เชื่อหรอก ทำแบบนี้แล้วจูนจิ่วยังไม่ตายอีก 
- 
                            
                                บทที่ 144 กรีดร้องเสียงแหลม 
- 
                            
                                บทที่ 145 หัวใจแห่งดาบ 
- 
                            
                                บทที่ 146 หินทิพย์ชั้นห้า นางขอน้อมรับ 
- 
                            
                                บทที่ 147 หน้าแตกหมอไม่รับเย็บ 
- 
                            
                                บทที่ 148 กลิ้งเต็มพื้น ร้องไห้เรียกหาพ่อหาแม่ 
- 
                            
                                บทที่ 149 ในสมองเต็มไปด้วยน้ำหรือ? 
- 
                            
                                บทที่ 150 การตอบสนองของเสี่ยวจิ่วเอ๋อร์น่าสนใจขนาดนี้เชียว 
- 
                            
                                บทที่ 151 รักษาโล่ชิวเห้อ 
- 
                            
                                บทที่ 152 ชื่อเสียงนางจะต้องป่นปี้แน่นอน 
- 
                            
                                บทที่ 153 จิตใจเหี้ยมโหดเยี่ยงหมาป่า 
- 
                            
                                บทที่ 154 ตั้งใจจีบนายท่านของเจ้า 
- 
                            
                                บทที่ 155 เหอจงใช้วิธีการโหดเหี้ยม 
- 
                            
                                บทที่ 156 ดึงผ้าคลุมบนหัวออกความจริงถูกเปิดเผย 
- 
                            
                                บทที่ 157 ถูกเฆี่ยนตีจนตาย 
- 
                            
                                บทที่ 158 งานแต่งของจูนหยูนเสวี่ยกับเฟิ่งเทียนฉี่ 
- 
                            
                                บทที่ 159 พิธีเสร็จสิ้นส่งเข้าเรือนหอ 
- 
                            
                                บทที่ 160 วันนี้ข้าจะต้องฆ่าเจ้าให้ได้ 
- 
                            
                                บทที่ 161 สวมรอยเป็นจูนจิ่วแล้วจะเฟื่องฟูขึ้นมาชั่วพริบตาเดียว 
- 
                            
                                บทที่ 162 เก็บกวาดและโค่นล้มตระกูลจูน 
- 
                            
                                บทที่ 163 เจ้าห้ามดื่มเหล้า 
- 
                            
                                บทที่ 164 จูนหยูนเสวี่ยไสหัวออกไปจากสำนักเทียนโจ้ง 
- 
                            
                                บทที่ 165 โอ้โฮ โป๊ะแตกแล้ว 
- 
                            
                                บทที่ 166 ข้ายังมีโม่อู๋เยว่ 
- 
                            
                                บทที่ 167 จูนจิ่วเป็นยาถอนพิษของเขา 
- 
                            
                                บทที่ 168 การคัดเลือกศิษย์ดีเด่นเริ่มขึ้นแล้ว 
- 
                            
                                บทที่ 169 หากเป็นผู้ชายก็อย่าปอดแหก 
- 
                            
                                บทที่ 170 เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์ใช้ไม่ถึงสามท่า 
- 
                            
                                บทที่ 171 ใครกันที่ให้ความมั่นใจกับนาง 
- 
                            
                                บทที่ 172 นี่คือลูกพายุฝน 
- 
                            
                                บทที่ 173 มีสุนัขกำลังเห่าร้อง 
- 
                            
                                บทที่ 174 จูนจิ่ว ประลองกับ จูนหยูนเสวี่ย 
- 
                            
                                บทที่ 175 ยังจะฝันอยู่อีก 
- 
                            
                                บทที่ 177 สิ้นเนื้อประดาตัวเพื่อเจ้า ถือเป็นความยินดียิ่ง 
- 
                            
                                บทที่ 178 ไอ้บ้ากามที่ยอมเสียเงินเพื่อเกี้ยวนาง 
- 
                            
                                บทที่ 179 หินทิพย์ชั้นสี่ที่ใหญ่เท่ากำปั้น 
- 
                            
                                บทที่ 180 แหวนมิติ 
- 
                            
                                บทที่ 181 เฟิ่งเทียนฉี่สิ้นแล้ว 
- 
                            
                                บทที่ 182 คนที่ฆ่าเจ้าคือข้าเองถูหยุน 
- 
                            
                                บทที่ 183 ราวกับดูคนไร้สติ 
- 
                            
                                บทที่ 184 เก่งเยี่ยมยุทธมากหรือกระไร 
- 
                            
                                บทที่ 186 ไอ้สารเลวด่าใครหรือ 
- 
                            
                                บทที่ 187 ศัตรูของข้า 
- 
                            
                                บทที่ 188 สตรีนางนี้เป็นใคร 
- 
                            
                                บทที่ 189 แม้นญาติมิตรก็เอาชีวิต 
- 
                            
                                บทที่ 190 แท้จริงแล้วใครเป็นนายหญิงกันแน่ 
- 
                            
                                บทที่ 191 กุญแจผ่านด่าน 
- 
                            
                                บทที่ 192 ข้าขอพนันจูนจิ่ว 
- 
                            
                                บทที่ 193 นางมีโอกาสเพียงครั้งเดียวเท่านั้น 
- 
                            
                                บทที่ 194 ช่วยข้าด้วย 
- 
                            
                                บทที่ 195 ดอกตงเตียชอบน้ำที่มีปลาฉนาก 
- 
                            
                                บทที่ 196 พวกเจ้าอย่ามาเสียใจในภายหลัง 
- 
                            
                                บทที่ 197 หนังหน้าหนาขึ้นไม่น้อย 
- 
                            
                                บทที่ 198 ฆ่าปาดคอด้วยดาบ 
- 
                            
                                บทที่ 199 นางเป็นปีศาจหรือไง 
- 
                            
                                บทที่ 200 ไต่สวนจูนหยูนเสวี่ย 
- 
                            
                                บทที่ 201 จูนจิ่วกำลังพูดจาโอ้อวดอันใด 
- 
                            
                                บทที่ 202 หมอเทวดาจูนจิ่วสมดั่งคำร่ำลือ 
- 
                            
                                บทที่ 203 PK สัตว์ตงเตียจนผ่านด่าน 
- 
                            
                                บทที่ 204 คิดถึงข้าหรือ? 
- 
                            
                                บทที่ 205 ไม่ใช่โบตั๋นและไม่เป็นผี 
- 
                            
                                บทที่ 206 จูนหยูนเสวี่ยนางตัวกำมะลอ 
- 
                            
                                บทที่ 207 คิดจะก่อเรื่อง 
- 
                            
                                บทที่ 208 ศิษย์สายหลัก นี่มันจะเป็นไปได้อย่างไร 
- 
                            
                                บทที่ 209 นี่มันวิธีการประหลาดอะไร? 
- 
                            
                                บทที่ 210 ชายหญิงมิควรใกล้ชิดกันเกินไป 
- 
                            
                                บทที่ 211 ทำไมถึงจูบอีกแล้ว 
- 
                            
                                บทที่ 212 เจ้ามันคนเลว 
- 
                            
                                บทที่ 213 เดินหน้าเข้าหาผู้ชายที่ชอบ 
- 
                            
                                บทที่ 214 ทำให้จูนหยูนเสวี่ยขึ้นสวรรค์ 
- 
                            
                                บทที่ 215 สำนักเทียนอู่จงนั้นไม่ธรรมดา 
- 
                            
                                บทที่216 แม่เอ๊ย ตกใจจนขาอ่อนหมดแล้ว 
- 
                            
                                บทที่217 พรสวรรค์ยอดเยี่ยม 
- 
                            
                                บทที่218 ชวนข้าอยู่ด้วยกัน 
- 
                            
                                บทที่219 วิชาฝึกร่างกายชั้นที่หนึ่ง 
- 
                            
                                บทที่220 ศิษย์น้องเจ้าเปียกหมดแล้ว 
- 
                            
                                บทที่ 221 เสพติดความรุนแรงแล้วกระมัง 
- 
                            
                                บทที่222 เปล่งประกายให้สายตาห่วยๆเหล่านั้นบอดไปเลย 
- 
                            
                                บทที่ 223 ข้าเลื่อมใสอาจารย์อา 
- 
                            
                                บทที่224 ไม่พอใจก็จะสู้จนกว่าเจ้าจะพอใจ 
- 
                            
                                บทที่225 บรรลุ 
- 
                            
                                บทที่ 226 ชิงหยู่ได้ยินหมดแล้ว 
- 
                            
                                บทที่227 อู๋เยว่ผู้รู้ใจ 
- 
                            
                                บทที่228 กับจูนจิ่วข้ายากจะควบคุมตัวเองได้ 
- 
                            
                                บทที่229 ข้าจะกินเจ้าก่อน 
- 
                            
                                บทที่230 พวกเจ้ามีตาหามีแววไม่ 
- 
                            
                                บทที่ 231 เอาหมาบ้านี่ออกไปเสีย 
- 
                            
                                บทที่ 232 เป็นสาวกแห่งตันจงแล้วมันทำไม 
- 
                            
                                บทที่ 233 ปกป้องอยู่ข้างกาย เสี่ยวจิ่วเอ๋อร์มีข้าอยู่แล้ว 
- 
                            
                                บทที่ 234 บังอาจนัก ไอ้ขยะพวกนี้ 
- 
                            
                                บทที่ 235 เหตุแห่งหายนะ 
- 
                            
                                บทที่ 236 ยังจะมีอะไรอีก 
- 
                            
                                บทที่ 237 สำนักเทียนอู่จงกลับกลายเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด 
- 
                            
                                บทที่ 238 ชิ่วชิ่ว ไสหัวไปซะ! 
- 
                            
                                บทที่ 239 ตัวข้านั้นไม่ร่วมทัพกับพวกไก่กา 
- 
                            
                                บทที่ 240 ความโหดร้ายของจูนจิ่ว เหมือนไดโนเสาร์ในร่างมนุษย์ 
- 
                            
                                บทที่ 241 อาเจ็กเสี่ยวช่วยเก่งโครต 
- 
                            
                                บทที่ 242 ปะทะเข้ากับตันจง สั่งสอนพวกมัน 
- 
                            
                                บทที่ 243 ใช่คนที่อยู่เบื้องหลังหรือเปล่า 
- 
                            
                                บทที่ 244 นักรบผู้พลีชีพแห่งเทียงฉิว 
- 
                            
                                บทที่ 245 ใครที่ปล่อยให้จูนจิ่วหนีไปได้ ข้าจะฆ่ามันทิ้ง 
- 
                            
                                บทที่ 246 ยาพิษขั้นรุนแรงนี้ไม่ธรรมดา 
- 
                            
                                บทที่ 247 ทุกท่านเจ็บหน้าไหม 
- 
                            
                                บทที่ 248 ถึงที่หมายแล้วรวมตัวกันอีกครั้ง 
- 
                            
                                บทที่ 249 ห้ามเปิดเผยจูนจิ่วเด็ดขาด 
- 
                            
                                บทที่ 250 ไม่เรียกจูนหยูนเสวี่ยแล้วจะเรียกหมาหรือ 
                            查看全部
                        
                
                                这里折叠
                            
                    
留言
评论正在审核中~